Γράφαμε χθες για την εσωστρέφεια που έχει οδηγήσει το ΚΙΝΑΛ η Φώφη Γεννηματά, που συμπεριφέρεται ως ιδιοκτήτρια του κόμματος, με τα καπετανάτα της να επιδίδονται ακόμη και σε κτυπήματα κάτω από τη μέση προς τους αντιπάλους της στον δρόμο των εσωκομματικών εκλογών. Γράφαμε ότι το ΚΙΝΑΛ είναι ένα κόμμα που η Φώφη Γεννηματά οδήγησε την ΚΕ σε παραλίγο σύρραξη, προχθές στο Κάραβελ. Κι ότι είναι το κόμμα που έχει περισσότερα στελέχη (καθ’ υπερβολή) απ’ ότι ψηφοφόρους.
Από την άλλη πλευρά είναι ειρωνεία της ιστορίας η φράση του Ανδρέου Παπανδρέου που έλεγε ότι «Το ΠΑΣΟΚ είναι κίνημα εξουσίας που δεν χαρίζεται, δεν κληρονομείται, δεν τεμαχίζεται σε τιμάρια». Ο πρώτος που τον διέψευσε ήταν ο ίδιος ο γιός του που έφτιαξε το ΚΙΔΗΣΟ! Ακολούθησε το πιστό του πρωτοπαλίκαρο, ο Άκης Τσοχατζόπουλος, που με δικά του πολιτικά νεύματα πίσω από της φυλακής τα κάγκελα, έστειλε κόσμο και κοσμάκη στον ΣΥΡΙΖΑ! Έτσι, ακόμη κι ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να σηκώσει τον ήλιο επάνω από τη χώρα.
Ωιμέ, που λένε στις τραγωδίες…
Τώρα, η κληρονόμος Φώφη Γεννηματά και το επιτελείο της – Κώστας Σκανδαλίδης, Χρήστος Πρωτόπαπας, Χρήστος Πολυζωγόπουλος, Τόνια Αντωνίου κ.α. – που αποκαλείται επιτελείο μούχλας, επιδίδεται σε συνεχείς καυγάδες επάνω από τα ιμάτια!
Ταυτοχρόνως, οι Ανδρέας Λοβέρδος, Νίκος Ανδρουλάκης αλλά κι ο Χάρης Καστανίδης, δηλώνουν παρόντες για την επόμενη ημέρα. Θέλει τόλμη και κουράγιο κάτι τέτοιο στην κατάσταση που βρίσκεται αυτό το κόμμα.
Εκείνο που θεωρείται βέβαιο είναι ότι αναπόφευκτα η διαμάχη για την προεδρία θα επικεντρωθεί σε προσωπικό επίπεδο. Πώς θα μπορούσε να γίνει αλλιώς όταν ακόμη κι η Φώφη Γεννηματά ισχυρίζεται ότι μαζί με τη Σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη (δηλαδή την ιδεολογική βάση) κατέρρευσε και το ΠαΣοΚ; Ούτε θα συρρεύσουν στο ΚΙΝΑΛ οπαδοί επειδή στη Γερμανία νίκησε ο Σολτς.
Ξέρετε κάτι; Το ΚΙΝΑΛ υπό την ηγεσία της Φώφης Γεννηματά, όχι μόνο δεν έχει προοπτική εξουσίας αλλά για πολλούς αναλυτές δεν είναι καν το αποκούμπι των δυσαρεστημένων της πολιτικής αρένας. Είναι ένα κόμμα χωρίς λόγο ύπαρξης.
Μπορεί η Φώφη Γεννηματά ν’ αντιστρέψει αυτή την εικόνα; Άλλοι λένε δύσκολο, άλλοι ακατόρθωτο. Η ίδια εκφράζει το απόλυτο παλιό! Η πλειοψηφία όσων τη στηρίζουν είναι πιο παλιό απ’ το παλιό! Μουχλοκράτορες! Ο λόγος της είναι παλαιολιθικός, πολλές φορές ο πολίτης νιώθει ότι για όλα φταίει ο…. νεοφιλελευθερισμός! Κι η Δεξιά!
