Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 

Είναι γνωστό ότι η Αριστερά, βυθισμένη στην πολιτική ανυπαρξία της και την έλλειψη σοβαρής και αξιόπιστης πρότασης για το μέλλον, αρέσκεται στη δημιουργία και διαχείριση συμβόλων από το παρελθόν. Δημιουργεί ήρωες και μυθοποιεί γεγονότα. Το έκανε με την εθνική αντίσταση που τη μονοπωλεί λες και οι αστικές/φιλελεύθερες δυνάμεις ήταν… απούσες, το έκανε με την πρόκληση του εμφυλίου που περίπου τον βάφτισε… απελευθερωτικό αγώνα, το έκανε με μεμονωμένα πρόσωπα, όπως ο σφαγέας Βελουχιώτης και διάφοροι άξεστοι που βαφτίστηκαν… καπετάνιοι και… ήρωες.  Αυτή είναι η Αριστερά οιασδήποτε έκφανσης. Πες, πες, κάτι θα μείνει.

Με το Πολυτεχνείο δημιούργησαν έναν μύθο, τον μεγαλύτερο της μεταπολίτευσης. Οχι ως γεγονός αντίστασης, αλλά ως παραμύθι αναφορικά με την πτώση της χούντας. Και ο Συρίγος, στη Βουλή, τους είπε ευθέως αυτό που γράφεται πλέον σε βιβλία, αλλά καταγράφει και η πραγματική ιστορία. «Πείραξε» τα «άγια τοις αγίοις» της Αριστεράς. Και είπε το αυτονόητο, ότι η χούντα έπεσε υπό το βάρος των εγκλημάτων της στην Κύπρο και όχι εξ αιτίας του Πολυτεχνείου. Φυσικά, στοχοποιήθηκε!

Η Αριστερά δεν θα μπορούσε να καπηλευθεί τις πραγματικές σελίδες της ιστορίας, με τις συλλήψεις από τη χούντα του πρωθυπουργού και των λοιπών αστικών δυνάμεων της χώρας (ομού με Αριστερούς), ούτε τον Μουστακλή, τον Παναγούλη, το κίνημα του Ναυτικού ή τα γεγονότα της Νομικής. Βρήκε πεδίο δράσης το Πολυτεχνείο, αλλά… μετά τη μεταπολίτευση. Ετσι καλλιέργησε τον μύθο ότι περίπου εκείνη έριξε τη χούντα, παρά το γεγονός ότι το ΚΚΕ ήταν αρχικά αντίθετο στις αντιδικτατορικές κινητοποιήσεις στο Πολυτεχνείο.

Στη συνέχεια, δεν ήθελε και πολύ, το καταστήσαμε και σχολική γιορτή, μ’ ένα μνημείο που έχει τόση σχέση με την εξέγερση του Πολυτεχνείου, όση ο Κουτσούμπας με τον φιλελευθερισμό.  Ενα μνημείο που είχε φιλοτεχνήσει ο κομμουνιστής γλύπτης Μέμος Μακρής και το παρέδωσε στον ιστορικό και επίσης κομμουνιστή Ν. Σβορώνο, που σε συνεργασία με τον πρύτανη Βουδούρη το τοποθέτησαν εκεί! Για να ανάβουν κεράκια τα παιδάκια του δημοτικού σχολείου που τα πάνε διάφοροι… προοδευτικοί δάσκαλοι, νομίζοντας ότι τα ανάβουν στη μνήμη νεκρών ηρώων που τους τιμά η κεφαλή/μνημείο.

Να δείτε που ύστερα από πενήντα χρόνια έτσι, ίσως, θα γίνεται και στο μνημείο των νεκρών της ΕΡΤ…

 

Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”