Ο Γιώργος Παπαχρήστος, “σφάζει με το βαμβάκι” τον σύμβουλο του Τσίπρα, Θανάση Καρτερό.
Συγκεκριμένα, γράφει σήμερα στη στήλη του “Στίγμα” στα “Νέα”:
“ΣΤΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ του εξειδικευμένου σε δολοφονίες χαρακτήρων «πολυβόλου» ΣΥΡΙΖΑ Θανάση Καρτερού φαίνεται πως προσέτρεξε ο δικηγόρος και μυστικοσύμβουλος των Κοσκωτά -Τσίπρα Γιάννης Μαντζουράνης μετά τα όσα ανέφερα γι’ αυτόν στο φύλλο μας του Σαββάτου.
Πιθανόν με επίνευση και του «Λεγάμενου», ο οποίος θέλησε ίσως να προστατεύσει τον άνθρωπό του. Και κάπως έτσι ο he’s master’s voice Καρτερός γέμισε, όπλισε και άρχισε να πυροβολεί επί δικαίους και αδίκους για πολλοστή φορά. Μόνο που δεν του τα είπε καλά ο κύριος συνήγορος αναφορικά με τα διατρέξαντα κατά το «βρώμικο ’89». Καθόλου καλά, δε.
Η σκευωρία που ιστορικά ονομάστηκε «βρώμικο ’89» είχε όντως κατασκευαστεί από τη Δεξιά, αλλά είχε στόχο τον Ανδρέα, όχι τον Μαντζουράνη. Τον Ανδρέα είχε στοχοποιήσει η Δεξιά, και με τη συνδρομή του τότε Συνασπισμού επιχείρησε αυτόν μεν να φυλακίσει με ψευδή και κατασκευασμένα στοιχεία, το δε ΠΑΣΟΚ να διαλύσει.
Δεν τα κατάφερε, γιατί κάποιοι σαν κι εμένα στον Τύπο αντισταθήκαμε. Αυτή είναι η αλήθεια. Ο Μαντζουράνης κατηγορήθηκε για πολύ συγκεκριμένα πράγματα, εξ ου και «φιλοξενήθηκε» στον Κορυδαλλό, επί μακρόν.
Ο Καρτερός όμως, καταπώς συνηθίζει, τα έκανε… μαρουλοσαλάτα, όλα. Αντί να αναζητήσει τις δηλώσεις εντός και εκτός φυλακής του Μαντζουράνη εκείνη την περίοδο, τα ρίχνει όλα στο μίξερ και βγάζει το συμπέρασμα που τον συμφέρει. Για να με συκοφαντήσει.
Ιδιον του εμπαθούς και του μισαλλόδοξου να επιχειρεί να συσκοτίσει την αλήθεια με αυταπόδεικτα ψεύδη. Και χαρακτηριστικό μιας φανατισμένης κομματικής αρθρογραφίας που έχει παρελθόν – τρία χρόνια πριν από το «βρώμικο ’89», είχαμε δηλητηριαστεί από το «άκακο» ραδιενεργό νέφος του Τσερνόμπιλ, το οποίο είχε κατασκευάσει ο παγκόσμιος καπιταλισμός για να πλήξει τη Σοβιετία, όπως αγωνιζόταν να αποδείξει με ανάλογης έντασης αρθρογραφία μέσα από τις στήλες του «Ριζοσπάστη» ο τωρινός υπερασπιστής Τσίπρα – Μαντζουράνη Θανάσης.
Είναι να ασχολείσαι; Δεν είναι…”.