Στον ίδιο χώρο που αναζητά στηρίγματα η Φώφη Γεννηματά, κινείται κι ο Χ. Καστανίδης. Προσωπικά τον θυμάμαι να δραστηριοποιείται εδώ και δεκαετίες! Τις οποίες αδυνατώ να προσμετρήσω. Θυμάμαι έντονα πάντως, ότι δεν υπάρχει πρότασή του –ακόμη και πέντε λέξεων- που να μην αναζητά ευθύνες στη Δεξιά! Είναι συνεπής με ότι πιστεύει αλλά ότι πιστεύει δεν υπήρξε συνεπές με την ιστορία και τη ζωή. Θα καταφέρει τελικά η Φώφη να του κόψει την υποψηφιότητα για να καρπωθεί –όπως εκτιμά- όλο το ΚΙΔΗΣΟ; Θα φανεί.
Ο Ανδρουλάκης είναι μια αξιοσημείωτη περίπτωση. Κυρίως επειδή είναι ο νεότερος όλων. Μα μέχρι εκεί. Άλλωστε, τόσα χρόνια δεν έχει καταφέρει να πείσει πολύ κόσμο ότι αποτελεί εκείνη την πολιτική προσωπικότητα που θ’ ανατρέψει το πολιτικό κλίμα και θα τοποθετήσει το ΚΙΝΑΛ σε δρόμο μεγάλης ανασύνταξης και διείσδυσης στην κοινωνία. Ταυτοχρόνως, διαθέτει ένα τεράστιο μειονέκτημα. Αν εκλεγεί θα είναι αρχηγός που δεν θα μπορεί να παρίσταται στη Βουλή. Άρα αναγκαστικά το ΚΙΝΑΛ θα οδηγηθεί σε διαρχία.
Ο Λοβέρδος, τέλος, έχει κι εκείνος μακρά διαδρομή μα επ’ ουδενί μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι δεν διαθέτει πολιτικό λόγο εναρμονισμένο με τις απαιτήσεις της εποχής. Επιπλέον, η διαδρομή του χαρακτηρίζεται από μετριοπάθεια και πραγματικά κεντρογενή χαρακτηριστικά που έχει ανάγκη ο χώρος.
Απ’ όλους, σε επίπεδο μόρφωσης προηγείται καντάρια ο Λοβέρδος, αλλά όπως γνωρίζουμε καλά, η αναγκαία πολυεπίπεδη μόρφωση δεν αποτελεί σημαντικό κριτήριο για τμήματα της κοινωνίας. Ούτε καν η επαρκής γνώση της Αγγλικής γλώσσας…
Το βέβαιο είναι ότι όποιος κι αν εκλεγεί, δύσκολα θα μπορέσει ν’ αλλάξει πολλά πράγματα. Δεν είναι μόνο ότι ο Μητσοτάκης έχει σκεπάσει τα πάντα με βαθιά διείσδυση στο ΚΙΝΑΛ αλλά και στις παρυφές της Αριστεράς. Είναι κι ότι ο πελάτης/ψηφοφόρος δύσκολα θ’ ακούσει νέο πολιτικό λόγο.
Όμως παραμονή Γεννηματά είναι βέβαιο ότι σημαίνει «νέα μούχλα», εκλογή Καστανίδη μάλλον δεν παίζει, Ανδρουλάκη θα έχει σοβαρά μειονεκτήματα εντός Βουλής, ενώ ο Λοβέρδος ίσως άργησε ν’ ανοίξει τα δικά του φτερά…
Σκέφτομαι ότι μια καρέκλα κενή, ίσως να έχει τα ίδια εκλογικά ποσοστά συγκριτικά με μια καρέκλα που θα κάθεται κάποιος. Όμως, μια καρέκλα κενή δεν μπορεί ούτε εκείνη να εμπνεύσει Κεντρογενείς πολίτες, φιλελεύθερους σοσιαλδημοκράτες και οπαδούς των μεταρρυθμίσεων.
