Τελειώνει η μέρα γιορτής, τα Χριστούγεννα δεν μας βρήκαν και στα καλύτερα, αν και οι περισσότεροι πιέσαμε τη χαρά σε πολλές φωτογραφίες για τα social media – μας έμεινε λίγο κόκκινο χρώμα στα νύχια από το ρόδι, ίχνη ζάχαρης στα χείλη από τον κουραμπιέ.
Θυμηθήκαμε να πούμε ευχές σε κάποιους, άλλους τους ξεχάσαμε και μας θυμήθηκαν εκείνοι – όλοι είπαμε «να έχουμε τη σκέψη μας στους ανήμπορους», ωραία ακούγεται αυτή η φράση, δίνει στον λέγοντα μια υπεροχή, συνήθως είναι κι εκείνος ευάλωτος, τρωτός, πληγωμένος.
Νοσταλγήσαμε τα πατρικά μας με ένα δάκρυ στη θύμηση της μάνας κι ένα ρίγος στην πλάτη για την κρύα σάλα που άνοιγε μόνο για το γιορτινό τραπέζι και οι μεγάλοι ζεσταίνονταν με λίγο παραπάνω αλκοόλ, οι μικροί με το καινούργιο παλτό φορεμένο και την αγωνία να μη λεκιαστεί το μανίκι.
Το Πνεύμα των Χριστουγέννων πέρασε μακριά από την Ουκρανία, τη Γάζα, τη Συρία, τον μισό πλανήτη που πεινά και χειμάζεται, η NASA έστειλε φωτογραφία με νεαρά αστέρια που σχηματίζουν ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο, έγινε viral κι ας μην ξέρουμε ούτε σε ποιον ουρανό φύτρωσε αυτό το δέντρο ούτε τι σημαίνει για τη γήινη και πεπερασμένη υπόστασή μας.
Μέχρι το πρωί η Ελλάδα ενδέχεται να είναι χιονοσκεπής και όσοι είμαστε στα ζεστά θα κρυώνουμε βλέποντας το χιόνι στην τηλεόραση, όσοι είναι στο κρύο θα νιώθουν την παγωνιά κατάσαρκα – πλάνητες, αλλά όχι πλανεμένοι από ένα trend αίσθημα.
Και του χρόνου με υγεία, χαρά και επί γης ειρήνη!
