Ο Μακρόν καλείται να… προσπεράσει την ακατάσχετη παροχολογία του φαφλατά Μελανσόν
Ο Μακρόν κατάφερε να πετύχει δύο σημαντικά πράγματα την πρώτη Κυριακή των βουλευτικών εκλογών. Πρώτον, να διαψεύσει τις Κασσάνδρες, αποφεύγοντας το καταστροφικό σενάριο για την προεδρική συμπαράταξη «Μαζί» που ηγείται. Δεύτερον, να νικήσει, έστω και οριακά, τα άκρα της Αριστεράς και της Δεξιάς. Αρκούν αυτά για να επικρατήσει στον δεύτερο γύρο; Οχι, λένε οι πολιτικοί αναλυτές. Θα χρειαστεί πανστρατιά των Γάλλων ψηφοφόρων για να σταματήσουν τον επελαύνοντα λαϊκισμό του Μελανσόν που, α λα Τσίπρα, υπόσχεται «ρήξη με την Ευρώπη» και κάθε μέρα τάζει τον ουρανό με τ’ άστρα στους πολίτες.
Αν μπορούσαν οι Γάλλοι πολίτες να ενημερωθούν επακριβώς για το τι έγινε στην Ελλάδα το 2014 και κυρίως το 2015 μέχρι και τον Ιούλη του 2019 με τον λαϊκισμό των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, θα πλημμύριζαν τα εκλογικά κέντρα για να «σκοτώσουν» το τέρας του λαϊκισμού που απειλεί να τους καταπιεί. Οπως κατάπιε την Ελλάδα στα «μαύρα» χρόνια που το τιμόνι της χώρας ήταν στα χέρια του Τσίπρα και του Καμμένου.
Μνημόνια, διασυρμός της χώρας παντού και για όλα, πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, αλλοπρόσαλλη πολιτική στα εθνικά θέματα, ποδηγέτηση των μέσων ενημέρωσης, βοσκοτόπια, ΣΥΡΙΖΑ TV, σκευωρία Novartis, υποβάθμιση των θεσμών και άγριο κυνηγητό των πολιτικών αντιπάλων, ήταν τα μεγάλα «επιτεύγματα» του αριστερο-ακροδεξιού λαϊκισμού που κυβέρνησε για 4 1/2 χρόνια την Ελλάδα. Γίναμε αυτά τα μαύρα χρόνια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, κατά γενική παραδοχή, το «μαύρο πρόβατο» της Ευρώπης και χώρα-παράδειγμα προς αποφυγήν.
Τον Ιούλη του 2019 οι Ελληνες πολίτες έβαλαν τέλος σ’ αυτόν τον ζόφο, όπως ελπίζουμε να πράξουν το ίδιο και οι Γάλλοι πολίτες την Κυριακή στον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών. Για να μην μπει στο Μέγαρο των Ηλυσίων ο ακροαριστερός λαϊκισμός του Μελανσόν και της παρέας του. Σε διαφορετική περίπτωση, ας ετοιμάζονται οι Γάλλοι να ζήσουν μαύρες μέρες και… ροκ καταστάσεις. Εξάλλου, ο Μελανσόν δεν κρύβει τι πρεσβεύει, ούτε τι πρέπει να περιμένουν οι πολίτες από τον ίδιον ως πρωθυπουργό με τον λαϊκισμό που κουβαλάει και διαφημίζει σε όλους του τόνους.
Συμπέρασμα: μετά την απομάκρυνση εκ του εκλογικού ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Κι αυτό ισχύει για τους Γάλλους και τους δημοκρατικούς πολίτες όλων των χωρών, που δεν «ονειρεύονται» να τους κυβερνούν πολιτικοί που κουβαλούν λαϊκίστικα συμπλέγματα.
Καυτή ατζέντα
Συνάντηση με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Κυριάκο Μητσοτάκη πρόκειται να έχει μεθαύριο Παρασκευή ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης. Η συνάντηση έχει οριστεί στις 11:00 το πρωί, στο Προεδρικό Μέγαρο, στη Λευκωσία. Σύμφωνα με τον διευθυντή του γραφείου Τύπου του Κύπριου ΠτΔ, A. Ιωσήφ, στο επίκεντρο της συνάντησης Αναστασιάδη – Μητσοτάκη θα βρεθεί η τουρκική προκλητικότητα, όπως εξελίσσεται κυρίως αυτήν την περίοδο, στην περίκλειστη περιοχή των Βαρωσίων, αλλά και γενικότερα, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, η απαράδεκτη και προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας τόσο έναντι της Κύπρου όσο και της Ελλάδας, όπως επίσης οι αναθεωρητικές θέσεις που εξακολουθεί να προβάλλει η Τουρκία για το πλαίσιο λύσης του Κυπριακού.
