Δεν πάνε πολλές μέρες που ο πρόεδρος της Βουλής Κώστας Τασούλας έδωσε μία διάλεξη στο Ναύπλιο με αφορμή την έκθεση «Βουλή των Ελλήνων. Οι σταθμοί μιας διαδρομής σχεδόν διακοσίων ετών».
Ο Τασούλας -το έχει επισημάνει ξανά η στήλη- είναι ένα είδος πολιτικού που αρχίζει να σπανίζει. Που αντιλαμβάνεται τον ιστορικό χώρο και μπορεί να ενώνει γραμμές πίσω από τα ιστορικά παρασκήνια και προσκήνια. Αυτό έκανε μιλώντας για τον πολιτικό ρεαλισμό που τόσο πολύ έχει ανάγκη η -ρομαντική κατά κανόνα- Ελλάδα στην προσπάθεια να πείσει φίλους και συμμάχους να σταθούν στο πλευρό της με αφορμή τα ελληνοτουρκικά.
Το παράδειγμα του Τασούλα εξαιρετικό: Ο Πάρκερ, ο Κυβερνήτης της φρεγάτας «Ουορσπάιτ» που είχε μεταφέρει τον Ιωάννη Καποδίστρια από την Ανκόνα στην Ελλάδα, είπε στον πρώτο κυβερνήτη πως οι Αγγλοι δεν είναι ούτε ιδιαίτερα φιλέλληνες ούτε ιδιαίτερα φιλότουρκοι. Του είπε ξεκάθαρα πως η Αγγλία επιλέγει την Ελλάδα διότι «η αυτοκρατορία μας και τα συμφέροντά της ταυτίζονται αυτή τη στιγμή με την Ελλάδα».
Ο Καποδίστριας, έμπειρος διπλωμάτης, όχι απλώς κατανόησε αυτή την πραγματικότητα, αλλά προσπάθησε να τη μετουσιώσει σε πράξη και να επωφεληθεί από αυτή την ταύτιση συμφερόντων για να μπορέσει να πετύχει τους στόχους του. Ενσάρκωσε δηλαδή μία εξωτερική πολιτική πάνω σε αυτό που θα έλεγε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ότι «για τα κράτη δεν υπάρχουν δικαιώματα ή δίκαια, υπάρχουν συμφέροντα».
Με την «καποδίστρεια» λογική, όπως περιγράφηκε, αναμένεται να απευθυνθεί ο Τασούλας στη σημερινή συνάντηση που θα έχει με τον επικεφαλής της ομάδας φιλίας Γερμανίας – Ελλάδας της γερμανική Βουλής, δρα Γκισί. Να του καταστήσει δηλαδή σαφές πως τα συμφέροντα Ελλάδας – Γερμανίας ταυτίζονται. Και επειδή ο Τασούλας πάντα κάνει ξεχωριστά δώρα, μαθαίνω πως έχει έτοιμο να του δωρίσει τον «Επιτάφιο του Περικλή» στη γερμανική γλώσσα.
Από το Θεωρείο της Καθημερινής
