Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 

Η Αριστερά, γενικά, όποια φορεσιά κι αν φορέσει για την εκάστοτε περίπτωση, δεν μπορεί να είναι ελκυστική. Μοιάζει γριά με βαρύ Αλτσχάιμερ, προσκολλημένη σε δόγματα που έρχονται από το βαθύ παρελθόν και μοιραία αναδίδουν οσμές μούχλας.

Η Αριστερά, ειδικά του ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί να παραγάγει σύγχρονη πολιτική, βαθιά συντηρητική ούσα. Αντιτίθεται σε όλα, αρνείται τα πάντα, δεν μπορεί να δει το φως της προόδου και τον ήλιο του εγγύς και απώτερου μέλλοντος. Εξ ου και δημιουργεί εικονική πραγματικότητα που δεν στηρίζεται στην πολιτική αλλά στη μικροπολιτική. Ασκεί πολιτική της ατάκας για τη δημιουργία κλίματος, με το οποίο δήθεν θα πλήξει την κυβέρνηση.

Η Αριστερά και ειδικά ο Αλέξης Τσίπρας, ακόμη κι αν εφεύρουν ή επινοήσουν κάτι εποικοδομητικό για την κοινωνία, πάλι θα βάλουν αυτογκόλ. Εχουν πει τόσα τερατώδη ψέματα που έχουν χάσει κάθε ίχνος αξιοπιστίας.

Τα αναφέρω αυτά με βάση τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα στο ζήτημα της Πεντέλης. Με το βουνό να καπνίζει ακόμη, δεν απέφυγε να πυροβατήσει με αντιπολίτευση καμένης γης. Χωρίς καν να έχουν την ενσυναίσθηση να σεβαστούν τους νεκρούς των ημερών τους, κατάφεραν να δημιουργήσουν εις βάρος τους συνειρμούς.

Αντιμετώπισαν την Πεντέλη λες κι είχε συμβεί κάποιο Μάτι. Υπερβολές και κορόνες με φάλτσα. Πήγε ο πρωθυπουργός στην Πεντέλη και σχεδόν τον έβριζαν και τον κατηγορούσαν για… ανάρμοστα χαμόγελα κι ας είχε αντιμετωπιστεί θετικά μια πολύ δύσκολη φωτιά. Μίλησαν ακόμη και για έλλειψη… ενσυναίσθησης του Μητσοτάκη, όταν είναι νωπές ακόμη οι εικόνες του Τσίπρα στο Μάτι που καίγονταν άνθρωποι κι εκείνος έπαιζε θέατρο με τους συντρόφους του στο κέντρο επιχειρήσεων.

Θα ήθελα να άκουγα από την αντιπολίτευση προτάσεις και να ένιωθα την πίεσή της στη συμπολίτευση για βελτίωση των πραγμάτων. Για τις περίφημες συναρμοδιότητες που δεν επιτρέπουν να μάθουμε ποιος καθαρίζει τα δάση και ποιος τα… άλση. Για τον εμπρησμό που δεν γίνεται ιδιώνυμο αδίκημα. Για το αν είναι επαρκές ή όχι το προσωπικό της Πυροσβεστικής. Για τον αν είναι επαρκείς ή όχι οι δήμαρχοι. Για το αν ήταν ασφαλισμένα, όπως λέει ο νόμος, τα σπίτια στο βουνό. Για να μην ανάβει φωτιές με 9 μποφόρ ο καθένας να κάψει ξερόχορτα.

Μα αυτά όλα, όπως πολλά άλλα, απαιτούν δουλειά, σχέδιο, οργάνωση. Και η Αριστερά δεν φημίζεται γι’ αυτά…