Ο ξεκάθαρα ακροδεξιός χαρακτήρας των πρόσφατων συλλαλητηρίων των αρνητών του εμβολιασμού, φαίνεται πως έδωσε την αφορμή στην Αριστερά να ξεσπαθώσει και να κατηγορήσει (πάλι) όλους τους άλλους για τα προβλήματα που εκείνη δημιουργεί.
Έγινε λόγος πολύς – και δικαίως – για τα ράσα, τους σταυρούς και την έντονη χρυσαυγίτικη παρουσία στα συλλαλητήρια και, όπως ήταν αναμενόμενο, σε αυτόν τον λόγο πρωτοστάτησε η Αριστερά… Με στόχο, όμως, όχι να τα βάλει με τους ακροδεξιούς αντιεμβολιαστές, αλλά να βγάλει την ουρά της απ’ έξω. Βλέπετε, στην Αριστερά, όπως έχουμε ξαναπεί, έχουν τεράστιες ευθύνες τόσο για τον αντισυστημισμό της πλατείας που καλλιεργείται στη χώρα εδώ και δεκαετίες, όσο και για το αντιεμβολιαστικό κίνημα ειδικότερα.
Για την ακρίβεια, στην Ελλάδα το ζήτημα που λέγεται «άρνηση στο εμβόλιο», σε θεσμικό επίπεδο, αφορά σχεδόν αποκλειστικά την Αριστερά, πράγμα που την κάνει μεγαλύτερο εμπόδιο στην εμβολιαστική εκστρατεία από ό,τι την Ακροδεξιά. Για την Ακροδεξιά τα πράγματα στη χώρα μας είναι ξεκάθαρα. Και μόνο που η ηγετική ομάδα της Χρυσής Αυγής είναι στη φυλακή, μπορούμε να θεωρούμαστε ως κοινωνία αρκούντως συνειδητοποιημένοι για τους κινδύνους της συγκεκριμένης ιδεολογίας, τουλάχιστον για την ώρα. Ίσως για αυτό και οι ακόλουθοί της είναι τόσο εξόφθαλμα ακραίοι… Στην απελπισία της να γίνει και πάλι επίκαιρη, η Ακροδεξιά δεν αρκείται πια στην αντιμεταναστευτική της ατζέντα και καλωσορίζει στους κόλπους της τις πιο ανόητες θεωρίες συνωμοσίας, καθιστώντας έτσι την άρνησή της στην πραγματικότητα απόλυτη και εύκολα εντοπίσιμη. Η άρνηση της Αριστεράς στην πραγματικότητα, από την άλλη, έχει πιο ήπια χαρακτηριστικά, πιθανώς λόγω της ευρύτερης επαφής της με την κοινωνία, αλλά δεν παύει να είναι άρνηση. Είναι η διαφορά του Κασιδιάρη με τον Πολάκη… Ο πρώτος είναι φυλακή, ενώ ο δεύτερος έχει ελπίδες να γίνει (πάλι) κυβέρνηση.
Εν προκειμένω, δείτε τι έλεγε έρευνα του Pew Research Center που δημοσιεύτηκε πρόσφατα: Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα όπου οι αριστεροί αντιτίθενται στα μέτρα περιορισμού της πανδημίας περισσότερο από ό,τι οι δεξιοί. Η εκπεφρασμένη αντίθεση στα μέτρα είναι μία σαφώς πιο ήπια αντιδραστική στάση σε σχέση με την αντίθεση στον εμβολιασμό, μόνο που ο αγώνας κατά του κορωνοϊού δεν δίνεται ενάντια στις ανίατες περιπτώσεις ακραίων ψεκασμένων που νομίζουν ότι ο Bill Gates έχει βάλει τσιπάκια παρακολούθησης στα εμβόλια, αλλά ενάντια σε “light” αρνητές που νομίζουν ότι ο κορωνοϊός δεν αξίζει όλη αυτή τη φασαρία. Αυτοί είναι περισσότεροι κι ας κάνουν οι άλλοι πιο πολύ θόρυβο και αυτοί είναι και το εκλογικό target group της Αριστεράς… Ο Π. Πολάκης δεν χρειάζεται να βγει στους δρόμους και να καταριέται την κυβέρνηση μαζί με τους χρυσαυγίτες. Κάνει την αντιπολίτευσή του λέγοντας ουσιαστικά στα social media «μην κάνετε ακόμα το εμβόλιο, εγώ θα το κάνω αργότερα.» Έτσι δεν λένε κατά κανόνα και οι αρνητές; «Από Σεπτέμβριο και βλέπουμε…» Τα συνδικαλιστικά σωματεία, ομοίως, λένε ό,τι και ο ΣΥΡΙΖΑ: «Ναι στα εμβόλια, όχι στην υποχρεωτικότητα». Ούτε ράσα ούτε ουρλιαχτά κάτω από σταυρούς ούτε 5G που αλλοιώνει το DNA μας.
Εν ολίγοις, η Ακροδεξιά, ναι, κάνει σίγουρα ζημιά στην εμβολιαστική εκστρατεία. Δεν το συζητάμε. Αυτή η ζημιά όμως επ’ ουδενί δεν έχει το εύρος της ζημιάς της αριστερής θολούρας. Από το «δεν υπάρχουν εμβόλια» στο «όχι στην υποχρεωτικότητα» και εσχάτως στο «ναι στην υποχρεωτικότητα, αλλά όχι στις κυρώσεις», οι συριζαϊκές θέσεις περί των εμβολίων υιοθετούνται με αξιοθαύμαστη συνέπεια από όλους τους κοινωνικούς φορείς που αντιστέκονται στον εμβολιασμό και, την ίδια ώρα, η Αριστερά νομίζει όχι μόνο ότι μπορεί να λογίζεται ως σοβαρή πολιτική συνιστώσα, αλλά και ότι μπορεί να λέει στο μέλλον ότι «έβαλε πλάτη» κατά τη διάρκεια της πανδημίας, απλά και μόνο επειδή βρέθηκαν κάποιοι γραφικοί που φωνάζουν πιο δυνατά από εκείνη. Σαν να λέμε, και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο και μία πίτα δώρο…
