Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο «κοινός εχθρός» του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, δεν σημαίνει πως ο Αλέξης Τσίπρας αγάπησε τον Νίκο Ανδρουλάκη, ώστε ο τελευταίος να γίνει και φίλος του.
Ευτυχώς κάποιοι στη Χαριλάου Τρικούπη αυτό το πήραν χαμπάρι εγκαίρως. Και δεν είναι οι «παπανδρεϊκοί», οι οποίοι παίζουν το «παιχνιδάκι» της Κουμουνδούρου με την ελπίδα πως αν η χώρα βρεθεί σε καθεστώς ακυβερνησίας τότε ο Αλ. Τσίπρας μπορεί να προτείνει τον τέως πρωθυπουργό για επικεφαλής σε μια κυβέρνηση «εθνικής συνεννόησης».
Και επειδή ο Ν. Ανδρουλάκης κινδύνευε να γίνει το «κοροϊδάκι της δεσποινίδος αριστεράς» ή ο πολιτικός μπάτλερ του Αλ. Τσίπρα, με αφορμή την υπόθεση της νόμιμης παρακολούθησής του, κάποιοι του άνοιξαν τα μάτια. Γιατί κατάλαβαν πως ο Αλ. Τσίπρας ναι μεν τον υπερασπίστηκε σε βαθμό «καπελώματος» στη Βουλή, αλλά την ίδια στιγμή ο επικοινωνιακός βραχίονας της Κουμουνδούρου εργαζόταν με σκοπό να κάνει αυτό που θέλει ο «άχαστος» και μακροβιότερος πολιτικός αρχηγός του Κοινοβουλίου. Δηλαδή, να στήνει «κρίσεις» στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, διογκώνοντας τις εσωτερικές ίντριγκες με τη μέθοδο της δημιουργικής «προβοκάτσιας».
Αυτό επιχειρήθηκε με την «αποσπασματική» προβολή της θέσης του Ανδρέα Λοβέρδου, όταν τόνισε πως το θέμα των υποκλοπών δεν πρέπει να οδηγήσει σε εκλογές, εξηγώντας όμως τους λόγους. Δηλαδή πως είναι ασύμφορο για το ΠΑΣΟΚ επειδή οι όποιες ευθύνες επί του θέματος θα παραγραφούν. Ομως τα «επικοινωνιακά πιστόλια» της Αριστεράς τον «στοχοποίησαν» για να τον φέρουν σε αντιπαράθεση με τον Ν. Ανδρουλάκη, ελπίζοντας ότι ο τελευταίος θα παρασυρθεί και θα τον «διαγράψει» καθ’υπόδειξιν της Κουμουνδούρου.
Η πλάκα είναι πως στο τέλος την επιχειρηματολογία του Α. Λοβέρδου την ασπάστηκαν άπαντες στη Χαριλάου Τρικούπη, γιατί αρχικώς υπήρξαν και κάποιοι συνεργάτες του Ν. Ανδρουλάκη που, από επιπολαιότητα ή έλλειψη εμπειρίας, έδωσαν την εντύπωση πως τον αδειάζουν – προς μεγάλη ευχαρίστηση της Κουμουνδούρου.
Αντιστοίχως το ίδιο επιχειρήθηκε και με την περίπτωση της Εύας Καϊλή, πως τάχα μου μπλοκάρει ή δεν επιθυμεί η υπόθεση του Ν. Ανδρουλάκη να ερευνηθεί στην Ελλάδα από τα όργανα της Ε.Ε. Και να τα άρθρα και τα πρωτοσέλιδα της «Αυγής» με μια κρυφή δίψα για «αίμα» στην εσωκομματική αρένα του ΠΑΣΟΚ.
Επίσης, στη Χαριλάου Τρικούπη, κατάλαβαν πως δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα της «λυκοφιλίας» του Αλ. Τσίπρα, γιατί εκ των υστέρων αποδείχτηκε πως δεν βγήκε ενισχυμένος από τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης, όπως αυτές αποτυπώνονται στις τελευταίες δημοσκοπήσεις.
