Ο ΣΥΡΙΖΑ εξελίχθηκε σε κόμμα του τύπου «κουτσοί στραβοί στον Αγιο Παντελεήμονα»
Μιλώντας με παλαιό κορυφαίο πολιτικό και εκ των μονίμων υπουργών του Κωνσταντίνου Καραμανλή, πληροφορήθηκα και την άποψή του για τον χρόνο των εκλογών. Και τον πίστεψα διότι επρόκειτο και για δεινό εκλογομάγειρα, υπό την έννοια της πολιτικής όσφρησης για τα ποσοστά που η Νέα Δημοκρατία έπιανε σε διάφορες περιφέρειες. Μία φορά μάλιστα είχε δυσαρεστήσει τον Καραμανλή γιατί οι άλλοι του έλεγαν ότι θα σαρώσει, ο ίδιος όμως του έλεγε άλλα. Και είχε επιβεβαιωθεί.
Ποιος είναι, λοιπόν, κατ’ αυτόν ο χρόνος των εκλογών; Ο Σεπτέμβριος! Μένει να δούμε αν θα «πέσει μέσα» αυτήν τη φορά ή αν με τα χρόνια έχει χάσει τις προφητικές δυνάμεις του. Τούτων δοθέντων, ας προσεγγίσουμε τα εκλογικά, αξιολογώντας βεβαίως τον ΣΥΡΙΖΑ που κάνει για τις εκλογές, «σαν τη χήρα στο κρεβάτι».
Η αριστερή ταυτότητά του είναι αυτή που τους είχε καθηλωμένους στο 4,5%-5%. Αλλου είδους συγκυρία, εξαπάτηση του κόσμου και η απόγνωση των πολιτών που δεν φαντάζονταν, σε δεδομένη στιγμή, ότι υπάρχουν και χειρότερα, υπήρξαν οι βασικοί συντελεστές της εκλογικής εκείνης νίκης του ΣΥΡΙΖΑ. Κατά τα άλλα, το κόμμα της Κουμουνδούρου εξελίχθηκε σε κόμμα του τύπου «κουτσοί στραβοί στον Αγιο Παντελεήμονα».
Ιδού γιατί. Αναλύοντας το 31%, που πήρε στις εκλογές του 2019, βλέπουμε ότι ένα 5% είναι ο πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ, που διατηρούσε διαχρονικά για να μπαίνει ασθμαίνοντας στη Βουλή. Ενα 20% είναι ένα τμήμα που ψήφισε με αντιδεξιά –ιδεολογικώς παρωχημένα αντανακλαστικά– και ένα άλλο που θεώρησε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να επαναφέρει το καθεστώς του βαθέος ΠΑΣΟΚ –συντελούντων και όσων από αυτό έχει απορροφήσει ο ΣΥΡΙΖΑ– έτσι ώστε να αναβιώσει η χρυσή περίοδος της δανεικής «μάσας-ξάπλας». Το υπόλοιπο 6% ήσαν Ρομά, Αλβανοί και Πακιστανοί, που ευεργετήθηκαν από τον κ. Τσίπρα έτσι ώστε να καμαρώνει ότι το κόμμα του είναι όντως διεθνιστικό.
Ας προσέχει ο Αλέξης Τσίπρας διότι έτσι και ενδυναμωθεί περισσότερο το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ θα κινδυνεύει να του μείνουν Αλβανοί και Πακιστανοί, ενδεχομένως και κάποιοι Ρομά.
Τροφή για σκέψη
Από τη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αποδύθηκαν –με συνεχείς επαφές και ταξίδια του πρωθυπουργού στο εξωτερικό– σε έναν αγώνα προσέλκυσης επενδύσεων. Πάντα στην Ελλάδα αντικίνητρο για επενδύσεις ήταν η γραφειοκρατία και η συνεχώς μεταβαλλόμενη φορολογία. Βεβαίως με την ψηφιακή μεταρρύθμιση που έχει πραγματοποιηθεί πολλές δυσχέρειες του παρελθόντος έχουν αμβλυνθεί εντυπωσιακά. Ας δούμε όμως τι τολμηρό έκανε η Ιταλία στο θέμα αυτό προ ετών:
* Καθιέρωσε κίνητρα για τη συγχώνευση επιχειρήσεων. Οι συγχωνευόμενες επιχειρήσεις δικαιούνται φορολογικής απαλλαγής σε ποσοστό 30% για τις μελέτες συγχώνευσης.
* Διατέθηκε το ένα τρίτο των δημοσίων δαπανών για τη χρηματοδότηση των ερευνών που θα κάνουν οι επιχειρήσεις σε συνεργασία με πανεπιστήμια.
* Καθιερώθηκε η αναστολή της επιδότησης σε επιχειρήσεις που αποφασίζουν να μη διατηρούν τη δραστηριότητά τους στην Ιταλία!
* Καθιερώθηκε ειδικό μπόνους ενός μισθού για τον άνεργο που θα θελήσει να πάει σε εργασία τουλάχιστον 100 χλμ. μακρύτερα από τον προηγούμενο τόπο εργασίας του.
Μα τι προφήτης!
Πολλά μπορεί να καταλογίσει κανείς στον Χένρι Κίσινγκερ και κυρίως το κυπριακό δράμα, όμως δεν μπορεί παρά να του αναγνωρίσει οξυδερκή πολιτική διορατικότητα. Διότι σε ανύποπτο χρόνο είχε προβλέψει, μεταξύ άλλων, ότι ο αγώνας, τον 21ο αιώνα, για τα πετρελαϊκά αποθέματα θα είναι αντίστοιχος με τη μάχη για τις αποικίες που δόθηκε τον 19ο αιώνα.
Είχε παρατηρήσει ότι το παγκόσμιο ενεργειακό πρόβλημα δεν πρέπει να το αξιολογεί κανείς μόνο μέσα από το πρίσμα των κερδοσκόπων. Πρόκειται για ένα σύνθετο πολιτικοοικονομικό πρόβλημα. Και είχε διαβλέψει ότι η Ρωσία γνωρίζει τις εξαρτησιακές ανάγκες από τα δικά της αποθέματα σε φυσικό αέριο και πετρέλαιο της Ευρώπης. Και θα το εκμεταλλευθεί!
ΟΘΩΝΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”
