Δεν είναι φυσικά η πρώτη φορά που ο πρόεδρος Αλέξης αντί να αλλάξει το κόμμα και να το κάνει σύγχρονο, προοδευτικό, αρκείται σε επιδερμικές αλλαγές, όπως αυτή με το λογότυπο του κόμματος, που επιχείρησε χθες, και για την οποία μας τα είχαν… «πρήξει» από ημερών με κάτι περίεργα σποτάκια στη σελίδα του προέδρου στο Facebook. Αυτή η χθεσινή δεν με ικανοποίησε εμένα προσωπικά, αλλά αυτό είναι δευτερεύον. Κάτι γραμμές αφύσικες που σχηματίζουν ένα αφαιρετικό αστέρι («για όλους» κατά τον Αλέξη) και ένα «ύψιλον» του ΣΥΡΙΖΑ σαν στραβωμένο «δικέλλι». Επαναλαμβάνω όμως ότι αυτό είναι δευτερεύον, το αν άρεσε σε εμένα ή όχι ή αν συνάρπασε τα πλήθη των συριζαίων, τα οποία βλέποντας το σποτάκι του Αλέξη τρέχουν αλλόφρονα να επιστρέψουν πίσω.
Εκείνο που προέχει να ειπωθεί είναι ότι με παλιά υλικά δεν φτιάχνεις καινούργιο κόμμα,
«ούτε καμαρούλα μια σταλιά, δύο επί δύο», όπως έγραψε προ δεκαετιών ο αγαπημένος και σεβάσμιος πλέον Πρόεδρος Λευτέρης και ακόμα τραγουδάμε, δεν χτίζεις. Χρειάζεται ανανέωση παντού και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί, γιατί εκπροσωπεί ό,τι πιο αναχρονιστικό πέρασε από την πολιτική ζωή του τόπου – μια Δεξιά της Αριστερός αποδείχθηκε, και έτσι θα παραμείνει.
Και κάτι ακόμη: στα δέκα χρόνια που ξεκίνησε η πορεία προς την εξουσία, οι συνεχείς ψευτοαλλαγές, λογότυπο, χρώματα κ.λπ., δείχνουν μια αγωνία να περάσει προς τα έξω η εικόνα του νέου και άφθαρτου. Και τώρα το ίδιο επιχειρεί ο πρόεδρος Αλέξης. Αλλά οι δημοσκοπήσεις όλο εκείνον τον Κυριάκο βγάζουν πρώτο και τη ΝουΔου του μπροστά με νταμπλ σκορ που λένε και στο μπάσκετ. Κοινώς «με τον ήλιο τα μπάζει, με τον ήλιο τα βγάζει» ο Αλέξης, τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε, δεν έχει καταλάβει…
(Ασε που ο ιστορικός του μέλλοντος θα τον καταδικάσει αυθωρεί και χωρίς ελαφρυντικά, διότι κατάφερε να επαναφέρει πανίσχυρη τη Δεξιά στην εξουσία, ενώ επί έντεκα σχεδόν χρόνια την κοιτούσε από μακριά με τα κιάλια…)
Του Γιώργου Παπαχρήστου από τη στήλη Στίγμα των Νέων
