«Το “τι Πλαστήρας, τι Παπάγος” είναι ένα σύνθημα που δικαιώθηκε ιστορικά. Ας μην ξεχνάμε ότι η κυβέρνηση Πλαστήρα ήταν αυτή που έστειλε στο εκτελεστικό απόσπασμα τον Νίκο Μπελογιάννη και άλλους κομμουνιστές. Εμείς δεν λέμε ότι η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ίδια κόμματα. Εχουν επιμέρους διαφορές, όμως συμφωνούν και συμπλέουν στα βασικά ζητήματα».

Αυτό τονίζει -μεταξύ άλλων- μιλώντας στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής ο γραμματέας του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, απαντώντας επί της ουσίας στα όσα ισχυρίστηκε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, περί ανάγνωσης της ιστορίας από το ΚΚΕ.

Ο κ. Κουτσούμπας προσθέτει επίσης ότι το ΚΚΕ σήμερα είναι πιο ισχυρό από ό,τι ήταν πριν από 30 χρόνια, ότι οι πολίτες ξέρουν ότι δεν θα τα… γυρίσει μετά τις εκλογές και τέλος ξεκαθαρίζει «ότι στήριξη ή ανοχή σε μια αντιλαϊκή κυβέρνηση μόνο για ένα ή για 4-5 θέματα, δεν πρόκειται να δώσουμε».

Aναλυτικά η συνέντευξη του γραμματέα του ΚΚΕ

Ακούω πολλές φορές το ότι συμπαθώ τον Κουτσούμπα, αλλά δεν ψηφίζω το ΚΚΕ. Μου θυμίζει τη φράση που έλεγε ο αείμνηστος Λεωνίδας Κύρκος ότι μας αγαπάνε αλλά δεν μας ψηφίζουν. Εσείς πιστεύετε ότι σε αυτές τις εκλογές θα αλλάξει;


Ναι, πιστεύουμε ότι μπορεί να αλλάξει. Αλλωστε, καθημερινά συναντάμε και συζητάμε με χιλιάδες ανθρώπους οι οποίοι σκέφτονται να στηρίξουν το ΚΚΕ στις εκλογές. Είναι άνθρωποι που έχουν απογοητευτεί από τις προηγούμενες επιλογές τους, έχουν εξοργιστεί για παράδειγμα από τα πεπραγμένα της Ν.Δ., δεν δίνουν άφεση αμαρτιών στον ΣΥΡΙΖΑ ή το ΠΑΣΟΚ γιατί τους γνώρισαν και ως αντιπολίτευση, όπου ο πρώτος ψήφιζε το 50% και ο δεύτερος το 70% των νόμων της Ν.Δ. Πολλοί για πρώτη φορά ακούν, συζητούν με το ΚΚΕ -χωρίς φυσικά να συμφωνούν σε όλα μαζί μας- εκτιμούν όμως τη συνέπεια, την εντιμότητα, τη σταθερότητα, τη μαχητικότητά μας στο πλάι του λαού. Ξέρουν ότι εμείς δεν πρόκειται να «τα γυρίσουμε» μετά τις εκλογές και να κάνουμε άλλα από αυτά που λέμε προεκλογικά. Εκτιμούν τη στάση μας ότι δεν θα στηρίξουμε ούτε θα δείξουμε ανοχή στην επόμενη κυβέρνηση όποιο χρώμα κι αν έχει, θα βρεθούμε απέναντί της στο πλάι του λαού για να την αντιπαλέψουμε. Σε όλους αυτούς τους λέμε πως τώρα η σκέψη μπορεί να γίνει απόφαση και η απόφαση πράξη, δηλαδή να φτάσουν στην κάλπη και να «ρίξουν» ΚΚΕ.

