Η εφετινή Άνοιξη κάλλιστα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί στον τόπο μας ως η εποχή των κομματικών συνεδρίων και των διαδικασιών μεταμόρφωσης κάποιων κομμάτων. Ήδη έγινε το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, όπου κατέληξε σε ξεκαθάρισμα προσωπικών λογαριασμών κι έτερον ουδέν. Την Παρασκευή ξεκινά το συνέδριο της ΝΔ, σε εποχή πλήρους εσωκομματικής νηνεμίας και στόχο να καταδείξει κι αναδείξει τα έντονα κοινωνικά πρόσημα της φιλελεύθερης παράταξης, για τη στήριξη πολλών κοινωνικών ομάδων και ιδιαίτερα των πιο αδύναμων. Τέλος την Κυριακή κορυφώνονται οι προσυνεδριακές διαδικασίες του ΚΙΝΑΛ, με τα μέλη του να καλούνται ν’ αποφασίσουν την επιστροφή του «ΠΑΣΟΚ» στον τίτλο του.
Όλα τα άρθρα του Νίκου Σακελλαρόπουλου
Ας μείνουμε στο ΚΙΝΑΛ. Σχεδόν το σύνολο των μελών του εκτιμά ότι η επαναφορά του ονόματος «ΠαΣοΚ» θα επαναφέρει στην Χαριλάου Τρικούπη «απολωλότα πρόβατα» και θα δημιουργήσει επανασυσπειρώσεις και συναισθηματικά διλήμματα.
Είναι όμως έτσι; Γιατί, επί παραδείγματι, να δημιουργηθεί τώρα η επανασυσπείρωση και δεν έγινε στην εποχή της ουσιαστικής διάλυσης που ακόμη το κόμμα λεγόταν «ΠαΣοΚ»; Κι αφού το όνομα δεν στάθηκε ικανό να κρατήσει το κόμμα όρθιο, γιατί να συμβεί αυτό τώρα; Μήπως δεν είναι το όνομα η αιτία της κατάρρευσης, αλλά ιδιοτελείς συμπεριφορές, παθογένειες και ο πάντα έρπων λαϊκισμός/αυριανισμός που είδε φως εξουσίας ή λεφτόδεντρα και μπήκε αλλού; Τελικά, νομίζει ο Ανδρουλάκης ότι η κοινωνία περιμένει το όνομα «ΠαΣοΚ» για να δώσει ώθηση στο κόμμα του; Ή είναι αναγκαία χαρακτηριστικά ένα ρεαλιστικό κοινωνικό και οικονομικό πρόγραμμα; Τα οποία ήδη προσφέρει στην κοινωνία ο Μητσοτάκης με πειστικό τρόπο;
Να το δούμε κι αλλιώς. Ποια μεταρρύθμιση μπορεί να προωθήσει καλύτερα το ΠαΣοΚ από τον Μητσοτάκη; Πόσο μπορεί να συμβάλλει το ΠαΣοΚ στην εξάλειψη του λαϊκισμού ή του πελατειακού κράτους; Πόσο μπορεί να ενδυναμώσει τους δεσμούς με την Ευρώπη; Πόσο μπορεί να είναι ελκυστικό στους νέους; Και κατά πόσο μπορεί να επανακτήσει το πολιτικό Κέντρο;
Κι επιπλέον, είτε ΠαΣοΚ θα λέγεται το ΠαΣοΚ, είτε ΚΙΝΑΛ, είτε Ελιά, είτε Δημοκρατική συμπαράταξη, θα πρέπει κάποια στιγμή να ξεκαθαρίσει με ποιον θα συγκυβερνήσει αν η περίοδος των αυτοδυναμιών επιβεβαιωθεί ότι τελειώνει. Θα συμπορευθεί με τον λαϊκισμό στο όνομα μιας δήθεν προοδευτικότητας ή με τις δυνάμεις της πολιτικής σοβαρότητας που δημιουργούν αίσθημα ασφαλούς διακυβέρνησης της χώρας;
Νομίζω ότι οι απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα και σε άλλα που συνεχώς θα προκύπτουν, αποτελούν μεγαλύτερη προτεραιότητα από το δίλημμα αν θα λέγεται ΠαΣοΚ το… ΠαΣοΚ ή κάπως αλλιώς.
