Ο Τζουζέπε Κόντε ανακοίνωσε σήμερα τη σύνθεση της νέας κυβέρνησής του, επιδιώκοντας να τηρήσει τις ισορροπίες μεταξύ το Σοσιαλδημοκρατών και του Κινήματος 5 Αστέρων.
Οι βασικοί υπουργοί του νέου κυβερνητικού σχήματος είναι οι εξής:
Υπουργός Οικονομίας: Ο διορισμός του Σοσιαλδημοκράτη ευρωβουλευτή Ρομπέρτο Γκουαλτιέρι, 53 ετών, σηματοδοτεί την επιστροφή ενός πολιτικού στο αξίωμα αυτό, μετά από οκτώ χρόνια. Από το 2011, όταν κατέρρευσε η κυβέρνηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, όλοι οι επικεφαλής του ήταν τεχνοκράτες. Ο Γκουαλτιέρι, καθηγητής σύγχρονης ιστορίας, είναι από το 2014 πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής (ECON) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Παρευρισκόταν συχνά στις συνόδους των υπουργών Οικονομικών της ΕΕ και παρακολούθησε από πολύ κοντά τις εξελίξεις στην ευρωζώνη, ιδίως κατά την ελληνική κρίση του 2015. “Ξέρει καλά τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τη λειτουργία τους (…) Είναι πλεονέκτημα να έχει κάποιον με τέτοια εμπειρία”, σχολίασε μια ευρωπαϊκή πηγή.
Ο καθηγητής, που είναι παντρεμένος και έχει έναν γιο, ήταν από το 2001 μέχρι το 2014 αναπληρωτής διευθυντής του Ινστιτούτου Γκράμσι και έχει γράψει πολλά βιβλία και άρθρα για την ιταλική και ευρωπαϊκή ιστορία του 20ού αιώνα και για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Παίζει πολύ καλά κιθάρα και δεν δίστασε να… σολάρει σε διάφορες εκδηλώσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Υπουργός Εξωτερικών: Ο φιλόδοξος ηγέτης του Κινήματος 5 Αστέρων (M5S), ο 33χρονος Λουίτζι Ντι Μάιο, ανέλαβε το περίβλεπτο υπουργείο, όμως για να γίνει αυτό αναγκάστηκε να απαρνηθεί τον τίτλο του αντιπροέδρου, που κατείχε στην απερχόμενη κυβέρνηση συνασπισμού με τη Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι.
Γιος ενός πρώην στελέχους του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος, ενός νεοφασιστικού κόμματος που σήμερα έχει διαλυθεί, ο Ντι Μάιο απορρίπτει τον χαρακτηρισμό του λαϊκιστή, τον οποίο θεωρεί μειωτικό για το M5S και διαβεβαιώνει ότι δεν επιθυμεί μια εξτρεμιστική ή αντιευρωπαϊκή Ιταλία. Εντάχθηκε στο κίνημα των “φίλων του Μπέπε Γκρίλο” το 2007 και ανήλθε πολύ γρήγορα στην ιεραρχία. Αφού απέτυχε στις δημοτικές εκλογές του 2010 στη γενέτειρά του, το Πομιλιάνο Ντ’ Άρκο, κοντά στη Νάπολη, εξελέγη στη συνέχεια βουλευτής και το 2013 έγινε αντιπρόεδρος του κοινοβουλίου – ο νεότερος στην ιστορία της Ιταλίας.
Αν και συχνά οι πολιτικοί του αντίπαλοι του προσάπτουν έλλειψη εμπειρίας ή ακόμη και ανικανότητα –λόγω της ηλικίας του και του γεγονότος ότι δεν ολοκλήρωσε ποτέ τις πανεπιστημιακές σπουδές του, το 2017 διαδέχτηκε τον Γκρίλο στην ηγεσία του Κινήματος. “Ο Ντι Μάιο διαμορφώθηκε για να είναι μετριοπαθής, καθησυχαστικός για τις μαμάδες”, έγραφε ο δημοσιογράφος Τζάκοπο Ιακομπόνι σε ένα βιβλίο αφιερωμένο στον νεαρό πολιτικό.
Υπουργός Εσωτερικών: Η Λουτσιάνα Λαμοργκέζε, 66 ετών, είναι η μοναδική “τεχνοκράτης” υπουργός της νέας κυβέρνησης. Η πρώην νομάρχης του Μιλάνου (Φεβρουάριος 2017-1η Οκτωβρίου 2018) έχει σπουδάσει νομικά, με εξειδίκευση στη νομολογία. Αναλαμβάνει το δύσκολο έργο να διαδεχθεί τον Ματέο Σαλβίνι, τον ηγέτη της ακροδεξιάς Λέγκας, ο οποίος είχε μετατρέψει το υπουργείο σε προπύργιό του, εκδίδοντας αλλεπάλληλα διατάγματα και αποφάσεις εναντίον των μη κυβερνητικών οργανώσεων που βοηθούν μετανάστες στη Μεσόγειο.
Υπουργός Άμυνας: Ο Λορέντσο Γκουερίνι, 52 ετών, είναι στενός συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού και πρώην ηγέτη του PD, Ματέο Ρέντσι. Φίλοι και αντίπαλοι αναγνωρίζουν ότι το ισχυρό προσόν του είναι η δυνατότητά του να κάνει διάλογο με όλους. Ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα στους κόλπους της Χριστιανικής Δημοκρατίας, όμως κατόπιν προσέγγισε την αριστερά και το 1995 έγινε πρόεδρος της περιφέρειας του Λόντι. Πριν αναλάβει υπουργός ήταν πρόεδρος της Copasir, της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για την Ασφάλεια, του οργάνου που έχει υπό την εποπτεία του τις ιταλικές μυστικές υπηρεσίες.
Υπουργός Πολιτισμού: Ο συγγραφέας Ντάριο Φραντσεσκίνι, 60 ετών, είναι ένα από τα πλέον αξιοσέβαστα στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος. Έχει γράψει πέντε βιβλία αλλά παλαιότερα άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου. Ξεκίνησε την πολιτική καριέρα του το 1980 με τους Χριστιανοδημοκράτες ενώ το 2009 υπήρξε για σύντομο χρονικό διάστημα γενικός γραμματέας του PD. Έχει αναλάβει πολλές φορές υπουργικούς θώκους αλλά διακρίθηκε ιδιαίτερα ως υπουργός Πολιτισμού στις κυβερνήσεις του Ματέο Ρέντσι και του Πάολο Τζεντιλόνι (2014-18). Τότε, προώθησε ένα “πολιτιστικό πάσο” αξίας 500 ευρώ για τους νέους κάτω των 18 ετών και επέτρεψε να διοικούνται από αλλοδαπούς διευθυντές τα μεγαλύτερα ιταλικά μουσεία.