Με ποιο ποσοστό θα ήσασταν ικανοποιημένος;


Ο στόχος μας είναι ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ, όσο γίνεται πιο ψηλά γιατί αυτό θα είναι κέρδος για τον ίδιο τον λαό που θα είναι έτσι πιο δυνατός απέναντι στην όποια επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση. Εμείς απευθυνόμαστε σε όλους αυτούς οι οποίοι έχουν αντικειμενικό συμφέρον από την πολιτική μας πρόταση, ανεξάρτητα που οι ίδιοι τοποθετούν τον εαυτό τους: «αριστερά», «δεξιά» στο «κέντρο». Είναι η μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας: εργαζόμενοι που νιώθουν κερδισμένοι που μας έχουν αναδείξει σε δεύτερη δύναμη στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ με περίπου 25%, είναι άνεργοι, είναι βιοπαλαιστές που έχουν ένα μικρό μαγαζί ή ένα χωράφι, είναι γυναίκες και νέοι, φοιτητές για παράδειγμα, οι οποίοι επίσης νιώθουν κερδισμένοι που η Πανσπουδαστική αναδείχτηκε σε πρώτη δύναμη στις φοιτητικές εκλογές, με ποσοστό πάνω από 33%. Ολοι τους καταλαβαίνουν πως το βράδυ των εκλογών, αν το ΚΚΕ είναι πολύ πιο δυνατό, θα νιώθουν κερδισμένοι. Ας κάνουν, λοιπόν, το βήμα, ας κάνουν την έκπληξη.

Είναι ίδιο σήμερα το Κομμουνιστικό Κόμμα με αυτό που ήταν πριν από 30 χρόνια; Σε τι αλλάξατε;


Τις τελευταίες δεκαετίες έχουν συμβεί κοσμοϊστορικές αλλαγές. Δεν θα ήμασταν Κομμουνιστικό Κόμμα αν δεν τις παρακολουθούσαμε, δεν τις μελετούσαμε και δεν τις παίρναμε υπόψη στη διαμόρφωση της πολιτικής μας. Ετσι, μείναμε πιστοί και σταθεροί στις αρχές μας και παράλληλα διαμορφώσαμε σύγχρονο, επιστημονικά επεξεργασμένο πρόγραμμα και θέσεις για κάθε ζήτημα, με βάση τα δεδομένα και τις απαιτήσεις της εποχής.

Μελετήσαμε με κριτική -αλλά όχι μηδενιστική- «ματιά» την 70χρονη πορεία της ΕΣΣΔ και βγάλαμε συμπεράσματα για το τι έγινε λάθος, ώστε να μην επαναληφθεί. Μελετήσαμε και τη δική μας ιστορία με αίσθημα αυτοκριτικής. Σε σχέση με 30 χρόνια πριν, τότε που το Κόμμα έβγαινε από μια μεγάλη κρίση, σήμερα είμαστε πολύ πιο ισχυροί, πατάμε γερά στα πόδια μας και βάζουμε φιλόδοξους στόχους για το μέλλον. Είμαστε αυστηροί με τους εαυτούς μας και προσπαθούμε να γινόμαστε όλο και πιο ικανοί, να βρίσκουμε νέους τρόπους στην επικοινωνία και κυρίως στην κοινή δράση με ανθρώπους με τους οποίους μπορεί να ξεκινάμε από άλλη αφετηρία, μοιραζόμαστε τις ίδιες αγωνίες και θέλουμε να ανοίξουμε έναν άλλο δρόμο για μας και τα παιδιά μας.

Ποια είναι σήμερα τα χαρακτηριστικά ενός κομμουνιστή;


Εντιμότητα, αίσθημα προσφοράς στην υπόθεση της προόδου και το κοινό καλό, πίστη στα ιδανικά σου, αποστροφή σε κάθε αδικία, αγάπη για τον εργαζόμενο άνθρωπο, ανιδιοτέλεια, προσπάθεια να διευρύνεις συνεχώς τις γνώσεις και τους ορίζοντές σου και πολλά ακόμα. Δεν σημαίνει ότι τα έχουμε κατακτήσει όλα στο έπακρο, άνθρωποι είμαστε και στην ίδια κοινωνία με όλους τους υπόλοιπους ζούμε. Αυτό προσπαθούμε, όμως, καθημερινά.

