Τα λεγόμενα «ποιοτικά στοιχεία» των δημοσκοπήσεων που βλέπουν το φως της δημοσιότητας εν μέσω της απέλπιδας προσπάθειας των κομμάτων της αντιπολίτευσης να εγείρουν θέμα «κατάλυσης» της Δημοκρατίας και «εκτροπής, οδηγούν αβίαστα στο συμπέρασμα ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραμένει κυρίαρχος στο πολιτικό σκηνικό.
Γράφει ο Τάσος Ευαγγελίου
Ταυτόχρονα όμως καταγράφουν την αποδοχή του από τους κεντρώους πολίτες αλλά και το γεγονός πως η πλειοψηφία θεωρεί πως είναι ο καταλληλότερος για τη θέση του πρωθυπουργού, κυρίως δεν για την αντιμετώπιση των μείζονος σημασίας προβλημάτων.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι προσπάθειες να διαμορφωθεί μια ατζέντα που θυμίζει προηγούμενες δεκαετίες με αφορμή την υπόθεση της επισύνδεσης του τηλεφώνου του Νίκου Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ, πέφτουν στην κυριολεξία στο κενό. Το θέμα χαρακτηρίζεται μεν σοβαρό από τους πολίτες εν τούτοις βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις αναφορικά με τα προβλήματα που τους απασχολούν εξ αιτίας της ενεργειακής κρίσης και της ακρίβειας.
Και είναι ακριβώς αυτά τα θέματα όπου ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται καταλληλότερος – ικανότερος ώστε να τ αντιμετωπίσει προς όφελος της χώρας και των πολιτών. Είναι δε ενδεικτικό ότι για παράδειγμα στη δημοσκόπηση της εταιρείας Opinion Poll που δημοσιεύθηκε χθες στο mononews.gr o πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ εμφανίζεται καταλληλότερος προκειμένου να διαχειριστεί και τα θέματα κοινωνικής πολιτικής και στήριξης των ασθενέστερων. Θέματα στα οποία παλαιότερα εμφανιζόταν να προηγείται έστω και με ελάχιστη διαφορά ο Αλέξης Τσίπρας.
Έτσι στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας της χώρας, οικονομικής πολιτικής και ανάπτυξης, κοινωνικής πολιτικής και στήριξης των ασθενέστερων αλλά και σε θέματα θεσμών και διαφάνειας ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ειδικά σε ό,τι αφορά το τελευταίο επιβεβαιώνει και την αποτυχία του αφηγήματος Αλέξη Τσίπρα και Νίκου Ανδρουλάκη
Στο πλαίσιο αυτό το να καταγράφεται ως καταλληλότερος πολιτικός από τον Αλέξη Τσίπρα θεωρείται αναμενόμενο, όμως το ότι απολαμβάνει της εμπιστοσύνης ψηφοφόρων και του ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ ακόμη και του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει τη διείσδυση του εκτός του τόξου της κυβερνώσας παράταξης, κινούμενος έτσι στην περιοχή του κέντρου αλλά και πέραν αυτής.
Το 62,3% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ τον θεωρεί καταλληλότερο για πρωθυπουργό σε σχέση με τον Αλέξη Τσίπρα, Το ίδιο δηλώνει όμως και ένα ποσοστό της τάξης του 14,4% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ στην κλίμακα Δεξιάς – Αριστεράς η αποδοχή του από τους κεντρώους είναι τάξεως του 58%, και της τάξεως του 26,8% από τους κεντρώους.
Την ίδια στιγμή 6 στους 10 ψηφοφόρους του ΚΙΝΑΛ δηλώνουν ικανοποιημένοι από το έργο του Κυριάκου Μητσοτάκη και την παρουσία του. Ικανοποιημένοι δηλώνουν και πάνω από 5 στους 10 πολίτες που προσδιορίζουν ιδεολογικά τον εαυτό του στο χώρο του κέντρου αλλά και 2 στους 10 που εντάσσουν εαυτόν στην κεντροαριστερά.
Δεν είναι η πρώτη δημοσκόπηση που αποτυπώνει τέτοια στοιχεία όπως δεν είναι η μόνη που αναφορικά με το έργο της αξιωματικής αντιπολίτευσης καταγράφει την αρνητική στάση των ερωτηθέντων. Αρκεί να σημειωθεί πως αρνητικοί ως προς το έργο της αξιωματικής αντιπολίτευσης εμφανίζονται 8 στους 10 πολίτες ενώ πλέον υψηλό είναι το ποσοστό που χαρακτηρίζει αρνητικό το αντιπολιτευτικό έργο του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ φθάνοντας στο 79,9%.
Το συμπέρασμα που καταγράφεται επί 38 μήνες, από τις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης προηγείται σε όλα τα ποιοτικά στοιχεία αποτελώντας επιλογή κεντρική για τους πολίτες ως προς τη διαχείριση και αντιμετώπιση των σημαντικών προβλημάτων, όπως αυτά αποτυπώνονται από τους ίδιους. Η κυριαρχία του πρωθυπουργού και επικεφαλής της κυβερνώσας παράταξης απαντούν και στο αφήγημα που επιχειρείται να στηθεί ως προς την «αυταρχικότητα» της σημερινής κυβέρνησης.
Η διείσδυσή του στον κεντρώο χώρο δε συμπιέζει ακόμη περισσότερο τα παραδοσιακά αυτοπροσδιοζόμενα πάντα, κόμματα που διεκδικούν το κέντρο και την κεντροαριστερά. Και στο πλαίσιο αυτό ο διαγκωνισμός μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ εντείνεται ειδικά ως προς την διαμόρφωση λαϊκίστικού λόγου στο πολιτικό προσκήνιο με ακραίες εκφράσεις οι οποίες λαμβάνουν και προσωπικό χαρακτήρα. Η εμφυλιοπολεμική και διχαστική τακτική που πλέον έχει φτάσει στη δεκαετία του… 1960 επιβεβαιώνουν το αδιέξοδο αλλά και το γεγονός πως η τοξικότητα θα είναι η κεντρική τους γραμμή μέχρι τις εκλογές
Σε κάθε περίπτωση όλοι θα κληθούν να αναλάβουν τις ευθύνες του με βάση τις προτεραιότητες των πολιτών και της χώρας και όχι μικροκομματικά συμφέροντα και μικρομεγαλίστικες συμπεριφορές.
