Σήμερα, ημέρα των γενεθλίων του, το μυαλό μας δικαιούται να ταξιδέψει στον μεγάλο αρχηγό της νασιοναλμανσαφτ της δεκαετίας και του Μουντιάλ του 90, όταν οι Γερμανοί κατακτήσανε το βαρύτιμο Παγκόσμιο Κύπελλο, νικώντας την Αργεντινή του Μαραντόνα, στον Lothar Matthäus.
Για τα εντός γηπέδου κατορθώματά του, τα λόγια περιττεύουν. Για τα εκτός των γηπέδων έχει γραφτεί πως «μπορεί να ακούει πολλά από τις πρώην του, όμως οι νυν δεν έχουν ποτέ παράπονο!»
Το καλοκαίρι του 2014, τα γερμανικά panzer κατέκτησαν το Παγκόσμιο Κύπελλο, επικρατώντας στην παράταση επί της Αργεντινής του «παρ’ ολίγον Ντιέγκο» [καθώς ακόμη δεν είχε σηκώσει το βαρύτιμο τρόπαιο, όπως κατάφερε στο Μουντιάλ του 2022], Λιονέλ Μέσι, αφού συνέτριψαν, στον ημιτελικό, με το ασύγγνωστο 7-1 μία σκιαμαχούσα με τον κάκιστο των εαυτών της selecao.
Τον τελικό του Mundial 2014 τον παρακολούθησα στο νησί των ανέμων, όπου το πλαίσιο ήταν περισσότερο από κατάλληλο για τη συνειρμική ανάκληση της επικοινωνιακής -και όχι μόνον- αναταραχής που είχε προκαλέσει ο πολυνίκης και πολυτροπαιούχος βετεράνος παίκτης, όταν πριν από χρόνια είχε εμφανιστεί μαζί με την ιλιγγιωδών αναλογιών αγαπημένη του Τζοάνα Τουτσίνσκα, στις μυκονιάτικες παραλίες. Αμέτρητες οι φωτογραφίες του με τις εντυπωσιακές σταρλέτ που διανθίζουν μία πολυτάραχη ζωή 4 γάμων και ισάριθμων χωρισμών. Αλλά η κάθε αναφορά στο όνομά του από τα διεθνή ή τα εγχώρια ΜΜΕ, φέρνει πρωτίστως στη μνήμη όλων όσοι τοποθετούμε τα παιδικά μας χρόνια και όνειρα στη δεκαετία του 80, τις αξέχαστες ποδοσφαιρικές στιγμές που μας χάριζε μέσα από τους ήδη έγχρωμους (αλλά όχι ακόμη plasma ή TFT) τηλεοπτικούς δέκτες. Και αυτό συμβαίνει όσο εντυπωσιακή και αν είναι η εκάστοτε συνοδός του, όσο και αν ξενίζει κάποιους σεμνοπρεπείς ή σεμνότυφους αυτό το ασταθές και ευμετάβλητο patern της συναισθηματικής του αλληλεπίδρασης με το άλλο φύλο.
Έβλεπα, λοιπόν, τον παλαίμαχο «Λούθηρο» να τραβά με το κινητό του βιντεάκι από την απονομή του τροπαίου στο Μαρακανά και έρχονταν στον νου μου κάτι καλοκαίρια που, μετά τις μεταδόσεις των Μundial ή των Εuro ξεχυνόμαστε στους δρόμους της εκτός κρίσης και αντιγερμανικών αισθημάτων, τότε, Ελλάδας, ντριπλάροντας και φωνάζοντας, σε ένα ιδιώνυμο αυτο-speakage, το όνομά του ή το όνομα των άλλων διάσημων 'λίμπερο' που προσπαθούσανε, μάταια, να τον μαρκάρουνε!
Σε ένα βιντεάκι που έγινε viral στο youtube διακρίνεται ο αρχηγός, παρά θιν αλός, να χαριεντίζεται δίπλα στο κύμα, με τη θήκη των ορθών κοιλιακών μυών του να διαγράφεται, ακόμη, κάτω από την ύπουλα εισβάλλουσα κοιλίτσα των [τότε] fifty plus χρόνων του, σαν βετεράνoς λίμπερο μιας μεσήλικης ανατομίας, σαν τελευταίος αμυντικός μιας σωματοεικόνας που ακόμη μαρκάρει ασφυκτικά τον επελαύνοντα επιθετικό της φθοράς του χρόνου, ή αλλιώς, σαν το τελευταίο σέντερ μπακ που αμύνεται ενάντια στην ψυχαναλυτικώς λεγόμενη «ναρκισσιστική κατάρρευση του δευτέρου ημίσεως της ζωής» μας… Ευτυχισμένα γενέθλια αρχηγέ!