Μόλις ανακοινώθηκε ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης, δυο πράγματα έκαναν εντύπωση με αρνητικό πρόσημο, σε πολύ κόσμο.  Το ένα ήταν η απομάκρυνση Χρυσοχοΐδη και το δεύτερο η υπουργοποίηση Αποστολάκη.

Ο Χρυσοχοΐδης ήταν σχεδόν όλο το διάστημα της υπουργικής του θητείας από τους πλέον αποτελεσματικούς υπουργούς. «Έσπασε» καταλήψεις χρόνων, «καθάρισε» σε γενικές γραμμές τα Εξάρχεια, ανταπεξήλθε από πλευράς αρμοδιότητός του στα γεγονότα του Έβρου, έβγαλε την αστυνομία πιο πολύ στους δρόμους, δημιούργησε σχετική ασφάλεια στις υπηρεσίες της ΕΛΑΣ. Από την άλλη πλευρά, στο διάστημα των πυρκαγιών ήταν ο πολιτικός υπεύθυνος των υπηρεσιών του κράτους που πολλές φορές είχαν αναποτελεσματική δραστηριότητα. Προφανώς, αυτό το πλήρωσε. Μάλλον άδικα.

Με τον Αποστολάκη και μόλις ανακοινώθηκε η υπουργοποίησή του, δεν υπάρχει ψηφοφόρος της ΝΔ που να μη «πάγωσε» ή έστω να ήταν ευτυχής. Κι ας είχε η επιλογή του συναινετικό χαρακτήρα. Ας μη κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Η επιλογή Αποστολάκη ήταν ατυχής. Δεν πας να κάνεις συναίνεση με τον τύπο που ήταν όσο ήταν αρχηγός του Στρατού ήταν υποτακτικός του Καμμένου. Δεν πας να κάνεις συναίνεση με τον τύπο που πήγε στη Βουλή να γίνει υπουργός φορώντας τη στολή με τα γαλόνια του! Δεν πας να κάνεις συναίνεση με τον άνθρωπο που χειροκροτούσε τις Πρέσπες.  Δεν κάνεις συναίνεση με τον ΣΥΡΙΖΑ που ακόμη και σήμερα εκφράζει τις λογικές του τύπου…  «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν», δηλαδή του άκρατου διχασμού.  Δεν πας να κάνεις συναίνεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν πέριξ της κυβέρνησης αλλά και του προσώπου του πρωθυπουργού, είχε συνταχθεί ένα πολυπληθές «αντισύριζα» μέτωπο που κινητοποιήθηκε για την εκλογή του στην ηγεσία της ΝΔ,  μέχρι τις εθνικές εκλογές και σήμερα ακόμη.

Δεν γίνεται συναίνεση με την τοξικότητα. Όπου εμπλέκεται ο ΣΥΡΙΖΑ διαχέεται μίσος, μικροϋπολογισμοί και ψέματα. Δεν μπορεί να μη το ήξεραν στο Μαξίμου.

Το έζησαν επανειλημμένως! Το βιώνουν καθημερινά. Άλλωστε γνωρίζουν ότι κάθε φορά που ο Τσίπρας μιλάει για συναίνεση, εννοεί… συγκυβέρνηση!

Να θυμηθούμε τοξικότητα;

Όταν κατέρρευσε η επανάσταση Τσίπρα – Βαρουφάκη το 2015, ο πρόεδρος Παυλόπουλος συγκάλεσε σύσκεψη πολιτικών αρχηγών για να βγάλουν τον Τσίπρα από τα αδιέξοδα. Κι ενώ του προσέφεραν απλόχερα συναίνεση στο προεδρικό μέγαρο, εκείνος έκανε διαρροές με τις οποίες χαρακτήριζε τους αρχηγούς …  «τρόικα εσωτερικού»!!! Ξεχάστηκαν αυτά;

Ξεχάστηκε το γεγονός ότι σ’ αυτή τη σύσκεψη τους κορόιδεψε όλους ασυστόλως, υποσχόμενος ότι δεν θα κάνει εκλογές και τελικά τις έκανε μόλις εξασφάλισε ότι δεν θα πέσει –διαλυθεί η κυβέρνησή του με την ψήφιση του τρίτου και πιο επώδυνου μνημονίου;

Ξεχάστηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διστάζει να κατηγορεί, να ξεφτιλίζει και να λασπολογεί όσους δεν συμφωνούν μαζί του; Ξεχάστηκε τι συνέβη με την ιστορία της Novartis;

Άρα, με ποιον πας να συναινέσεις; Δεν είναι μόνο ο Αποστολάκης, είναι και το κόμμα του.  Που μόλις έγινε γνωστή η οικεία βουλήσει υπουργοποίηση του Αποστολάκη δεν δίστασε να τον αποκαλέσει… αποστάτη! Φυσικά, αν ήξεραν τι σημαίνει αποστασία δεν θα την χρησιμοποιούσαν για τον Αποστολάκη αλλά θα κοίταζαν στην αυλή τους. Δεκάδες πρόσωπα θα έβλεπαν εκεί που θα μπορούσε να τους αποδοθεί ο χαρακτηρισμός. Άλλωστε αποστασία σημαίνει η αλλαγή στρατοπέδου με σκοπό την πτώση μιας κυβέρνησης και την καταστρατήγηση της βούλησης των πολιτών με τη ψήφο τους. Αποστασία σημαίνει κι η τεχνητή διατήρηση μιας κυβέρνησης στην εξουσία με προσχώρηση βουλευτών από άλλα κόμματα. Θα θυμούνται βεβαίως στην Κουμουνδούρου, τον Ζουράρι, τον Παπαχριστόπουλο, τον Δανέλη, την Παπακώστα, την Μεγαλοοικονόμου και τόσους άλλους…

Η ουσία είναι μία! Όχι ότι δεν υπάρχει αθανασία αλλά ότι με την Αριστερά του Τσίπρα δεν μπορείς να επιδιώκεις συναίνεση γιατί εκείνοι είναι από μόνοι τους τοξικοί κι εκφράζουν την διγλωσσία και την πολιτική ελαφρότητα.

Έχω την βεβαιότητα ότι ο Μητσοτάκης ΜΟΝΟ μια συναίνεση οφείλει ν’ αποζητά:  Τη συναίνεση της κοινωνίας! Άλλωστε από άλλα πράγματα κρίνεται και θα κριθεί ο Μητσοτάκης κι όχι από το –κακά τα ψέματα – φιάσκο του Αποστολάκη που όπως είπαμε και χθες, έπαθε ναυτία στη γέφυρα με καιρό μπουνάτσα…