Παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε κατά καιρούς, ο Πανιώνιος δεν έπαψε ποτέ να είναι ένα από τα πλέον ιστορικά και πιο αναγνωρίσιμα ονόματα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μια ομάδα που γέννησε θρύλους, που έφτιαξε δεκάδες καριέρες, που σημάδεψε εποχές. Κι όμως, βρέθηκε σε χρόνια δύσκολα, ανάμεσα σε χρέη, αβεβαιότητα και υποδομές που δεν αντιστοιχούσαν στο μέγεθός της. Το όνομα όμως ήταν πάντα εκεί, βαρύ σαν μολύβι. Και αυτό το όνομα είναι που σήμερα ξαναβρίσκει στήριγμα, ρυθμό και προοπτική.
Η φετινή πορεία του Πανιωνίου στη Super League 2 αποδεικνύει πως η ομάδα έχει αφήσει οριστικά πίσω της το σύνδρομο της μικρότητας. Η άνετη νίκη στο Άργος με 3-0 απέναντι στον Παναργειακό ήταν ένα ακόμη τρίποντο και η επιβεβαίωση ότι ο Ιστορικός κυνηγάει στα ίσια την πρωτοπόρο Καλαμάτα δείχνει πως η άνοδος δεν είναι ευχή αλλά στόχος. Είτε επιτευχθεί φέτος είτε –όπως λέει ο πρόεδρος– με απόλυτη βεβαιότητα την επόμενη χρονιά, η πορεία προς τη Super League είναι μονόδρομος.
Αυτή η αλλαγή δεν έγινε τυχαία. Φέρει τη σφραγίδα του Κώστα Ρούπτσου. Επιχειρηματίας τεχνολογίας, επικεφαλής της InDigital, άνθρωπος με ξεκάθαρη κουλτούρα οργάνωσης και ανάπτυξης, ο Ρούπτσος μπήκε στον Πανιώνιο με την ίδια λογική που χτίζεις μια εταιρεία που θέλεις να πάει μακριά: πρώτα ξεχρεώνεις, μετά οργανώνεις, μετά επενδύεις. Και το κάνει βήμα βήμα. Δεν υπόσχεται θαύματα, δεν πουλάει όραμα με φωτοβολίδες, αλλά παρουσιάζει πλάνο, υποδομές και καθαρά οικονομικά. Όπως ο ίδιος δήλωσε, στο τέλος της διετίας ο Πανιώνιος δεν θα χρωστάει δεκάρα, κάτι που για τον σύλλογο αποτελεί από μόνο του μια νέα εποχή.
Ο Ρούπτσος δεν είναι ξένο σώμα στο ποδόσφαιρο. Από ερασιτέχνης προπονητής μέχρι άνθρωπος που έφερε το VAR στην Ελλάδα μέσω της InDigital, ο νέος ιδιοκτήτης ξέρει την αγορά, ξέρει τη λειτουργία των συστημάτων και κυρίως ξέρει ότι ένας σύλλογος δεν στεριώνει μόνο με μεταγραφές αλλά με υποδομή και ανθρώπους που δουλεύουν καθημερινά πάνω σε σαφές σχέδιο.
Η μεγαλύτερη κίνηση του Ρούπτσου, αυτή που άλλαξε εξ ολοκλήρου το επίπεδο του συλλόγου, είναι το μεγάλο οικόπεδο που εξασφάλισε στο Ελληνικό. Εκεί δεν θα χτιστεί ένα ακόμα προπονητικό κέντρο∙ θα χτιστεί το σπίτι του Πανιωνίου για τις επόμενες δεκαετίες. Η πρώτη ομάδα και οι ακαδημίες θα αποκτήσουν εγκαταστάσεις που θα θυμίζουν σύλλογο πρώτης γραμμής, όχι πληγωμένο μέγεθος που παλεύει να επιβιώσει. Και το σημαντικότερο; Το κέντρο θα μπορεί να φιλοξενεί και ξένες ομάδες για προετοιμασία, δημιουργώντας νέο οικονομικό μοντέλο για τον Πανιώνιο. Δεν είναι πρόχειρη λύση, είναι επένδυση που αλλάζει επίπεδο.
Παράλληλα, τρέχει και το master plan για την πλήρη ανακατασκευή του γηπέδου της Νέας Σμύρνης. Ο Ρούπτσος θέλει μια έδρα σύγχρονη, με δομές αντίστοιχες των μεγάλων ομάδων, με νέα «Θύρα 9», νέα εμπειρία φιλάθλου και νέο προφίλ που θα σέβεται το παρελθόν αλλά θα βλέπει στο μέλλον. Εδώ φαίνεται ίσως η πιο Gen Z πλευρά της διοίκησης: όχι άλλα μπαλώματα, αλλά ουσιαστική αναγέννηση.
Αν υπάρχει σημείο στο οποίο ο Ρούπτσος δείχνει να έχει πάθος, είναι η Ακαδημία. Το λέει ευθέως: αν ο Πανιώνιος δεν ξαναγίνει παραγωγός ποδοσφαιριστών, το project δεν έχει νόημα. Γι’ αυτό και έχει κλείσει συμφωνία με τον Ρομπέρτο Μικέλι της Ρόμα για την εκπαίδευση των προπονητών, γι’ αυτό και βρίσκεται σε συζητήσεις με τον Ερασιτέχνη ώστε οι Ακαδημίες να λειτουργούν ενιαία, επαγγελματικά, με φιλοσοφία και μεθοδολογία που συναντάει κανείς σε ομάδες του εξωτερικού. Ο Πανιώνιος είχε κάποτε το πιο δυνατό φυτώριο της χώρας. Στόχος πλέον είναι όχι απλώς να το ξαναβρεί, αλλά να το αναβαθμίσει.
Η ιστορία με τον υπουργό Οικονομικών, Κυριάκο Πιερρακάκη, και τη φανέλα του Πανιωνίου που χάρισε στον διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Ιρλανδίας, Γκάμπριελ Μακλούφ, είναι ίσως η πιο γλυκιά υπενθύμιση του γιατί ο Ιστορικός δεν μικραίνει ποτέ. Ο Μακλούφ είχε ζήσει στη Νέα Σμύρνη, είχε αγαπήσει την ομάδα και δέχτηκε με συγκίνηση το δώρο. Ένα στιγμιότυπο που έδειξε πως η φανέλα αυτή κουβαλάει μνήμες πολύ πέρα από τις βαθμολογίες της SL2 – μάθαμε, μάλιστα, πως ο ίδιος ο Ρούπτσος είχε δώσει τη φανέλα στον υπουργό!
Ο Πανιώνιος οργανώνεται, αναπτύσσεται, χτίζει εγκαταστάσεις, καθαρίζει οικονομικά, επενδύει σε ανθρώπους. Δεν είναι το θαύμα της μιας νύχτας, είναι ο δρόμος της σοβαρότητας. Και με τον Ρούπτσο στο τιμόνι, ο Ιστορικός δείχνει πως όχι μόνο επιστρέφει, αλλά θα επιστρέψει πιο έτοιμος από ποτέ. Ο σύλλογος που κάποτε φόβιζε με το «κύμα» του, ετοιμάζεται ξανά να ανακάμψει. Και το κάνει με τρόπο που μοιάζει λιγότερο με νοσταλγία και περισσότερο με προσανατολισμό προς το μέλλον.
