Μετά από 27 χρόνια καλείται στο μεγαλύτερο ευρωπαϊκό κομουνιστικό Συνδικάτο την CGIL, ως κεντρικός ομιλητής, ο πρωθυπουργός της Ιταλίας.
Γράφει ο Μανώλης Μαυρομμάτης*
Μετά από 27 χρόνια που συνέβη κάτι ανάλογο, καλείται στο μεγαλύτερο ευρωπαϊκό κομουνιστικό Συνδικάτο την CGIL,ως κεντρικος ομιλητής, πρωθυπουργός της Ιταλίας. Και προς γενική έκπληξη η πρόεδρος του Δεξιού (άλλοτε φασιστικού) κόμματος Ιταλίας, νυν πρωθυπουργός, Μελόνι αποδέχθηκε.
Συγκεκριμένα, η κ. Μελόνι αποδέχθηκε την πρόσκληση του γενικού γραμματέα της Cgιl, Λαντίνι, να παραβρεθεί την Παρασκευή στο Συνέδριο του μεγαλύτερου συνδικαλιστικού οργάνου στην Ιταλία και την Ευρώπη, το οποίο απαριθμεί 5.195.710 μέλη. Διαθέτει δηλαδή, εντός και εκτός ΕΕ, το 18% των εργαζομένων στις χώρες των 27 κρατών μελών.
Η Μελονι είναι μετά τον Τζοβάνι Σπαντολίνι, το 1981, τον Μπετίνο Κράξι, το 1986, και τον Ρομάνο Πρόντι το 1996 η πρωθυπουργός που παίρνει μέρος στο κομμουνιστικό συνέδριο εκπροσωπώντας τη Δεξιά. Και μάλιστα που προέρχεται από το φασιστικό κόμμα σε αντίθεση με τους προηγούμενους πολιτικούς που ανήκαν στην αριστερά παράταξη. Έστω με διαφορετική ονομασία όπως σοσιαλδημοκρατία, Ελιά, κλπ.
Η έκπληξη για την ανανεωμένη πολιτική σκηνή της Ιταλίας, δεν ήταν μόνον η συμμετοχή στο μεγάλο Συνδικάτο των εργαζομένων που συζητείται αυτή την εποχή πανευρωπαϊκά.
Το στοιχείο που κάνει το «κόκκινο» Συνδικάτο να αλλάξει Ρότα και ένα διαφορετικό άνοιγμα προς τα κεντροδεξιά, είναι το περιστατικό στην προεκλογική εκστρατεία του περασμένου Σεπτεμβρίου. Τότε, μια ομάδα αναρχικών της άκρας δεξιάς, έκανε έφοδο στα γραφεία της CgIL, σπάζοντας και καταστρέφοντας τα πάντα στο εσωτερικό της έδρας του συνδικαλιστικού οργάνου.
Ο Λαντίνι, γραμματέας, προχώρησε σε μεγάλες κινητοποιήσεις «Κόκκινων» ομοσπονδιών από ολόκληρη την Ιταλία. Μετά τις εκλογές και ενώ ο πρώην πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι δεν ικανοποίησε τα αιτήματα των συνδικαλιστών και του Λαντίνι, η Μελόνι με υπουργό εσωτερικών τον Ματτεο Σαλβίνι, άνοιξε διαδρόμους συνεργασίας.
Με τρόπο ώστε σήμερα πολλές εκκρεμότητες, όπως κατώτερος μισθός, συνταξιοδοτικό, ωράριο εργασίας, πρόνοια για τις εργαζόμενες γυναίκες, μέτρα για την αντιμετώπιση των εργασιακών δυστυχημάτων να ικανοποιηθούν και να υπάρξει ειρηνική συνύπαρξη με μια κυβέρνηση της κεντροδεξιάς-δεξίας.
Βρήκαν δηλαδή ανταπόκριση σε διάστημα εκατό ημερών, που κυβερνάει η Μελόνι με τον Μπερλουσκόνι και τον Σαλβίνι, σε αντίθεση με όλες τις αριστερές παρατάξεις που προηγήθηκαν!
