Η «Καθημερινή» και το «Βήμα» ήταν στο τραπεζάκι του γραφείου μου αξημέρωτα Κυριακής, κατά την πάγια συνήθεια χρόνων με τις κυριακάτικες εφημερίδες. Κι ενώ η συνήθεια είναι η ανάγνωση να ξεκινά από τις… αθλητικές σελίδες του «Βήματος», το μάτι μου τράβηξε στην «Καθημερινή» ένα άρθρο του Αλέξη Τσίπρα με τίτλο «Ο κόσμος αλλάζει. Εμείς;». Εξ ου και σε κλάσματα δευτερολέπτου η εφημερίδα βγήκε από το προστατευτικό της νάιλον κι απλώθηκε στο γραφείο μου. Αρχικά σκέφτηκα μη τυχόν έχει γίνει κάποιο πασχαλινό θαύμα κι ο Αλέξης Τσίπρας έχει προχωρήσει σε αυτοκριτική ή έχει παραδεχτεί ότι όσα λέει δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα των καιρών. Σκέφτηκα, επίσης μη τυχόν κι ένα άρθρο σηματοδοτήσει μια επιχείρηση προσγείωσης του ΣΥΡΙΖΑ στον πολιτικό ρεαλισμό και στον κόσμο που πράγματι αλλάζει καθημερινά!
του Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου
Μα, πώς το λέει ο λαός μας; … Κολοκύθια με τη ρίγανη… Φρούδες ελπίδες…
Ότι γράφει αυτό το άρθρο (που δεν κατάλαβα το νόημα είχε η συγγραφή του και πού αποσκοπούσε αλλά και για ποιον λόγο το φιλοξένησε η «Καθημερινή») το μόνο που επιβεβαίωσε ήταν η ελληνική παροιμία περί του λύκου που κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη άλλαξε, μήτε την κεφαλή του… Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει μάθει το παραμικρό και δεν έχει πρόθεση να μάθει ή ν’ αλλάξει. Όσο κι αν ο κόσμος αλλάζει… Μαζί με τον Τσίπρα, δεν αλλάζει ούτε το κόμμα του, ούτε οι σύντροφοί του. Ούτε καν εκείνοι που προαλείφονται για αντικαταστάτες του, όπως η κυρία Αχτσιόγλου που απροκάλυπτα και με θρασύτητα ανέφερε ότι η … «η πανδημία είναι πολύ μεγάλη ευκαιρία για τον ΣΥΡΙΖΑ, που πρέπει να δράσει, ώστε οι ρωγμές που δημιουργήθηκαν από αυτή να οδηγήσουν σε μεγαλύτερη και ουσιαστικότερη πολιτική αλλαγή…»!!!
Αυτά λέμε και γράφουμε τόσοι καιρό. Ότι η κανονικότητα δεν είναι συμβατή με τον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά. Εξ ου και υπονομεύουν συστηματικά το εμβολιαστικό πρόγραμμα. Μια λένε ότι η κυβέρνηση εξαγγέλλει εμβολιασμούς ενώ δεν έχει εμβόλια. Την άλλη ο Αλέξης Τσίπρας μιλά για νεκρούς και διασωληνομένους με χαμόγελα μέχρι τ’ αυτιά. Επιπλέον, διάφοροι ινστρούχτορες συγκρίνουν στο διαδίκτυο τους νεκρούς στο Μάτι με τους νεκρούς της πανδημίας! Φρίκη!
Ο κόσμος αλλάζει, είπε ο Αλέξης Τσίπρας και μας κάλεσε ν’ αλλάξουμε κι εμείς. Πού; Πού ν’ αλλάξουμε; Στο πεζοδρόμιο; Στο να λέμε ψέματα; Στο να κάνουμε παρέα με τους Φωτόπουλους ή τον Σπίρτζη ή τον Τζουμάκα ή τα ορφανά του Άκη; Στο να ακούμε τον Ηλιόπουλο, την Αχτσιόγλου και τα άλλα συντρόφια να εκφράζουν συνεχώς αδόμητες σκέψεις, πρωτόγονο πολιτικό λόγο, αστείους βερμπαλισμούς και λαϊκισμό της εποχής του Νεάντερνταλ; Στο να λέμε άλλα και να κάνουμε άλλα; Πού ν’ αλλάξουμε; Ν’ αλαλάζουμε για να συσπειρωθεί η συρρικνωμένη πελατεία;
Ακούστε: Είναι τόσο απροκάλυπτα προκλητικό και υποκριτικό το άρθρο Τσίπρα στην «Καθημερινή» που σε λίγες ημέρες θα το βρει μπροστά του στα πεζοδρόμια. Γιατί, όταν γράφει ότι «η ανθρωπότητα δεν μπορεί να πορεύεται με βάση δείγματα και συνταγές που απέτυχαν…» (δηλαδή Αριστερές πολιτικές), όταν γράφει ότι «η παγκόσμια αγορά εργασίας αλλάζει…», και την ίδια ώρα αναγγέλλει την «μητέρα όλων των μαχών!» στα πεζοδρόμια για να μην αλλάξει το παρωχημένο και δύσκαμπτο εργασιακό καθεστώς μπροστά σ’ εκείνο που παραδέχεται ότι έχει αλλάξει, τότε πρέπει να επέμβουν άλλοι επιστήμονες και να διατυπώσουν γνωμάτευση… Πολύ περισσότερο αφού μετά τις συνεχείς γροθιές εναντίον της λογικής, καταλήγει στο άρθρο του αναφέροντας ότι «ο μόνος τρόπος ν’ αλλάξουμε μαζί με τον κόσμο κι’ εμείς, είναι να φύγει η σημερινή και να έρθει μια άλλη προοδευτική κυβέρνηση».
Το τι είναι πρόοδος και τι βαθειά συντήρηση, ευτυχώς μας έχει κάνει να το μάθουμε καλά η Αριστερά κι ο Αλέξης Τσίπρας…
