Ο Σωκράτης Φάμελλος συνεχίζει να βλέπει τη χώρα μέσα από τα θολά γυαλιά μιας αντιπολίτευσης που αρνείται να αποδεχθεί την πραγματικότητα. Από τις Σέρρες, επιχείρησε ξανά να περιγράψει μια Ελλάδα καταρρέουσα, χωρίς να αναγνωρίζει ούτε ένα από τα βήματα που έχουν γίνει για την περιφερειακή ανάπτυξη, τη στήριξη της αγροτικής παραγωγής και την ενίσχυση της τοπικής επιχειρηματικότητας. Η εικόνα «μαρασμού» που παρουσιάζει δεν ανταποκρίνεται ούτε στους αριθμούς, ούτε στην καθημερινότητα των πολιτών. Είναι το κλασικό αφήγημα ενός κόμματος που ζει από την άρνηση και τρέφεται από τη μιζέρια.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μιλά για «πολιτική εγκατάλειψη της υπαίθρου», την ώρα που η κυβέρνηση έχει υλοποιήσει προγράμματα ύψους δισεκατομμυρίων ευρώ για την περιφέρεια, από τις υποδομές και τα έργα αγροτικής οδοποιίας, έως την ψηφιακή μετάβαση και τις επενδύσεις στην πρωτογενή παραγωγή. Κάνει λόγο για «καρέκλες και ρουσφέτια», ενώ ο ίδιος αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα πολιτικού που δεν έχει ξεπεράσει τη νοοτροπία του κρατισμού και της επιδοματικής εξάρτησης. Είναι εύκολο να καταγγέλλεις· δύσκολο να παρουσιάσεις συγκεκριμένες λύσεις, κάτι που ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν κατάφερε να κάνει -ούτε στην εξουσία, ούτε στην αντιπολίτευση.
Η επίθεση του Φάμελλου προς την κυβέρνηση, με αφορμή τη δημόσια υγεία και τον αγροτικό τομέα, αποδεικνύει την απόσταση του ΣΥΡΙΖΑ από την πραγματικότητα. Το Νοσοκομείο Σερρών, όπως και δεκάδες άλλα περιφερειακά ιδρύματα, έχουν ενισχυθεί με νέες προσλήψεις, ψηφιακά εργαλεία και χρηματοδότηση μέσα από το Ταμείο Ανάκαμψης. Όσο για την «ευλογιά των αιγοπροβάτων» και τις «χαμένες επιδοτήσεις», η κυβέρνηση έχει ήδη παρέμβει με μέτρα αποζημιώσεων και επιστημονική παρακολούθηση του προβλήματος. Το μόνο που «χάνεται» είναι η αξιοπιστία ενός πολιτικού λόγου που αναπαράγει ψευδείς εντυπώσεις για να καλύψει την πολιτική ένδεια του φορέα του.
Την ώρα που η χώρα καταγράφει ρεκόρ επενδύσεων, εξαγωγών και τουριστικών εσόδων, ο Φάμελλος εξακολουθεί να μιλά για «καταστροφή». Το κάνει γιατί δεν έχει τίποτε άλλο να πει. Ο ίδιος παραδέχεται ότι χρειάζεται «πολιτική αλλαγή», χωρίς να εξηγεί ποιο σχέδιο θα φέρει αυτή η αλλαγή, ποιοι άνθρωποι θα την υπηρετήσουν και με ποια αξιοπιστία. Αν κάτι επιβεβαιώνει η περιοδεία του στις Σέρρες, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να λειτουργεί ως αρνητικός καθρέφτης της πραγματικότητας· να βλέπει σκοτάδι εκεί που υπάρχει πρόοδος και να επικαλείται «ανησυχία» εκεί που υπάρχει σταθερότητα. Και όσο ο Φάμελλος επιμένει να αναζητά πολιτική σωτηρία μέσα από την καταστροφολογία, τόσο περισσότερο θα αποκαλύπτεται το αδιέξοδο του ίδιου και του κόμματός του.
