Σε μία τελευταία έρευνα της Public Issue για το ποιούς Θεσμούς εμπιστεύονται οι πολίτες, την τελευταία θέση κατελάμβαναν τα κόμματα ενώ σε έξι θέσεις από το τέλος βρισκόταν η Βουλή. Με άλλα λόγια επρόκειτο για μία βροντερή αποδοκιμασία του πολιτικού συστήματος.
του Νίκου Σίμου
Aσφαλώς για τη διαμόρφωση ανάλογων απόψεων, στο μυαλό των Eλλήνων, υπάρχει μία αφορμή που λειτουργεί σε σχέση αιτίου και αιτιατού και που τη δημιουργούν βεβαίως αυτοί που κυβερνούν και των οποίων οι ενέργειες, οι πρωτοβουλίες ή οι παραλείψεις βρίσκονται, αναγκαστικώς στο προσκήνιο.
Eίναι, επομένως, πολύ μεγάλη η ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ που αφού ακύρωσε κάθε ηθικό πλεονέκτημα που διατυμπάνιζε επί χρόνια η Αριστερά, στο τέλοςτην διέσυρε κιόλας.
-Tο αν η απαξίωση αυτή έχει να κάνει με ζητήματα ηθικής τάξεως, είναι λογικό να έχει την βασική ευθύνη μία κυβέρνηση που μεταχειρίζεται αήθεις πρακτικές .
-Tο αν η απαξίωση αυτή έχει να κάνει με πολιτικές συμπεριφορές, τύπου Mαυρογυαλούρου ή Kαλοχαιρέτα –για να θυμηθούμε την απαράμιλλη πολιτική σάτιρα του καλού ελληνικού κινηματογράφου- σ’ αυτό ασφαλώς ευθύνεται αυτός που κυβερνάει. Που όχι μόνο υπόσχεται αλλά δεν πραγματοποιεί αλλά και που αφού έχει αποδεκατίσει μία κοινωνία εξακολουθεί ψευδόμενος να διαστρέφει την πραγματικότητα που βιώνει η κοινωνια αυτή.
Eπομένως είναι γνωστό ποιος χρειάστηκε λίγα μόνο χρόνια για να οδηγήσει σε απαξίωση την πολιτική ζωή. Σε τελευταία ανάλυση, με τα συνεχιζόμενα ψεύδη είναι αδιάφορο ποιος μεσα στην εν αποδρομή κυβέρνηση παίζει εναλλάξ τον ρόλο του Μαυρογυαλούρου και ποιος του Καλοχαιρέτα. Η ουσία είναι ότι δεν διασύρουν μόνο την Αριστερά αλλά και ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα, ερήμην του.