Το «τι… Πλαστήρας, τι Παπάγος» ισχύει και σήμερα με το όχι που λέτε σε ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ.;

Το «τι Πλαστήρας, τι Παπάγος» είναι ένα σύνθημα που δικαιώθηκε ιστορικά. Ας μην ξεχνάμε ότι η κυβέρνηση Πλαστήρα ήταν αυτή που έστειλε στο εκτελεστικό απόσπασμα τον Νίκο Μπελογιάννη και άλλους κομμουνιστές. Εμείς δεν λέμε ότι η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ίδια κόμματα. Εχουν επιμέρους διαφορές, όμως συμφωνούν και συμπλέουν στα βασικά ζητήματα: στη συμμετοχή της χώρας στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, στον στόχο της καπιταλιστικής ανάπτυξης που για να έρθει θέλει «επενδύσεις» πάνω σε τσακισμένα εργατικά δικαιώματα, στην πολιτική της δήθεν «πράσινης» μετάβασης, που έχει κάνει το ρεύμα πανάκριβο, στους πλειστηριασμούς λαϊκών σπιτιών για να σωθούν οι τράπεζες και να κερδίσουν τα funds κ.λπ. Δεν ξέρω αν τα παραπάνω μπορούν να αποτυπωθούν με το «τι Πλαστήρας, τι Παπάγος». Αφήστε που -βλέποντας και κάποιες συνεργασίες του- δεν είμαι σίγουρος αν ο ΣΥΡΙΖΑ νιώθει σήμερα περισσότερο πολιτικός απόγονος του Πλαστήρα ή του Παπάγου… Πάντως, με βάση τα παραπάνω, εμείς λέμε στον λαό να γυρίσει την πλάτη και στους δύο και να ενισχύσει το ΚΚΕ.

Αν σας ζητούσε ο Τσίπρας ψήφο ανοχής για να αλλάξετε τον εκλογικό νόμο σε απλή και άδολη αναλογική, θα του τη δίνατε;


Ο κ. Τσίπρας κυβέρνησε 4,5 χρόνια και έφερε ένα αναλογικότερο σύστημα – όχι απλή και άδολη αναλογική, αφού διατήρησε το απαράδεκτο όριο εισόδου στη Βουλή. Κατάργησε το μπόνους στο πρώτο κόμμα, το οποίο στηρίξαμε. Επομένως, το ίδιο θα κάνουμε αν έρθει μια θετική ρύθμιση στον εκλογικό νόμο από οποιαδήποτε κυβέρνηση. Πάντως, στήριξη ή ανοχή σε μια αντιλαϊκή κυβέρνηση μόνο για ένα ή για 4-5 θέματα, δεν πρόκειται να δώσουμε. Μια κυβέρνηση συγκροτείται για να αντιμετωπίσει όλα τα ζητήματα που αφορούν την πορεία της χώρας και τη ζωή του λαού. Για παράδειγμα, ο επόμενος πρωθυπουργός θα πάει τον Ιούλιο στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, όπου μπορεί να συζητηθεί και η ένταξη της Ουκρανίας, δηλαδή η μετατροπή του πολέμου και τυπικά σε παγκόσμιο, τι θα τους πει εκεί; Για την απλή αναλογική;

Τελικά, αυτά που βιώνουμε οικονομικά είναι μονόδρομος ή υπάρχει άλλος δρόμος;

Αυτό που βιώνουμε είναι μονόδρομος όσο συνεχίζουμε πάνω σε αυτές τις «ράγες» της καπιταλιστικής ανάπτυξης, των «επενδύσεων» με σκοπό το κέρδος, που για τους πολλούς σημαίνουν συνεχείς θυσίες και φέρνουν αναπόφευκτα και την επόμενη καπιταλιστική κρίση. Υπάρχει άλλος δρόμος, σε άλλες «ράγες». Το πρόγραμμα του ΚΚΕ προβλέπει μια οικονομία που θα δουλεύει με μοναδικό κριτήριο τις ανάγκες όλων, την ικανοποίησή τους σε ολοένα και υψηλότερο επίπεδο. Και όταν λέμε «ανάγκες», δεν εννοούμε απλά επιβίωση. Εννοούμε σύγχρονα δικαιώματα στην εργασία, μείωση ωραρίου, εξασφαλισμένη στέγη, δωρεάν παιδεία και υγεία, πολιτισμό, αθλητισμό, εξασφαλισμένο δικαίωμα στις διακοπές κ.λπ. Για να συμβεί αυτό, απαιτείται η κοινωνία να πάρει στον έλεγχό της τα μέσα παραγωγής πλούτου που διαθέτει η χώρα, δηλαδή τα εργοστάσια, τις επιχειρήσεις, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, τον σιδηρόδρομο. Να φτιάξει και πολλά περισσότερα. Να αξιοποιήσει όλο το εργατικό και επιστημονικό δυναμικό που έχουμε. Να τα βάλει όλα αυτά να δουλεύουν «στο φουλ» αξιοποιώντας τον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό. Αν το καλοσκεφτεί κανείς, είναι η πιο απλή, η πιο λογική λύση που μας βγάζει από τον σημερινό «φαύλο κύκλο». Μένει να το αποφασίσουμε.

