Οι πληροφορίες θέλουν το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών για τα ζώα συντροφιάς να μπαίνει στην τελική ευθεία. Τα μόνα που έχουν μέχρι σήμερα γίνει γνωστά είναι μια διαρροή της οποίας η πηγή δεν εντοπίζεται και ο αναπληρωτής ΥΠΕΣ Στέλιος Πέτσας ούτε επιβεβαιώνει ούτε διαψεύδει, μια τεράστια διαμάχη μεταξύ των ίδιων των φιλόζωων για λόγους που εκείνοι γνωρίζουν και όλοι καταλαβαίνουν και η αντίδραση φορέων του ΥΠΑΑΤ για την… Αλεξάνδρεια που χάνουν.
του Θεοδόση Παπανδρέου*
Το νομοσχέδιο που ξεκίνησε ο Θοδωρής Λιβάνιος ως ένοικος του υπουργείου στην Κλαυθμώνος θα κατατεθεί από τον Στέλιο Πέτσα ο οποίος θεωρητικά θα πρέπει να έχει διαβουλευθεί με όλους τους εμπλεκόμενους προτού προχωρήσει.
Συνομιλητές του υποστηρίζουν πως είναι αποφασισμένος να το πάει μέχρι τέλους. Το ποιο όμως είναι το τέλος παραμένει άγνωστο. Και αυτό γιατί ο κίνδυνος άλλη μια σοβαρή προσπάθεια να καταλήξει εργαλείο στα χέρια γνωστών αγνώστων είναι μεγάλος.
Βασικός στόχος του νομοσχεδίου (πρέπει) να είναι η αντιμετώπιση των αδεσπότων. Η μείωση του αριθμού τους, οι υιοθεσίες και η ευζωία. Συμμετέχοντας σε εκδήλωση της Περιφέρειας Αττικής άκουσα πολλάκις και από διαφορετικά πρόσωπα, όλα κάτω από την ταμπέλα του «φιλόζωου» πως για τα αδέσποτα ευθύνονται τα δεσποζόμενα. «Τα δεσποζόμενα γεννούν αδέσποτα» επαναλάμβαναν με περίσσιο θράσος. Πόσο ψέμα αλήθεια! Και όλες οι εκκλήσεις όχι των οργανωμένων φιλόζωων αλλά των απλών εθελοντών με «την αδέσποτη μανούλα και τα μωρά της»; Το ψέμα όμως έχει πολλά ποδάρια. Γιατί ναι γεννούν και τα δεσποζόμενα αδέσποτα: το δεσποζόμενο εκείνου που θεωρεί πως είναι δικαίωμα του ζώου του να ζευγαρώσει, που θέλει να κρατήσει ένα μωρό του, που θεωρεί πως θα το διαιωνίσει. Το ποιο; Το ημίαιμο. Ο φτωχός.
Ας το πάρουμε λοιπόν από την αρχή για να συνεννοηθούμε: αδέσποτα γεννούν τα αδέσποτα και τα δεσποζόμενα ημίαιμα. Όπου ημίαιμο κάθε σκύλος χωρίς γενεαλογικό χάρτη, αγγλιστί pedigree. Μοιάζει με, αλλά δεν είναι. Τόσο απλά! Δεν είναι αν δεν επιβεβαιώνεται. Και αυτά που μοιάζουν αλλά δεν είναι, γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από εκείνους που θέλουν να βγάλουν χαρτζιλίκι. Το αγοράζει ο μπαμπάς για δώρο στο παιδί, θυμώνει η μαμά και το σκυλί στην καλύτερη περίπτωση βρίσκεται σε μια ταράτσα ή μπαλκόνι στην χειρότερη στην Κινέτα, το Μενίδι ή το Μαρκόπουλο.
Ποια λοιπόν είναι η διαφορά με τους σκύλους με pedigree; Η καθαρόαιμη κυνοφιλία. Τα σκυλιά δηλαδή που προέρχονται από ερασιτέχνες εκτροφείς επί το πλείστον, σκυλιά με παρελθόν και υποσχόμενο μέλλον, καταγεγραμμένα από την 30η μέρα της ζωής τους σε επίσημα αρχεία παγκόσμιας αναγνώρισης. Και είναι μόνο αυτά που στις πολιτισμένες χώρες εκτρέφονται.
