Ίσως είναι κάποια αργκό των… πολιτικών μηχανικών που δεν γνωρίζουμε, οπότε απολογούμαστε. Μόνο που όταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος «ξεσαλώνει» στο πλαίσιο της εσωκομματικής προεκλογικής περιόδου –που σιγά σιγά οδεύει προς το τέλος της για τον πρώτο γύρο–, δηλώνει ότι δεν το έπαιξε… γεφυρατζής, όσο να είναι προκαλεί ερωτήματα. Ερωτήματα που αφορούν τόσο τη λεξοπλαστική ικανότητά του όσο και τι ακριβώς εννοεί όταν δηλώνει «δεν το έπαιξα γεφυρατζής και το πλήρωσα». Μάλλον στη λογική της θυματοποίησης που τον συντροφεύει από την ημέρα που ανέλαβε πρόεδρος στο ΠΑΣΟΚ μετά τις εσωκομματικές εκλογές του 2021 θέλει τώρα να εμφανισθεί ως θύμα της ολιγαρχίας και των «δυνάμεων» εκείνων που φέρονται να επιδιώκουν τη… συγκόλληση με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο «ούτε ούτε» πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, που δήλωνε πριν από τις εκλογές του 2023 ότι θα γίνει πρωθυπουργός με αυτόνομη κυβέρνηση, κάτι που επαναλαμβάνει και τώρα, εμφανίζεται να υποστηρίζει πως η δεύτερη θέση στις δημοσκοπήσεις είναι αποτέλεσμα του δικού του έργου. Όπως άλλωστε δικό του δηλώνει ότι είναι και η πτώση που σημείωσε η κυβερνώσα παράταξη στις ευρωεκλογές. Προσπαθεί να πείσει μάλιστα ότι στις ευρωεκλογές βρέθηκε στην τρίτη θέση λόγω των… σκοτεινών δυνάμεων που τον κυνήγησαν διότι δεν ήταν… γεφυρατζής και όχι διότι δεν κατέθεσε ούτε μια πρόταση που να είναι εφαρμόσιμη και κοστολογημένη ώστε να πείσει πως αποτελεί μια εν δυνάμει εναλλακτική λύση. Κάτι που συνεχίζει και μετά τις ευρωεκλογές εν όψει των εσωκομματικών εκλογών στις οποίες σύρθηκε πιεζόμενος από τις αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματός του.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης συνεχίζει να εμφανίζεται ως… θύμα. Ξεχνά όμως ότι οι πολίτες όταν καλούνται να ψηφίσουν για πρωθυπουργό το μόνο που δεν θέλουν είναι κάποιον που να δηλώνει διαρκώς διωκόμενος από αγνώστους. Κάποιον που δηλώνει… θύμα. Θέλουν ηγέτη και μάλιστα δυναμικό για ν’ αντιμετωπίζει κρίσεις και προβλήματα. Πάντως εκεί στο ΠΑΣΟΚ αυτό το παραμύθι που έχουν αρχίσει να ρίχνουν κάποιοι εκ των υποψηφίων για την ολιγαρχία και την ελίτ καθώς και τα συμφέροντα, καλό θα είναι να το ξαναδούν. Όχι απλά δεν πείθουν, αλλά προκαλούν και θυμηδία.
