Η εκεχειρία στη Γάζα, πέρα από την ευκαιρία για ειρήνη που προσφέρει σ’ ένα πολύπαθο κομμάτι της Μέσης Ανατολής, ανοίγει ταυτόχρονα ένα τεράστιο γεωοικονομικό παράθυρο. Η σταθεροποίηση της περιοχής ενεργοποιεί το φιλόδοξο σχέδιο του India-Middle East-Europe Economic Corridor (IMEC), ενός διαδρόμου που φιλοδοξεί να ενώσει την Ινδία με την Ευρώπη μέσω Μέσης Ανατολής και Ανατολικής Μεσογείου. Και εδώ ακριβώς βρίσκεται η μεγάλη ευκαιρία για Αθήνα και Λευκωσία.
Ο IMEC δεν είναι ένα ακόμα σχέδιο υποδομών. Είναι η προσπάθεια της Δύσης και των στρατηγικών εταίρων της να διαμορφώσουν έναν διάδρομο σταθερότητας, ενέργειας και εμπορίου, που θα λειτουργεί ως αντίβαρο στις σινικές και ρωσικές επιρροές της πρωτοβουλίας «Belt and Road» («Μία ζώνη ένας δρόμος», η παγκόσμια στρατηγική ανάπτυξης, που υιοθέτησε η Κίνα το 2013 επενδύοντας σε σχεδόν 70 χώρες). Και τώρα, η σταθεροποίηση της Γάζας αποτελεί το κομβικό κλειδί, που θα επιτρέψει την υλοποίησή του.
Η Γάζα, υπό το νέο σχέδιο ανοικοδόμησης που επιβλέπει ο πρώην Βρετανός πρωθυπουργός, Τόνι Μπλερ, προβλέπεται να γίνει κόμβος του διαδρόμου. Ένας κρίκος που θα ενώνει την Αραβική Χερσόνησο με την Ανατολική Μεσόγειο. Και το φυσικό επόμενο βήμα αυτού του άξονα είναι η σύνδεση με Κύπρο και Ελλάδα, οι οποίες μπορούν να λειτουργήσουν ως ευρωπαϊκή πύλη του IMEC.
Για την Ελλάδα, ο Πειραιάς και η σιδηροδρομική σύνδεση με τα Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη καθιστούν τη χώρα προνομιακό τερματικό σταθμό. Για την Κύπρο η γεωγραφική θέση της και οι ενεργειακές υποδομές της την καθιστούν ιδανικό ενδιάμεσο κόμβο μεταξύ Μέσης Ανατολής και ΕΕ. Μαζί, Αθήνα και Λευκωσία μπορούν να αποτελέσουν τον ανατολικό βραχίονα της νέας ευρασιατικής αρχιτεκτονικής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε επενδύσεις, έργα υποδομών και γεωπολιτικό κύρος.
Απέναντι σε αυτή την προοπτική η Τουρκία αντιδρά λυσσαλέα. Ο Ερντογάν βλέπει ότι ο IMEC παρακάμπτει τη χώρα του στερώντας της τον ρόλο του διαμετακομιστικού «μονοπωλίου» που επί δεκαετίες αξιοποιούσε. Προσπαθεί να επιβάλει εναλλακτικό διάδρομο, που θα περνά μέσα από τουρκικό έδαφος. Όμως η Άγκυρα έχει χάσει την αξιοπιστία της: Η ρήξη της με το Ισραήλ, οι σχέσεις της με το Ιράν και η ψυχρότητα με την Ινδία, λόγω της υποστήριξης του Ερντογάν στο Πακιστάν, την έχουν απομονώσει από τους βασικούς εταίρους του σχεδίου.
Ο νέος οικονομικός χάρτης της περιοχής χαράσσεται χωρίς την Τουρκία και αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο γεωπολιτικό πλήγμα για τον νεοοθωμανισμό του Ερντογάν. Αντιθέτως, η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν τη μοναδική ευκαιρία να μετατραπούν σε πυλώνες της ευρωπαϊκής σύνδεσης με την Ινδία και τον Αραβικό Κόλπο, αξιοποιώντας στο έπακρο την ειρήνη που γεννά η εκεχειρία στη Γάζα.
Για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, η Ανατολική Μεσόγειος μπορεί να γίνει πηγή σταθερότητας και ανάπτυξης με την Τουρκία στο περιθώριο και την Ελλάδα και την Κύπρο στο επίκεντρο!
