Εδώ και πάρα πολύ καιρό, ειδικά από τότε που αποσύρθηκε από την καθημερινή ενημέρωση για την πανδημία ο Σωτήρης Τσιόδρας, έχει ένα νέο είδος λαλίστατων ανθρώπων, των παραθύρων ειδικοί και του μυαλού μας …δράμα! Αναφέρομαι στους πάσης φύσεως λοιμωξιολόγους, πνευμονολόγους, παθολόγους, υπευθύνους ΜΕΘ και κάθε άλλο ειδικό. Κάθε μέρα, πρωί –μεσημέρι- βράδυ, πάμπολλοι από δαύτους εκφράζουν μια απίστευτη πανσπερμία θέσεων κι απόψεων για την πανδημία και τη διαχείρισή της. Κάποιοι μάλιστα, προκαλούν τρόμο μ’ όσα λένε κι υποστηρίζουν…
του Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου
Σήμερα, η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο.
Λυπάμαι που θα το εκφράσω μ’ αυτό τον τρόπο αλλά η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί αυτό που εύγλωττα ο λαός μας αποκαλεί… ότι του φανεί του Λωλοστεφανή! Λυπάμαι, επίσης, που θα πω ότι οι περισσότεροι από τους ειδικούς έχουν πάρει σασί από τη δημοσιότητα. Πού τους χάνεις πού τους βρίσκεις, σ’ ένα τηλεπαράθυρο! Δεν προλαβαίνουν να φύγουν από τον ένα σταθμό –τηλεοπτικό ή ραδιοφωνικό- και σε κλάσματα δευτερολέπτου βρίσκονται στον άλλο. Οποιαδήποτε ώρα του 24ώρου! Από τα μαύρα χαράματα μέχρι τα άγρια μεσάνυχτα!
Προσέξτε: Ο Σαρηγιάννης, τάσσεται υπέρ του να μην ανοίξει ούτε γρίλια παραθύρου. Ο Δερμιτζάκης (από την Ελβετία) τάσσεται υπέρ του να είναι ανοικτές όλες οι δραστηριότητες σε ανοικτούς χώρους! Η Παγώνη μ’ αυτήν την εκνευριστική χροιά φωνής τάσσεται υπέρ του ανοικτού λιανεμπορίου. Αντίθετα ο Παυλάκης μας λέει ότι θα είναι καταστροφικό να είναι ανοικτό το λιανεμπόριο με τα κρούσματα στο ανώτατο σημείο τους. Ο Γώγος λέει, λέει, λέει, αλλά προσωπικά αδυνατώ να κατανοήσω τι εννοεί και τι προτείνει. Ο Σύψας είναι η προσωποποίηση του τρόμου και προτείνει να φτάσει ο Αύγουστος και …βλέπουμε! Ο Καπραβέλος είναι ο ευθύς ανταγωνιστής του Σύψα στο… μαύρη μαυρίλα ολόμαυρη, πιο μαύρη κι απ’ τη μαύρη… Η Κοτανίδου τα βλέπει όλα λάθος κι η φίλη της η Μήνα Γκάγκα, λέει ότι όποιος είναι στην επιτροπή που λαμβάνει λάθος αποφάσεις… παραιτείται… Ο δε Βασιλακόπουλος, ίσως ο πιο επικοινωνιακός όλων, μάλλον διατυπώνει τον πιο κατανοητό και σαφή λόγο κι αφήνει νότες αισιοδοξίας ισχυριζόμενος ότι σύντομα θα είμαστε μια άλλη Ελλάδα.
Τι καταλαβαίνετε απ’ όλα αυτά; Τι καταλαβαίνετε από τα «ίσως», τα «ενδεχομένως», τα «μπορεί» και τα «εξαρτάται»; Προσωπικά δεν καταλαβαίνω το παραμικρό, αντιθέτως μπερδεύομαι. Κι αναπολώ τον Τσιόδρα.
Καταλαβαίνω και κάτι άλλο κι ας με συμπαθάνε όσοι διακρίνουν τον εαυτό τους στη σκέψη μου: Πολλοί από δαύτους τους ειδικούς, πέραν από το σασί που έχουν πάρει από τη δημοσιότητα, κρυφοκοιτάζουν και το επόμενο βήμα της ζωής τους. Στη Βουλή, ας πούμε…
Η ουσία είναι ότι αναζητούμε δυο ειδικούς που να συμφωνούν σε κάτι. Μα δεν βρίσκουμε. Κι όσο κι αν η επιστήμη έχει το μέγιστο πλεονέκτημα να διατυπώνει δημοσίως γνώση και γνώμη, δεν μπορεί να μην αντιλαμβάνονται ότι με όσα λένε και πράττουν (ακόμη κι αλληλοϋπονομευόμενοι) είτε γίνονται γραφικοί είτε δεν εξελίσσουν την επιστήμη κι ειδικότητά τους.
Λένε πολλοί ότι η ενημέρωση των ειδικών στην κοινή γνώμη θα έπρεπε να γίνεται με απλά, σαφή κι εμπεριστατωμένα Δελτία Τύπου ή έστω με έναν εκπρόσωπο όλων. Θα αποφεύγαμε την πολυφωνία που τελικά έχει καταντήσει κακοφωνία.
Μα αυτό είναι σαφές ότι δεν μπορεί να γίνει. Το σασί που λέγαμε…
Υπομονή και με δαύτους…