Έκτοτε βρίσκονται τακτικά στο πρωθυπουργικό γραφείο με τα θετικά αποτελέσματα συνεργασίας να φέρνουν τώρα στην κεντρική σκηνή ενός συνδικαλιστικού αριστερο -κομμουνιστικού χώρου, τη δεξιά πρωθυπουργό ομιλητή μετά από 27 χρόνια διαδοχικών κυβερνήσεων!
Η πρόσφατη αλλά σίγουρα όχι τελευταία πράξη της κεντροδεξιάς κυβέρνησης στην Ιταλία, έχει προκαλέσει, εξ αιτίας της ευέλικτης πολιτικής της Τζιόρτζια Μελονι, ένα διεθνές κίνημα αναγνώρισης.
Πρώτα η ομιλία της στις ΗΠΑ στο συνέδριο των Ρεπουμπλικάνων. Μετά οι δηλώσεις της, για την πίστη στο ΝΑΤΟ, την αποστολή στην Ουκρανία στρατιωτικού εξοπλισμού. Επίσης οι επαφές στις Βρυξέλλες για τα προβλήματα που εκκρεμούσαν με τους θεσμούς που συνέργησαν και από την παρουσία του Επιτρόπου πρώην πρωθυπουργού Πάολο Τζεντιλόνι.
Η συμμετοχή της στο συνέδριο των G7 και G20. Tα ταξίδια σε Γαλλία, Μακρόν, Γερμανία, Σολτς. Οι συναντήσεις με την κινεζική αντιπροσωπεία. Το ταξίδι στην Ινδία. Στα Αραβικά Εμιράτα και την Λιβύη. Ακόμη οι προσκλήσεις ξένων αρχηγών στη Ρώμη με πρόσφατη του Ολλανδού πρωθυπουργού Ρούτε και φυσικά οι συναντήσεις με Φον Ντερ Λάιεν, Μάνφρεντ Βέμπερ, Ρομπέρτα Μετσόλα.
Δεξί της χέρι ο υπουργός εξωτερικών Αντόνιο Ταγιάνι. Σύμβουλος της στην Ιταλία. Προπομπός στις επισκέψεις της Μελόνι στο εξωτερικό. Με τον Ματτέο Φίτο υπουργό ευρωπαϊκών θεμάτων σε ανοιχτή γραμμή με Βρυξέλλες και Στρασβούργο.
Αλλά και μια πλειάδα συνεργατών (ανεπίσημα περίπου 200 συμβούλους σε όλη την Ευρώπη), με κύριο μοχλό την Μόνιμη Ιταλική Αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες με απεσταλμένους υπαλλήλους όλων των υπουργείων οι οποίοι σε αριθμό είναι λιγότεροι μόνον της γερμανικής αποστολής και της Ισπανίας.
Και με τον υπουργό ευρωπαϊκών θεμάτων ως κεντρικό άξονα και εκείνον που αναφέρεται στην πρωθυπουργό και τους αντίστοιχους συναδέλφους του στη Ρώμη και τις ιταλικές Πρεσβείες σε ολόκληρο τον κόσμο. Μια ομάδα Ηνωμένων Εθνών στην ουσία για μια χώρα που σύμφωνα με την πρωθυπουργό Μελόνι “δεν πρέπει να υστερεί των κρατών μελών της ΕΕ”.
Γιατί η Ιταλία πρέπει να είναι πρωτοπόρος και να εκμεταλλεύεται με διεθνείς συνεργασίες τις ελλείψεις των άλλων χωρών. Παγκοσμίως!
* Μανώλης Μαυρομμάτης είναι πρώην Ευρωβουλευτής της Ν.Δ και ειδικός Σύμβουλος στην Κομισιόν με Επίτροπο την Κρισταλινα Γκεοργκιεβα νυν πρόεδρο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
