επαίτειος (η)
- ημερομηνία κατά την οποία, με αφορμή τον εορτασμό ενός ιστορικού γεγονότος, οι κάτοικοι μιας χώρας επαιτούν λάμψη από επιτεύγματα του παρελθόντος «η επαίτειος της 28ης Οκτωβρίου» 2. ημερομηνία κατά την οποία με αφορμή τη γαμήλια τελετή αποξενωμένα ζευγάρια επαιτούν λίγο από το πάθος του πρώτου καιρού της σχέσης τους «σήμερα έχουμε επαίτειο γάμου με τον Θανάση και είμαστε αποφασισμένοι να περάσουμε καλά»
Ο ανέξοδος πατριωτισμός παρελαύνει…
Οπως κάθε πατριωτική γιορτή, έτσι και αυτή της 28ης Οκτωβρίου ήταν μια ευκαιρία για πολλούς συμπολίτες να δηλώσουν τον πατριωτισμό τους με τον πιο εύκολο και ανέξοδο τρόπο: με λόγια, σημαιοστολισμούς και παλαμάκια. Την ίδια βέβαια στιγμή, αρκετοί από τους συμπολίτες που λένε πόσο αγαπούν την πατρίδα, σηκώνουν τη σημαία και με καμάρι χειροκροτούν την παρέλαση, μπορεί να δηλώνουν το 1/5 από το εισόδημά τους στην εφορία, να μην ασφαλίζουν τους εργαζομένους στις επιχειρήσεις τους, να χτίζουν αυθαίρετα, να πετούν τα σκουπίδια τους όπου τους κάνει κέφι, να χρησιμοποιούν τους δημίσιους χώρους ως ιδιωτικά πάρκινγκ και γενικά να ζουν με τρόπο που ωφελεί τους ίδιους, αλλά βλάπτει τη χώρα που ισχυρίζονται ότι αγαπούν. Μοιάζουν δηλαδή με κάποιον που ορκίζεται ότι αγαπάει τη γυναίκα του, αλλά έχει σηκωμένο το χέρι να τη χτυπήσει όποτε του κάνει κέφι.
Ανιστόρητοι!
Πέρα από την επίδειξη ανέξοδου πατριωτισμού, την Παρασκευή γίναμε, άλλη μια φορά, μάρτυρες του ανιστόρητου αντιφασισμού από συμπολίτες που (κάνουν ότι) δεν καταλαβαίνουν πως το 1940 οι Ελληνες έτρεξαν στα γραφεία στρατολογίας για να πολεμήσουν τον φασισμό όσο και για να πολεμήσουν τη νόσο του Εμπολα.
Πονηρούληδες, είστε και μαρτυριάρηδες…
Αρκετοί συμπολίτες, με το αρμόζον κουτοπόνηρο ύφος, ρωτούν «αν κάποιος μπορεί να αγοράσει το δάνειό μου πληρώνοντας ένα μικρό μέρος της αξίας του γιατί αυτός ο κάποιος να μην είμαι εγώ;» Αν έχετε την υπομονή, απαντήστε τους με την ερώτηση «και ποιος θα πλήρωνε το δάνειό του αν ήξερε ότι θα μπορεί να το αγοράσει πληρώνοντας ένα μικρό μέρος της αξίας του;»
Χάσιμο χρόνου
Η αποκάλυψη για εμπλοκή και στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ στην υπόθεση της έκδοσης της 12χρονης θα μπορούσε να κάνει κάποιον να πει ή να γράψει κάτι σαν «καταλάβατε, σύντροφοι, πού οδηγεί ο δρόμος της συλλογικής ευθύνης;» αλλά νομίζω πως θα είναι χάσιμο χρόνου. Το πρόβλημα δεν είναι ότι οι σύντροφοι δεν καταλαβαίνουν, είναι ότι δεν τους νοιάζει.