Πριν από λίγες ημέρες βγήκε η απόφαση του Αρείου Πάγου με την οποία μπήκε μπλόκο στο κόμμα Κασιδιάρη. Εσείς δεν ψηφίσατε την τροπολογία. Πιστεύετε ότι κάποιοι έχουν στο μυαλό τους στο μέλλον να τη χρησιμοποιήσουν για να αποκλείσουν το ΚΚΕ;


Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ΚΚΕ, γιατί κάτι τέτοιο δεν θα το επιτρέψει ο ίδιος ο λαός, γιατί το ΚΚΕ έχει βαθιές, ιστορικές ρίζες στον λαό και αυτό το αναγνωρίζουν και το σέβονται ακόμα και άνθρωποι που δεν ασπάζονται την ιδεολογία μας. Από την άλλη, δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια σε αυτό που συμβαίνει σε πολλές χώρες της Ε.Ε., όπου κομμουνιστικά κόμματα απαγορεύονται και στήνονται ανδριάντες στους συνεργάτες των ναζί. Εκεί έχει οδηγήσει η ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων, η θεωρία της ταύτισης του κομμουνισμού με τον ναζισμό, που είναι επίσημη πολιτική της Ε.Ε. και υιοθετείται από κάποιους και στη χώρα μας. Τέτοια «παραθυράκια» για μελλοντική χρήση αφήνει η ρύθμιση της κυβέρνησης, αλλά και αυτή που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτό ήμασταν αντίθετοι. Είδαμε, μάλιστα, ότι, παρόλο που το κόμμα του καταδικασμένου ναζί εγκληματία απορρίφθηκε, το κόμμα του μέχρι πρότινος «μπροστινού» του κατεβαίνει κανονικά στις εκλογές, κάτι για το οποίο είχαμε προειδοποιήσει. Βλέπουμε, επίσης, και μας ανησυχεί ιδιαίτερα, όλα τα υπόλοιπα κόμματα να αντιμετωπίζουν το ζήτημα με ψηφοθηρικά κριτήρια και να καταλήγουμε τελικά στην υπερπροβολή και τη διαφήμιση τέτοιων δυνάμεων. Το δικό μας μέτωπο με τον φασισμό είναι σταθερό, διαρκές και ανυποχώρητο, ακριβώς γιατί έχουμε μέτωπο με το σύστημα και τα συμφέροντα που τον γεννούν και τον στηρίζουν. Ενα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ θα συμβάλει τα μέγιστα στο να μην τολμήσουν οι φασίστες να ξαναβγούν στο προσκήνιο.

Θα σας έλεγα να κάνετε μια πρόβλεψη για τις εκλογές. Βλέπετε να ξαναπηγαίνουμε τον Ιούλιο στις κάλπες;


Το σίγουρο είναι ότι τα τρία κόμματα που έχουν κυβερνήσει και έχουν παρόμοια προγράμματα για την επόμενη μέρα, δηλαδή η Ν.Δ., ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, ίσως και μαζί με άλλους πρόθυμους, μπορούν πολύ καλά να βρουν έναν συνδυασμό και να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας την επόμενη κιόλας μέρα, στις 22 Μαΐου. Αλλωστε κι άλλες εκλογές να γίνουν, ούτε και τότε εκτιμώ ότι θα υπάρξει αυτοδυναμία, οπότε πάλι κυβέρνηση συνεργασίας θα σχηματιστεί. Αν δεν το κάνουν και πάμε σε άλλες εκλογές, θα είναι μόνο για να εκβιάσουν τα δύο μεγαλύτερα κόμματα ακόμα περισσότερο τον λαό και να υποκλέψουν τις ψήφους των υπόλοιπων κομμάτων, προκειμένου να πάρει ο ένας από τους δύο το «μπόνους» εδρών.