Απρόβλεπτες διαστάσεις λαμβάνει το ζήτημα των –οργανωμένων, στις περισσότερες περιπτώσεις – εκδηλώσεων διαμαρτυρίας κατά Ισραηλινών τουριστών στην Ελλάδα με αφορμή τα γεγονότα στη Γάζα. Πέραν του καθ’ όλα πραγματικού κινδύνου να εξελιχθεί το «κίνημα» αυτό σε πογκρόμ με χαρακτηριστικά έντονου αντισημιτισμού, οι σχέσεις Ελλάδας και Ισραήλ βαδίζουν σε τεντωμένο σχοινί και γι’ αυτές τις αντιδράσεις μιας μικρής μερίδας συμπολιτών μας κινδυνεύουν να τιναχθούν στον αέρα.
Γράφει η Έρση Παπαδάκη
Την αμηχανία και τον εκνευρισμό που υπάρχει το τελευταίο διάστημα επιβεβαιώνουν και κινήσεις σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο, καθώς σε δηλώσεις του στην εφημερίδα «Η Καθημερινή» ο πρέσβης του Ισραήλ στην Αθήνα, Νόαμ Κατζ, επιτέθηκε σφοδρά στον δήμαρχο Αθηναίων.
Ο Χάρης Δούκας, με τη σειρά του, σήκωσε το γάντι και απάντησε στον κ. Κατζ, πολιτικοποιώντας ωστόσο το ζήτημα, αφού συντάχθηκε ούτε λίγο ούτε πολύ με όσους υποστηρίζουν ότι οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά των Ισραηλινών τουριστών δικαιολογούνται από τη στάση που κρατά η ισραηλινή κυβέρνηση με τους βομβαρδισμούς στη Γάζα.
«Ο δήμαρχος Αθηναίων δεν κάνει αρκετά για να προστατεύσει την πόλη του από τις οργανωμένες μειονότητες. Δεν καθαρίζει την πόλη και κάνει τους Ισραηλινούς τουρίστες να μην αισθάνονται άνετα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο πρέσβης του Ισραήλ, αναφέροντας επίσης ότι εκτός των τουριστών υπάρχουν και οι Ισραηλινοί που διαμένουν μόνιμα στην Αθήνα και διαμαρτύρονται ή αισθάνονται δυσάρεστα λόγω των γκράφιτι και άλλων συμβολισμών και δημόσιων εκφράσεων, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας που συνοδεύει τις δηλώσεις του κ. Κατζ.
Οπως λέει χαρακτηριστικά ο πρέσβης του Ισραήλ, γκράφιτι όπως αυτά που αναφέρουν «σκοτώστε σιωνιστές, σώστε ζωές» είναι στην πράξη «προτροπή σε δράση και, βεβαίως, ως εκ τούτου, είναι αντισημιτικά». Πάντως, ο ίδιος υποστηρίζει στις δηλώσεις του στην «Κ» ότι σε γενικές γραμμές οι Αρχές λειτουργούν ισορροπημένα και προστατεύουν το δικαίωμα των πολιτών στη διαμαρτυρία, αλλά και τους επισκέπτες και πως ειδικά οι Ισραηλινοί τουρίστες αισθάνονται άνετα και ευπρόσδεκτοι στα περισσότερα νησιά, εντοπίζοντας έτσι το πρόβλημα στην Αθήνα. Μάλιστα, προσθέτει με νόημα πως οι τουρίστες δεν αντιπροσωπεύουν το κράτος ή την κυβέρνηση του Ισραήλ και γι’ αυτό ο στιγματισμός τους από οργανωμένες μειοψηφίες είναι λανθασμένος.
Από τη δική του πλευρά, ο κ. Δούκας προχώρησε σε μια εξαιρετικά σκληρή δήλωση-απάντηση, λέγοντας πως «δεν δεχόμαστε μαθήματα δημοκρατίας απ’ όσους σκοτώνουν αμάχους» στη Γάζα. Τονίζει δε πως η Αθήνα είναι πρωτεύουσα μιας δημοκρατικής χώρας που σέβεται απόλυτα τους επισκέπτες της και υποστηρίζει το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης των πολιτών της. Ο δήμαρχος της Αθήνας προσθέτει πως η δημοτική αρχή έχει αποδείξει την αντίθεσή της στη βία και στον ρατσισμό και καταλήγει λέγοντας πως «δεν δεχόμαστε μαθήματα δημοκρατίας απ’ όσους οδηγούν στον θάνατο καθημερινά δεκάδες ανθρώπους στη Γάζα, από βόμβες, πείνα και δίψα».
Προχωρώντας δε ένα βήμα παραπέρα, ο κ. Δούκας απαντά ευθέως στον κ. Κατζ και για τα γκράφιτι και τα άλλα συνθήματα στους τοίχους, για τα οποία λέει ότι σβήνονται καθημερινά και ότι γι’ αυτόν τον λόγο «προκαλεί αποτροπιασμό η επικέντρωση του κ. πρέσβη μόνο σ’ αυτά, την ώρα που στη Γάζα διεξάγεται μια πρωτοφανής γενοκτονία». Τον καλεί επίσης ν’ αναλογιστεί το γεγονός ότι τον τελευταίο χρόνο αυξήθηκε, όπως λέει, κατά 90% ο αριθμός των Ισραηλινών στους οποίους χορηγήθηκε «χρυσή βίζα» για να διαμείνουν στην Ελλάδα και ν’ αποκτήσουν ελληνικό διαβατήριο, το οποίο τους επιτρέπει να κινούνται ελεύθερα και να εργάζονται ή να συναλλάσσονται με τις χώρες της Ευρώπης.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με πληροφορίες, την περασμένη Πέμπτη ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Κωστής Χατζηδάκης, υποδέχθηκε τα μέλη του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος (ΚΙΣΕ) και τα διαβεβαίωσε αρμοδίως ότι η Ελλάδα στέκεται απέναντι στον αντισημιτισμό και οποιαδήποτε άλλη μορφή ρατσισμού.
«Επιλεκτικός ανθρωπισμός»
Με ανάρτησή του στο Χ, ο Αδωνις Γεωργιάδης ευλόγως αναρωτιέται για τον επιλεκτικό ανθρωπισμό όσων κλείνουν αυτιά και μάτια μπροστά στο δράμα των Ισραηλινών, όπως του υποσιτισμένου και σαδιστικά βασανιζόμενου ομήρου Εβιάταρ Νταβίντ:
«Πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί όλοι αυτοί που από υποτιθέμενο “ανθρωπισμό” κάθε μέρα διαδηλώνουν υπέρ Χαμάς και Γάζας, δείχνουν απόλυτη αδιαφορία για έναν άνθρωπο που αφού τον άρπαξαν διά της βίας μέσα από το σπίτι του, τον κρατούν όμηρο δύο χρόνια, τον άφησαν να λιμοκτονήσει και τελικά τον έβαλαν να σκάψει τον τάφο του και τον τράβηξαν και βίντεο την ώρα που το έκανε και το δημοσίευσαν προφανώς για να τον εξευτελίσουν εντελώς… Τι είδους επιλεκτικός ανθρωπισμός είναι αυτός που έχουν;».
