Η απόπειρα εργαλειοποίησης της δικαιοσύνης, τελικά δεν είναι απλή υπόθεση και πάντως δεν είναι μια υπόθεση χωρίς συνέπειες. Αυτό φαινεται ότι το ανακαλύπτει με οδυνηρό τρόπο η κυβέρνηση στην υπόθεση Νοvartis. Όταν μια υπόθεση ξεκινά με τις γνωστές τυμπανοκρουσίες και καταλήγει στην υποβολή ερώτησης από τον κ.Κούλογλου στην Ευρωβουλή, εάν στα καθήκοντα του Επιτρόπου η του Ευρωβουλευτή, συμπεριλαμβάνεται και η μίζα, καθίσταται σαφές ότι μιλούμε για το χρονικό των χαμένων προσδοκιών.
της Λίνας Κλείτου
Η υπόθεση Νοvartiς δεν «βγαίνει» έτσι όπως κάποιοι την φαντάστηκαν και επιχείρησαν να την πουλήσουν. Παρά ταύτα, στο κυβερνητικό στρατόπεδο θα επιχειρήσουν να την συντηρήσουν όσο περισσότερο γίνεται, εκτιμώντας ότι μια άτακτη υποχώρηση, θα κάνει μεγαλύτερη ζημιά από μια ήπια προσαρμογή στην κανονικότητα της δικαικής κρίσης.
Στο μεσοδιάστημα η πολιτική ζωή θα συνθλίβεται στις Συμπληγάδες πέτρες της πολιτικής ανοησίας και της πολιτικής χυδαιότητας. Προοίμιο δε, φαίνεται να αποτελεί η απόπειρα εκμετάλλευσης της περίπτωσης Αθανασίου στο εσωτερικό από Μ. Μαξίμου και η εξαγωγή της από τον Στ. Κούλογλου στην Ευρωβουλή.
Ο Χαράλαμπος Αθανασίου σε πρωινή εκπομπή της ΕΡΤ, επιχείρησε να προσεγγίσει την υπόθεση Λοβέρδου, με τον γνωστό νομικό δυισμό, εάν το αδίκημα συνετελέσθη κατά την άσκηση των καθηκόντων του Υπουργού, ή επ ευκαιρία αυτών. Πρόκειται για επανάληψη της ίδιας συζήτησης που ειχε απασχολήσει την πολιτική τάξη, περίπου ένα χρόνο πριν, στην εκκίνηση της υπόθεσης. Τι είπε επί της ουσίας ο κ. Αθανασίου; Ότι εκτιμά πως το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας, για το οποίο μπορεί να κατηγορηθεί ο κ. Λοβέρδος, είναι παραγεγραμμένο, διότι συνετελέσθη, εάν και εφόσον αυτό αποδειχθεί, κατά την άσκηση των υπουργικών του καθηκόντων.
Το «έγκλημα» του κυρίου Αθανασίου είναι, ότι προφανώς εξακολουθεί να σκέπτεται και να αντιδρά ως δικαστής και όχι ως εν ενεργεία πολιτικός. Η εκμετάλλευση ενδεχόμενων αδυναμιών του αντιπάλου, είναι σύνηθες φαινόμενο στην πολιτική αντιπαράθεση. Από αυτό το σημείο όμως μέχρι την ανακοίνωση του Μ. Μαξίμου που εγκαλεί έναν εν ενεργεία βουλευτή ότι προπαγανδίζει πως στα καθήκοντα ενός υπουργού είναι η μίζα, η απόσταση είναι τεράστια και σε κάθε περίπτωση ξεφεύγει από τα όρια της αντιπαράθεσης κομμάτων εντός δημοκρατικού τόξου. Πολλώ δε μάλλον όταν την ίδια περίπου ώρα που ο κ. Αθανασίου διατύπωνε τις απόψεις του στην ΕΡΤ 1, ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Παρασκευόπουλος διατύπωνε ήπια τους ίδιους νομικούς προβληματισμούς στην ΕΡΤ 3.
Η αλήθεια είναι, ότι η κυβέρνηση οχυρώθηκε πίσω από τη Συνταγματική διάταξη του νόμου περί ευθύνης υπουργών για να κρατήσει την υπόθεση Νοvartiς εν ισχύ το 2018. Τότε η κοινοβουλευτική πλειοψηφία είχε αποφανθεί, ότι τα αδικήματα των πολιτικών προσώπων δεν έχουν τελεσθεί κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, αλλά με την ευκαιρία του δεδομένου ότι το πολιτικό πρόσωπο ανέλαβε τα συγκεκριμένα καθήκοντα. Πρόκειται για νομική προσέγγιση που εξυπηρετούσε στη συγκεκριμένη στιγμή , συγκεκριμένες πολιτικές στοχεύσεις.
Όμως, το 2017, η Εισαγγελέας Διαφθοράς, η κ. Τουλουπάκη, στην υπόθεση Παπαντωνίου, εμφανίζεται να λέει ότι, παρ’ ότι έχει ενδείξεις, δεν μπορεί να τον διώξει για παθητική δωροδοκία, γιατί το αδίκημα είναι είναι παραγεγραμμένο! Η κυρία Τουλουπάκη το 2017 εκτίμησε ότι ο κ. Παπαντωνίου τέλεσε το αδίκημα, κατά την άσκηση των καθηκόντων του ως υπουργός. Το 2019 όμως, εκτιμά ότι ο κ. Λοβέρδος, που καλείται με την υπόνοια της τέλεσης του ίδιου αδικήματος, μπορεί να το διέπραξε με την ευκαιρία της άσκησης των καθηκόντων του ως υπουργός!
Είναι σαφές ότι αυτήν την ώρα όποιος επιχειρεί να κατανοήσει την υπόθεση είναι σα να ψάχνει … αριστερούς ψύλλους σε νομικά άχυρα. Κανείς δεν έχει την απαίτηση από κανέναν να καταλήξει σε ερμηνεία, δίκην Συνταγματικού Νομοθέτη. Αλλωστε, ούτε στην κυβέρνηση φημίζονται για τις κοπιώδεις προσπάθειές τους στη νομική εμβάθυνση των ζητημάτων που πολιτικά επιχειρούν να αξιοποιήσουν. Ούτε όμως και στην Αξιωματική Αντιπολίτευση είχαν τα στοιχειώδη αντανακλαστικά αντίδρασης, εξ ου και η εκ περισσού ανακοίνωση επίθεσης στην ΕΡΤ, χωρίς να μπουν στην ουσία του ζητήματος. Το βέβαιο είναι ότι, προσεγγίζοντας τον χρόνο διενέργειας των εκλογών, τα συμπτώματα αυτά θα πληθαίνουν καθώς θα επιχειρηθεί η συσπείρωση των κομματικών στρατών. Αδιαφορώντας εάν και κατά πόσο, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους ή επ΄ ευκαιρία, αυτοί που νέμονται την εξουσία, καταχρώνται των προνομίων και των κατακτήσεων της Μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας.