Ας βάλουμε μια άνω τελεία και ας επιστρέψουμε στα αδέσποτα. Ποιος θέλει να λυθεί το πρόβλημα; Η εύκολη απάντηση είναι «όλοι». Είναι όμως πραγματικά έτσι; Αλήθεια αν λυθεί το πρόβλημα, τι θα κάνουν εκείνοι και εκείνες που μετέτρεψαν σε επάγγελμα την «φιλοζωία» τους; Τι θα απογίνουν όσοι συντηρούνται μέσα από τα αδέσποτα; Πανσιόν της συμφοράς, κυνοκομεία του τρόμου, «εκπαιδευτές» για κλάματα, «κτηνίατροι» της σειράς; Θα μείνουν πολύ απλά χωρίς αντικείμενο. Εκείνοι που πραγματικά θέλουν να λυθεί το πρόβλημα είναι οι δήμοι, οι εκτροφείς και οι λίγοι πραγματικοί φιλόζωοι. Οι πρώτοι διότι η ύπαρξη των αδεσπότων είναι μια ανοιχτή πληγή, μόνιμη οικονομική αιμορραγία και δικαστική ταλαιπωρία. Αντιδήμαρχοι ή δήμαρχοι να σέρνονται κάθε τρεις και λίγο στην αστυνομία και τα δικαστήρια διότι ένα αδέσποτο δάγκωσε κάποιον ή έκανε ζημιά. Και σε αυτούς έρχεται η διαρροή να βάζει «καπέλο», συνδιαχειριστές, ιδιώτες φιλόζωους. Άλλος έχει την ευθύνη, άλλος θα αποφασίζει. Οι δεύτεροι διότι είναι στο στόχαστρο των «φιλοζώων» δεκαετίες τώρα ως παραγωγοί αδεσπότων. Μια ψευδής κατηγορία που όμως λόγω της ανυπαρξίας θεσμικού πλαισίου κανείς δεν μπορεί να υπερασπιστεί την τιμή του και την υπόληψή του σέρνοντας στο σκαμνί του κατηγορούμενου τους συκοφάντες. Και οι τρίτοι για αυτονόητους λόγους.
Το στοίχημα λοιπόν του Στέλιου Πέτσα είναι αν θα πάρει για παράδειγμα μια πολιτισμένη χώρα, κυνοφιλικά προηγμένη ή αν θα εγκλωβιστεί στους εκβιαστές του τύπου «εγώ ελέγχω 1.200.000 ψηφοφόρους». Εκείνους που ορίζουν ως επιθετικό το σκύλο που «επανειλημμένα» έχει επιτεθεί χωρίς όμως να μας λένε τι ακριβώς σημαίνει αυτό (10-20-100 φορές;) εκείνους που παίζουν κορώνα γράμματα την δημόσια υγεία συντηρώντας ζώα με καλααζάρ κάτω από απαράδεκτες συνθήκες απειλώντας υγιή ζώα αλλά και ανθρώπους για λόγους που καλό θα ήταν να μας εξηγήσουν (την ώρα που συζητάμε ανοιχτά την ευθανασία στους ανθρώπους, επιλέγουμε να ταλαιπωρούμε ζώα), εκείνους που θέλουν να έχουν λόγο στα πάντα διότι κατέχουν την… απόλυτη γνώση.
Ο Στέλιος Πέτσας θα πρέπει να λάβει υπόψη του άλλα δύο ζητήματα: πρώτον, η καθολική στείρωση δεσποζομένων έρχεται σε αντίθεση με τον ίδιο το νόμο και δεύτερον η συνεισφορά της καθαρόαιμης κυνοφιλίας στην οικονομία είναι μεγάλη. Από το εμπόριο μέχρι τον τουρισμό.
Ας ρωτήσει στην Λαμία τι σήμαινε για την τοπική οικονομία η διοργάνωση της έκθεσης μορφολογίας από τον τοπικό όμιλο κάθε Ιανουάριο, ή στη Νέα Μάκρη – ανήκει και στη φημολογούμενη εκλογική του περιφέρεια- πως αλλάζει το σκηνικό στην αγορά κάθε φορά που στην περιοχή διοργανώνονται αντίστοιχες εκθέσεις. Την Καλαμάτα, τη Ζάκυνθο, τη Θεσσαλονίκη, τη Χίο, την Κω, τη Λέσβο, την Πάτρα, την Κόρινθο, το Καρπενήσι και κάθε άλλη περιοχή σε όλη την Ελλάδα που φιλοξένησε κατά το παρελθόν κυνοφιλική εκδήλωση. Και μετά τα σχετικά καταστήματα: εμπόριο τροφών, φάρμακα, προϊόντα περιποίησης, αξεσουάρ σκύλων αλλά και κυνηγετικά. Η μεγάλη εμπειρία του στα οικονομικά θα του επιτρέψει να βγάλει ασφαλή συμπεράσματα και να αντιληφθεί πως μια πιθανή επιβολή στείρωσης στα καθαρόαιμα τους απαγορεύει βάση κανονισμών την συμμετοχή σε τέτοιες εκδηλώσεις σε βάρος της οικονομίας και των τοπικών κοινωνιών.
Η καθαρόαιμη κυνοφιλία απαριθμεί σήμερα δεκάδες φορείς και συλλόγους σε όλη την Ελλάδα, το μέγιστο τμήμα των Κυνηγετικών Συλλόγων και χιλιάδες μέλη. Που έχουν επιλέξει όλα αυτά τα χρόνια που στοχοποιούνται να κάνουν την δουλειά τους αθόρυβα, χωρίς εκβιασμούς και προκλήσεις σε αντίθεση με κάποιους «φιλόζωους».
Ο Στέλιος Πέτσας καλείται να κλείσει τα αυτιά του και να δει μόνο μόνο τα στοιχεία. Να ενημερωθεί για ένα θέμα που ελάχιστοι γνωρίζουν στην Ελλάδα αλλά πολλοί εκμεταλλεύονται. Και να παρουσιάσει ένα σύγχρονο, λειτουργικό και αποτελεσματικό θεσμικό πλαίσιο. Προς όφελος των ζώων, της οικονομίας και της κυνοφιλίας.
- Δημοσιογράφος, πρόεδρος Συλλόγου Ερασιτεχνών Εκτροφέων Σκύλων Ελλάδος
