Γράφει ο Χάρης Παυλίδης
Η ανακοίνωση της ΕΚΤ να βάλει τέλος στην αγορά τίτλων, όταν ο πληθωρισμός δεν οφείλεται στην οικονομική ανάπτυξη ή στην αύξηση των μισθών, απαντάει στο χθες, δεν αφορά στο σήμερα και μέλλει να αποδειχθεί καταστροφική για το αύριο.
Η Ευρώπη πιάστηκε πάλι στον ύπνο και, αντί να αφυπνιστεί, συνταγογραφεί υπνωτικά! Αντί να αντιγράψει το σχέδιο Μπάιντεν για την αναθέρμανση της οικονομίας με 2 τρισ. δολάρια, επιλέγει τη δημοσιονομική (πάλι) ασφυξία. Κι ενώ τα επίπεδα ανάκαμψης και απασχόλησης δεν πλησιάζουν τα προ πανδημίας επίπεδα.
Παρά το γεγονός ότι ο πληθωρισμός επιδρά πολλαπλασιαστικά στη διαρθρωτική αδυναμία των θεμελιωδών μεγεθών της οικονομίας που επηρεάζονται από την έλλειψη πρώτων υλών, η ΕΚΤ και η ευρωζώνη επέλεξαν τη συντηρητική συνταγή για τη συγκράτηση του πληθωρισμού σε βάρος της πραγματικής οικονομίας. Αντί να απορροφήσουν τον πληθωρισμό με την οικονομική ανάκαμψη και στόχο την υποτίμηση του ευρώ που θα το καθιστούσε ανταγωνιστικότερο στις αγορές.
Η απόφαση της ΕΚΤ και της ευρωζώνης είναι απαρχαιωμένη γιατί βασίζεται στη λογική ότι η οικονομική πραγματικότητα διέπεται αποκλειστικά με βάση το κόστος του χρήματος. Την ώρα που η Ευρώπη κινδυνεύει από ύφεση, προτείνουν ως λύση την αποστράγγιση χρημάτων από το σύστημα! Σε μια εποχή που οι μισθοί είναι παντού στάσιμοι και ο πληθωρισμός τρέχει, ανοίγουν διάπλατα τον δρόμο για την επιστροφή στη λιτότητα.
Αναμενόμενο, εν πολλοίς, από μια ευρωπαϊκή ηγεσία που στερείται πολιτικού ενστίκτου. Ωστόσο, με αυτόν τον τρόπο, η Ευρώπη δεν μετατοπίζει την εξάρτησή της από το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο κ.λπ., που βλάπτουν την ανάκαμψή της με τις αυξήσεις. Καμία συζήτηση για την αναζήτηση νέων βιομηχανικών πολιτικών ικανών να καταστήσουν την Ευρώπη αυτόνομη σε στρατηγικούς τομείς, σε έναν μεσομακροπρόθεσμο σχεδιασμό που θα περικλείει πολιτικό όραμα.
Ο πληθωρισμός δεν καταπολεμάται με λιγότερα χρήματα στην οικονομία, αλλά με καλύτερη χρήση των κεφαλαίων και με ακριβείς πολιτικές επιλογές. Αυτήν την αρχή οι Βρυξέλλες και η Φρανκφούρτη παραβλέπουν, αρνούμενες την αποτυχία τους που ουσιαστικά θα σηματοδοτούσε την επιστροφή της πολιτικής στο κέντρο λήψης των αποφάσεων.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”
