Αμ΄ έπος, αμ΄ έργον η γνωστή μίζερη και λαϊκίστικη αντιπολίτευση (αυτή δυστυχώς διαθέτει η χώρα μας) άρχισε να ωρύεται: σιγά τα λάχανα, σιγά τα ωά, αυτό είναι συγκάλυψη καραμπινάτη κι άλλα τοξικά φληναφήματα.
Υπό άλλες συνθήκες θα λέγαμε ότι κάπου εκεί η πολιτική επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια, αλλά επειδή το θέμα αφορά το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη δεν θα το κάνουμε.
Ας δούμε όμως με προσοχή τι λέει και κυρίως τι δεν ομολογεί αυτή η αντιπολίτευση που έχουμε.
Πρώτον, το «κλασικό εικονογραφημένο». Η κυβέρνηση θέλει, σύμφωνα με τους μουστερήδες της αντιπολίτευσης, να «συγκαλύψει» τις ευθύνες του Καραμανλή (σ.σ.: το δικαστήριο θα αποφανθεί για τις ευθύνες του πρώην υπουργού Μεταφορών και των άλλων εμπλεκομένων), χωρίς ωστόσο να μπορούν να εξηγήσουν πώς ακριβώς το κάνει με την προανακριτική που η ίδια ζητάει για τον πρώην υπουργό της.
Βάζουν κι ένα… μπάζωμα στην «επιχειρηματολογία» τους κι όλα… καλώς ειπωμένα. Το ότι όλες αυτές οι λαϊκίστικες κραυγές είναι η επιτομή της εργαλειοποίησης της τραγωδίας ούτε που τους περνά από το μυαλό.
Δεύτερον, προσπαθούν (ακόμη μια φορά), «πατώντας» πάνω στο δίκαιο αίτημα των συγγενών για αλήθεια και δικαιοσύνη, αλλά και στο συναίσθημα των πολιτών να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση, να πλήξουν με χυδαιότητες και fake news την «ανάλγητη» κυβέρνηση. Γιατί; Διότι μόνο αυτοί είναι (σ.σ.: κατ’ επάγγελμα θα μπορούσε να πει κάποιος) ευαίσθητοι. Το γεγονός ότι 8 στους 10 πολίτες λένε σε όλες τις δημοσκοπήσεις ότι η αντιπολίτευση εργαλειοποιεί (αγρίως θα προσθέταμε εμείς) το δυστύχημα επίσης δεν τους περνά ούτε ως σκέψη από το θολωμένο τους μυαλό.
Ας δούμε και τι δεν λέει η αντιπολίτευση. Κατ’ αρχάς δεν ομολογεί ότι δεν εμπιστεύεται τη Δικαιοσύνη, η οποία και θα αποδώσει ευθύνες σε όσους έχουν για το δυστύχημα. Κι αυτό έχει την εξήγησή του: οι δικαστές θα αποφασίσουν με βάση τα στοιχεία και ουχί με ψεκασμένες θεωρίες που διακινούν επί μήνες περί «25 τόνων ξυλολίου», περί «εξαφανισμένων» βαγονιών, περί «αγνώστου αριθμού νεκρών» και κραδαίνοντας κάτι «εκθέσεις της οκάς» διαφόρων τυχάρπαστων «τεχνικών συμβουλών».
Οι δικαστές θα αποφασίσουν με βάση πραγματικές μαρτυρίες, αξιόπιστες καταθέσεις και έγκριτες εκθέσεις δικαστικών πραγματογνωμόνων για τα αίτια του δυστυχήματος και όχι με τα «κατηγορητήρια» των περιφερόμενων «εθνικών εισαγγελέων» που εκμεταλλεύονται αγρίως και χωρίς αιδώ τον πόνο των συγγενών.
Δεν ομολογεί, επίσης, τον φόβο της ότι όπως ακριβώς κάηκαν τα «όμορφα» fake news για δήθεν «πλαστά» βίντεο, για «μυγάκια» στα τούνελ και για θάλασσες ξυλόλια (αυτά σερβίριζαν νυχθημερόν στην κοινωνία δηλητηριάζοντάς την με μίσος και εχθροπάθεια) έτσι θα καούν και τα ψεκασμένα αφηγήματά τους περί «μπαζώματος» και περί «συγκάλυψης».
Κι αυτήν τη φορά αναμένεται να καούν εντός δικαστηρίου και όχι στα «λαϊκά δικαστήρια» που επιχείρησαν να στήσουν στις πλατείες. Γιατί είναι άλλο πράγμα να λες με όση χυδαιότητα διαθέτεις τερατώδη ψέματα για την «κυβέρνηση δολοφόνων» κι άλλο πράγμα να το αποδείξεις αυτό στο δικαστήριο.
Ας πάνε στο δικαστήριο λοιπόν και να αποδείξουν ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός «σχεδίασε», όπως χυδαία λένε, το τραγικό δυστύχημα.
Ας πάνε στο δικαστήριο να αποδείξουν ότι το βράδυ της τραγωδίας ο Καραμανλής «έβαλε» τα δύο τρένα στην ίδια γραμμή και όχι εκείνος ο απερίγραπτος και μοιραίος σταθμάρχης της Λάρισας, για τον οποίο παρεμπιπτόντως δεν λένε κουβέντα οι «εθνικοί εισαγγελείς». (Γιατί άραγε;)
Ας πάνε στο δικαστήριο, τέλος, για να αποδείξουν ότι η πυρόσφαιρα προκλήθηκε από το δήθεν παράνομο φορτίο που ήταν στην εμπορική αμαξοστοιχία και όχι απ’ αυτά που λέει το πόρισμα του ΕΜΠ, της Γάνδης και άλλων έγκυρων και ειδικών επιστημόνων. Ιδού το δικαστήριο, ιδού και η ευκαιρία (τους).
Συμπερασματικά, είναι προφανές πως η αντιπολίτευση δεν επιθυμεί αφενός η υπόθεση να πάει στο δικαστήριο (σ.σ.: στη «χειρότερη» για τα σχέδιά της να «σέρνεται» μέχρι τις εκλογές για ευνοήτους λόγους) και αφετέρου η Δικαιοσύνη για να είναι αποδεκτή (!) στον μικρόκοσμό της πρέπει να λειτουργεί α λα καρτ και κατά πώς τη βολεύει. Οτιδήποτε άλλο το απεχθάνεται. Κι αυτό γιατί συμπεριφέρεται σαν Ροβεσπιέρος και ιεροξεταστής μαζί. Κατά τα λοιπά κόπτονται για το κράτος δικαίου οι… δημοκράτες.
