Σαν σήμερα γεννήθηκε στην Πάτρα ένας από τους πλέον αγαπητούς στον ελληνικό λαό Προέδρους που γνώρισε η Ελλάδα στα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Ο Κωστής Στεφανόπουλος συντηρητικός πολιτικός με υψηλό δείκτη κοινωνικής συνείδησης και αυξημένη την αίσθηση του καθήκοντος, διετέλεσε Πρόεδρος της Δημοκρατίας επί δύο συνεχείς θητείες, από το 1995 μέχρι το 2005, επιτελώντας άψογα τα καθήκοντά του.

Αστός δημοκράτης και σώφρων πολιτικός, ουδέποτε επέτρεψε στις προσωπικές του πεποιθήσεις να κατευθύνουν τις αποφάσεις του από όποιο δημόσιο αξίωμα υπηρέτησε το κοινωνικό σύνολο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η άρνηση του, παρά τις άριστες σχέσεις του με την Εκκλησία, να ενδώσει στο αίτημα του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, το οποίο συνοδευόταν από εκατομμύρια υπογραφές, για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος σχετικά με την αναγραφή του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες. Όπως επίσης αν και βασιλικός εν τούτοις σεβόμενος την απόφαση του ελληνικού λαού, ποτέ δεν αμφισβήτησε αμέσως ή εμμέσως τη Δημοκρατία.

Πολιτεύτηκε για πρώτη φορά το 1958 με την Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ) του Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή και εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Αχαΐας το 1964. Επανεξελέγη βουλευτής Αχαΐας, με τη Νέα Δημοκρατία (ΝΔ) στις εκλογές του 1974, 1977, 1981 και 1985. Διετέλεσε γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδος και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος από το 1981 μέχρι το 1985.

Το 1974 μετείχε στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή ως Υφυπουργός Εμπορίου (26 Ιουλίου 1974 – 9 Οκτωβρίου 1974), Τα επόμενα επτά χρόνια υπήρξε μέλος των κυβερνήσεων της Ν.Δ. ως Υπουργός Εσωτερικών (21 Νοεμβρίου 1974 – 10 Σεπτεμβρίου 1976), Υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών (10 Σεπτεμβρίου 1976 – 28 Νοεμβρίου 1977) και Υπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως (28 Σεπτεμβρίου 1977 – 10 Μαΐου 1980, 10 Μαΐου 1980 – 21 Οκτωβρίου 1981).

Μετά τη συντριπτική ήττα της Ν.Δ. στις εκλογές της 18ης Οκτωβρίου 1981, που έφερε στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ, ο Κωστής Στεφανόπουλος διεκδίκησε για πρώτη φορά την ηγεσία του κόμματος, αλλά ηττήθηκε από τον Ευάγγελο Αβέρωφ (9 Δεκεμβρίου 1981). Για δεύτερη φορά ήταν υποψήφιος για την ηγεσία της Ν.Δ. την 1η Σεπτεμβρίου 1984, αλλά δεν κατόρθωσε να εκλεγεί, επειδή η κοινοβουλευτική ομάδα εξέλεξε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.

Η δεύτερη συνεχόμενη ήττα της Ν.Δ. στις εκλογές της 2ας Ιουνίου 1985 προκάλεσε νέες αναταράξεις στη γαλάζια παράταξη. Ο Κωστής Στεφανόπουλος έθεσε θέμα αλλαγής στρατηγικής του κόμματος και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αιφνιδιάζοντας έθεσε θέμα ανανέωσης της εμπιστοσύνης από την κοινοβουλευτική ομάδα προς το πρόσωπό του, την οποία και έλαβε.

Μετά την εξέλιξη αυτή, ο Κωστής Στεφανόπουλος αποχώρησε από τη Νέα Δημοκρατία με 9 βουλευτές ιδρύοντας την Δημοκρατική Ανανέωση (ΔΗΑΝΑ). Εξελέγη βουλευτής Α’ Αθηνών στις εκλογές της 18ης Ιουνίου 1989, ενώ παρέμεινε πρόεδρος του κόμματος μέχρι τον Ιούνιο του 1994, οπότε η ΔΗΑΝΑ ανέστειλε τη δράση της.

Ενόψει των προεδρικών εκλογών του 1995, το κόμμα της Πολιτικής Άνοιξης (ΠΟΛΑΝ) του Αντώνη Σαμαρά πρότεινε και στήριξε ως υποψήφιο Πρόεδρο Δημοκρατίας, τον Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο. Με τη στήριξη και του ΠΑΣΟΚ εξελέγη στις 8 Μαρτίου 1995 κατά την τρίτη ψηφοφορία, με 181 ψήφους διαδεχόμενος τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Επανεξελέγη στο Προεδρικό αξίωμα στις 8 Φεβρουαρίου 2000 με την πρώτη ψηφοφορία, αφού έλαβε 269 ψήφους επί 298 παρόντων βουλευτών. Παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι τις 12 Μαρτίου 2005, οπότε αντικαταστάθηκε από τον Κάρολο Παπούλια.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του υποδέχθηκε στην Αθήνα τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Μπιλ Κλίντον (19 Νοεμβρίου 1999) και στην προσφώνησή του δεν παρέλειψε να υψώσει υπερήφανο λόγο, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων τα εξής: «Η Ελλάς δεν ζητεί από κανένα να μεσολαβήσει υπέρ αυτής, επικαλείται απλώς το δίκαιον και την νομιμότητα, διότι πιστεύει ότι βασικό στοιχείο του πολιτισμού μας δεν είναι τόσον η στήριξη των πάσης φύσεως συμφερόντων μας, όσον η στήριξη της νομιμότητας. Ορθότερο θα ήταν, αν έλεγα, ότι πρωταρχικό συμφέρον όλων είναι η υπεράσπιση της νομιμότητος».

Ο Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος πέθανε στις 20 Νοεμβρίου 2016, στο νοσοκομείο «Ερρίκος Ντινάν» της Αθήνας.