αντώναρος (ο)
- σκετς σατιρικής παράστασης «δεν είναι όλοι οι αντώναροι του ΣΥΡΙΖΑ το ίδιο καλοί και εύστοχοι, αλλά όλοι βγάζουν γέλιο»
- αυτός που δεν μπορεί να αντιληφθεί τη γελοιοποίηση του «όταν είδα τον Ευάγγελο υποψήφιο με τον ΣΥΡΙΖΑ κατάλαβα ότι οι σύντροφοι στην Κουμουνδούρου έχουν καταντήσει εντελώς αντώναροι»
- χειμωνιάτικο πανοφόρι, παλτό «ο Αλέξης φόρεσε τον αντώναρό του, χαιρέτισε με ένα νεύμα και χάθηκε μέσα στη βροχή».
Σατιρικοί καλλιτέχνες για Όσκαρ
Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ στην πραγματικότητα είναι μια διαδραστική σατιρική παράσταση που σκοπό έχει να σατιρίσει την αποκοπή από την πραγματικότητα, τον λουδιτισμό, τον λαϊκισμό, τον καιροσκοπισμό και γενικώς όλα τα κακά της Αριστεράς.
Τώρα πια –και μετά τη συμμετοχή στα ψηφοδέλτια του κόμματος του Ευάγγελου του Αντώναρου (τον οποίο μάθαμε ως εκπρόσωπο Τύπου της κυβέρνηση του εργασιομανή του Κώστα του Καραμανλή)– είμαι σχεδόν βέβαιος…
Μόνο σατιρικοί καλλιτέχνες θα έκαναν αυτό που χλευαστικά προέβλεπαν ότι θα κάνουν οι αντίπαλοί τους. Μόνο σατιρικοί καλλιτέχνες θα δέχονταν να συνεργαστούν και επισήμως με κάποιον που δεν θα τους φέρει καμία επιπλέον ψήφο, αλλά ατελείωτη καζούρα.
Σε κάθε περίπτωση, ο ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύεται ακόμα μια φορά πολύτιμος για την ελληνική κοινωνία, όχι μόνο επειδή την έμαθε και φροντίζει να της υπενθυμίζει τι σημαίνει Αριστερά, αλλά και για το γέλιο που απλόχερα της χαρίζει…
Παραμυθάκι μου…
Η ομιλία που έβγαλε ο σύντροφος μπρόεδρος Τσίπρας στη Νέα τη Σμύρνη πρέπει να είναι η πρώτη που έβγαζε κάποιο νόημα. Ίσως επειδή ξεκίνησε με τη φράση «μια φορά κι έναν καιρό» κι έτσι ό,τι είπε στη συνέχεια ο ηγέτης της ελληνικής Αριστεράς δεν έμοιαζε εντελώς εκτός τόπου και χρόνου.
Επιτέλους βρέθηκε στον φυσικό χώρο του
Κι ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ αυτογελοιοποιείται, για τον σύντροφο Αντώναρο οι μόνες αλλαγές είναι προς το καλύτερο. Όχι μόνο επειδή αποκλείεται να εισπράξει περισσότερη καζούρα από αυτήν που ήδη εισπράττει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και επειδή επιτέλους βρέθηκε στον φυσικό χώρο κάθε γνήσιου καραμανλικού (συνοδοιπόρου ή θαυμαστή του Κώστα του Καραμανλη του Β΄ του Εργατικού, εννοώ).
Σοβαρότης μηδέν!
Σε όσους αναρωτιούνται αν η Ελλάδα θα γίνει ποτέ σοβαρό κράτος στο οποίο οι νόμοι θα επιβάλλονται και θα γίνονται σεβαστοί, έχω να απαντήσω μόνο ένα πράγμα: επιστρέφονται και φέτος οι πινακίδες σε συμπολίτες οι οποίοι τιμωρήθηκαν με αφαίρεση πινακίδων επειδή παραβίασαν τον ΚΟΚ.
