καστανίδης (ο)
- αυτός που μιλάει με στόμφο, ο πομπώδης «ο Χάρης είναι τόσο καστανίδης που ακόμα κι όταν λέει καλημέρα νομίζεις ότι εκφωνεί λόγο σε κοινοβούλιο χώρας που ετοιμάζεται να μπει σε πόλεμο» 2. γενναίος και σκληρός πολεμιστής «μέχρι τώρα λέγαμε ότι οι Ελληνες πολεμούν σαν καστανίδηδες κι από δω και μπρος θα λέμε ότι οι καστανίδηδες πολεμούν σαν Ελληνες»
Οπλισμένος με ρητορική δεινότητα…
Εδώ και καιρό αμφιβάλλω για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ηγεσία της Τουρκίας από ψυχιατρικής απόψεως, αλλά πλέον νομίζω ότι είναι απολύτως φανερό πως έχουμε να κάνουμε με τρελούς. Δεν μπορώ να δικαιολογήσω διαφορετικά το ότι οι γείτονες συνεχίζουν τις προκλήσεις ενώ ήδη έχουν περάσει δύο ολόκληρες ημέρες από τη στιγμή που ο σύντροφος Καστανίδης τουίταρε «Ο Ερντογάν μάς απειλεί ότι μπορεί να έρθουν ξαφνικά ένα βράδυ. Τους περιμένουμε και πρωί και βράδυ, κρατώντας άσβεστη τη μνήμη και για τη Σμύρνη και για την Πόλη». Οπως φαίνεται, ο Ερντογάν και οι αξιωματούχοι του έχουν αποφασίσει να παίξουν με τη φωτιά την ώρα που και μόνο η σκέψη ενός ετοιμοπόλεμου, οπλισμένου με τη ρητορική του δεινότητα, Καστανίδη αρκεί για να τρομοκρατήσει οποιονδήποτε έχει σώας τας φρένας.
Μπαράν τ’ ακούς;
Βέβαια, υπάρχει και η μεγάλη πιθανότητα η Αγκυρα να μην παρακολουθεί το ελληνικό Tweeter και ακόμα να μην έχει πληροφορηθεί για τη σκληρή μοίρα που περιμένει κάθε (Τούρκο και μη) εισβολέα, οπότε ίσως είναι καλύτερο ο ετοιμοπόλεμος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ να τα πει όλα αυτά απευθείας στον σύντροφο Μπουρχάν Μπαράν.
Από αισιοδοξία άλλο τίποτα!
Συχνά πυκνά ακούμε συμπολίτες να ρωτούν πόσο αισιόδοξοι είμαστε και όποτε ακούω την ερώτηση θέλω να φωνάξω «όσο πιο πολύ γίνεται». Πώς άλλωστε να μην είναι κανείς αισιόδοξος για τη χώρα στην οποία εν μέσω πολέμου και ενεργειακής κρίσης μια από τις πιο συνήθεις ερωτήσεις στον δημόσιο διάλογο είναι «και τι θα γίνει με τους στολισμούς των Χριστουγέννων;»
Ασημαντότητες…
Κι εγώ πιστεύω ότι το ζήτημα παρακολούθησης πολιτικών από την ΕΥΠ δεν είναι το πιο σημαντικό από τα θέματα που έχουμε μπροστά μας, αλλά δεν μπορώ να δεχτώ ότι είναι και τόσο ασήμαντο όσο το θεωρούν οι σύντροφοι στον ΣΥΡΙΖΑ που υποθέτω συμφωνούν με τη συντρόφισσα Τζάκρη, η οποία χαρακτήρισε τις παρακολουθήσεις Πιτσιόρλα και Σαγιά «περσινά ξινά σταφύλια».