Η δικαίωση άργησε οκτώ χρόνια για τους 10 πολιτικούς που βρέθηκαν στο στόχαστρο της σκευωρίας Novartis, η οποία από το «μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους», όπως είχε δηλώσει ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, εξελίχθηκε στη μεγαλύτερη σκευωρία από τη μεταπολίτευση.
Το όνειδος στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι ενώ η Δικαιοσύνη–με τους δικούς της ρυθμούς– έκανε τη δουλειά της, ο δημοσιογραφικός και ο πολιτικός κόσμος, πλην ορισμένων εξαιρέσεων, δεν αντέδρασε με την ίδια ένταση με την οποία η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επεδίωξε την εξόντωση των πολιτικών αντιπάλων της και μέσω αυτών τη διάλυση της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.
Η αποτυχία του σχεδίου –αφού από την πρώτη στιγμή ήταν κραυγαλέα η κατασκευή των κατηγοριών– οφείλεται κατ’ αρχάς στην οφθαλμοφανή προχειρότητα με την οποία κινήθηκε η ανακριτική διαδικασία, προφανώς κατόπιν άνωθεν εντολών, αλλά πρωτίστως στον αγώνα που έδωσαν με βαρύ προσωπικό τίμημα ο Αντώνης Σαμαράς, ο Γιάννης Στουρνάρας, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Άδωνις Γεωργιάδης και οι υπόλοιποι.
Το θέμα ωστόσο δεν πρέπει να μείνει στην ηθική και πολιτική δικαίωση των θυμάτων της σκευωρίας, αλλά στην αποκάλυψη των ηθικών αυτουργών που στην ουσία λειτούργησαν λόγω και έργω ως πραξικοπηματίες. Η Δικαιοσύνη μίλησε. Τώρα έχει τον λόγο η Δημοκρατία για να βγάλει τις κουκούλες των σκευωρών.