Απέφυγε την… μπανανόφλουδα
Οταν ο Νίκος Ανδρουλάκης ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ οι εσωκομματικοί αντίπαλοί του για να τον φέρουν σε δύσκολη θέση άρχισαν να θέτουν δημοσίως το ερώτημα εάν θα παραιτηθεί από ευρωβουλευτής. Εκ των υστέρων αποδεικνύεται σοφή η απόφασή του να τους αγνοήσει και να μην πέσει στην παγίδα που πήγαν να του στήσουν. Διότι από την ημέρα που τελικά εξελέγη στην αρχηγία του κόμματος τα οφέλη τού να διατηρήσει τη θέση του στην Ευρωβουλή είναι τεράστια. Ούτε με τον Πορτογάλο πρωθυπουργό Αντόνιο Κόστα θα συνομιλούσε και θα γινόταν δεκτός στη Λισαβόνα, αλλά μήτε και την ευκαιρία θα είχε να συναντιέται και με άλλους Ευρωπαίους ηγέτες σε Στρασβούργο και Βρυξέλλες, όπως συνέβη πρόσφατα με τον Ισπανό πρωθυπουργό Πέδρο Σάντσεθ.
Χάθηκε η μπάλα
Τελικά, στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν χάσει την μπάλα αναφορικά με ποιους θέλουν να είναι στην Ευρώπη και με ποιους όχι. Εκεί όμως που εδώ και πέντε χρόνια η γραμμή της Κουμουνδούρου είναι εντελώς αλλοπρόσαλλη αφορά τα γαλλικά κόμματα. Πότε είναι με τον Μελανσόν, πότε με τον Μακρόν, πότε «κρυφοχαίρονται» με την άνοδο της Λεπέν κ.λπ. Ειδικά τα αριστερά κόμματα της Ευρώπης τα «αγαπούν» ή τα «περιφρονούν», ανάλογα με τις επιδόσεις τους στις εθνικές εκλογές. Αν καταποντίζονται στις εκλογές, δεν θέλουν να έχουν καμία ταύτιση μαζί τους. Αν πηγαίνουν καλά και ανεβάζουν τα ποσοστά τους, τότε «γουστάρουν» τις «ομοιότητες» μαζί τους. Μιλάμε για συνέπεια, όχι αστεία.
Τίτλοι τέλους για την ενισχυμένη εποπτεία
Ιστορική μέρα για τη χώρα μας είναι η αυριανή, Πέμπτη 16 Ιούνη. Κι αυτό γιατί το Eurogroup θα δώσει την τυπική έγκριση για την έξοδο της Ελλάδας από το καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας, η οποία θα παύσει οριστικά και αμετάκλητα μετά τον Αύγουστο.
Το αποτέλεσμα αυτής της ιστορικής απόφασης για τη χώρα μας θα είναι να ενταχθεί στο καθεστώς χωρών που έλαβαν επίσης προγράμματα στήριξης όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Κύπρος και η Ιρλανδία. Τι σημαίνει αυτό; Ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να παρακολουθείται μέχρι να εξοφλήσει το 75% της χρηματοδοτικής συνδρομής, αλλά στο εξής θα πραγματοποιείται μία αξιολόγηση ανά εξάμηνο αντί ανά τρίμηνο που ίσχυε μέχρι σήμερα. Εννοείται ότι θα συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις που έχει ξεκινήσει και υλοποιεί η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη από το καλοκαίρι του 2019, καθώς και η ορθολογική δημοσιονομική πολιτική. Κι όλα αυτά για να πετύχει η χώρα μας –που όλα δείχνουν πως θα πετύχει– τον επόμενο στόχο της, που δεν είναι άλλος από την επενδυτική βαθμίδα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αθήνα ολοκλήρωσε την πρόωρη αποπληρωμή των έκτακτων δανείων που χορηγήθηκαν από το ΔΝΤ κατά τη διάρκεια της κρίσης χρέους.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”
