Στην Ουκρανία μόνο η ειρήνη έχει δίκιο. Σήμερα μικρή σημασία έχει τι συνέβη πριν ξεκινήσει η ρωσική εισβολή, ποιοι ήταν οι λόγοι, τι οδήγησε στο μακελειό που εξελίσσεται.
Του Θεοδόση Παπανδρέου
Όλα αυτά ας τα δούμε, σοβαρά και σε βάθος, μετά το τέλος του πολέμου. Έως τότε το μόνο που μετράει είναι οι ανθρώπινες ζωές που χάνονται. Η Ευρώπη που συνταράσσεται για ακόμα μια φορά από τις ριπές των πυροβόλων. Ο πλανήτης που ανοίγει νέες πληγές.
Μεγάλος χαμένος αυτής της μάχης είναι ο ίδιος ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν. Εχασε τα πάντα την στιγμή που τράβηξε τη σκανδάλη. Διότι ακόμα και αν ο πόλεμος λήξει υπέρ του σε ότι αφορά το πεδίο της μάχης, ο ίδιος θα έχει καταστεί παρίας της διεθνούς κοινότητας ενώ η χώρα του άγνωστο είναι πότε θα απαλλαγεί από τις αυστηρές κυρώσεις της Δύσης με τις οποίες στραγγαλίζει την οικονομία.
Εδώ όμως ανοίγει μια άλλη συζήτηση: ο Πούτιν πια έχει λίγα να χάσει. Και αυτό τον καθιστά ιδιαιτέρως επικίνδυνο. Εναν Πούτιν που ο ίδιος βλέπει τον εαυτό του ως πανίσχυρο στοιχηματίζοντας στα πυρηνικά.
Οι φωνές που υποστηρίζουν ότι δεν θα τα χρησιμοποιήσει έχουν εν μέρει δίκιο: το ίδιο άλλωστε έλεγαν για την εισβολή στην Ουκρανία, ότι δεν θα συμβεί. Αλλά συνέβη.
Οι μόνοι που πλέον μπορούν να τον συγκρατήσουν είναι όσοι βρίσκονται γύρω του. Και κυρίως εκείνοι που τον ελέγχουν, οι λεγόμενοι ολιγάρχες. Αυτοί θα χάσουν τα περισσότερα. Ήδη μετρούν απώλειες εκατομμυρίων ευρώ.
Το στοιχημα πλέον είναι μόνο ένα: ο Πούτιν να είναι ο μόνος χαμένος λόγο μιας και μόνο λάθος επιλογής.
Το επόμενο λάθος του θα είναι η αιτία για να χάσει όλη η Ευρώπη. Και αυτό δεν μπορεί να το αντέξει.
