Αν ήταν η Νέα Δημοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και όλα τα άλλα κόμματα ίδια – έστω ιδεολογικά – θα κατέβαιναν όλοι μαζί, χωρίς διαφορές στις προγραμματικές τους δηλώσεις. Αν όντως ήταν όλοι ίδιοι, οι εκλογές δεν θα είχαν παρά έναν συμβολικό χαρακτήρα, όπως ένας μαθητικός αγώνας δρόμου, όπου όλα τα παιδιά είναι νικητές και παίρνουν το μετάλλιο τους.
Γράφει ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΓΙΑΡΕΝΤΗΣ*
Το τελευταίο διάστημα βρίσκομαι στο Λονδίνο προκειμένου να ολοκληρώσω τις μεταπτυχιακές μου σπουδές. Το πρόγραμμά που παρακολουθώ τυχαίνει να έχει προσελκύσει πολλούς Έλληνες, οπότε αναπόφευκτα, δεν είναι λίγες οι φορές που συζητάμε για τις ευκαιρίες που θα μας παρουσιαστούν για να γυρίσουμε στην πατρίδα, έστω και για λίγες μέρες.
Σε μία από αυτές τις συζητήσεις, και επειδή οι εκλογές – ανεξαρτήτως χιλιομέτρων- είναι hot θέμα για τους Έλληνες αναρωτιόμουν αν προτιμότερο είναι να εγγραφώ στους εκλογικούς καταλόγους του εξωτερικού ή να γυρίσω στην Ελλάδα να ψηφίσω.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης με συμφοιτητές μου, μία συμφοιτήτριά δήλωσε «Δε με νοιάζει πότε θα γίνουν εκλογές, αφού όλοι ίδιοι είναι». Είναι εκπληκτικό το πόσο εύκολα μπορεί να σε βάλει σε σκέψεις μία τόσο μικρή φράση, τόσο πολύ που για μέρες έρχονταν και επανέρχονταν τα λόγια της στο μυαλό μου.
Ύστερα από σκέψεις, και παρόλο που προσπαθούσα, με όση ενσυναίσθηση μπορώ να βρω μέσα μου για να την δικαιολογήσω, δεν το κατάφερα. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι είναι όλοι ίδιοι. Δεν είναι όλοι ίδιοι.
Αν ήταν η Νέα Δημοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και όλα τα άλλα κόμματα ίδια – έστω ιδεολογικά – θα κατέβαιναν όλοι μαζί, χωρίς διαφορές στις προγραμματικές τους δηλώσεις.
Αν όντως ήταν όλοι ίδιοι, οι εκλογές δεν θα είχαν παρά έναν συμβολικό χαρακτήρα, όπως ένας μαθητικός αγώνας δρόμου, όπου όλα τα παιδιά είναι νικητές και παίρνουν το μετάλλιο τους.
Σε αυτή τη διαφορετικότητα απόψεων και στον πλουραλισμό βασίζεται η δημοκρατία μας. Είναι δικαίωμα αλλά και υποχρέωσή μας να ψηφίζουμε, εμείς δίνουμε ισχύ στην δημοκρατία με την ψήφο μας και εμείς μέσω της συμμετοχής μας αναβαθμίζουμε την ποιότητά της. Δημοκρατίες όπου η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος δεν ψηφίζει, παύουν να είναι υγιείς.
Η ψήφος είναι η πρώτιστη και πιο ώριμη πράξη του πολίτη, για αυτό και θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα συλλογισμού και στοχασμού, βάσει δεδομένων και λογικών επιχειρημάτων και όχι υποκινούμενη από τα συναισθήματά μας. Η αντιδραστική ψήφος, δεν είναι ώριμη ψήφος.
Τα δεδομένα είναι αυτά, λοιπόν, που θα μας υποδείξουν την κατεύθυνση. Και αυτά τα δεδομένα μας δείχνουν τις διαφορές των κομμάτων, που είναι πολλές και ικανές να σε πείσουν όχι απλά να συμμετέχεις ψηφίζοντας, αλλά και να συμμετέχεις όσο πιο ενεργά μπορείς στα κοινά.
Τα δεδομένα είναι αυτά που υποδεικνύουν ότι το 2014 ο ΣΥΡΙΖΑ έταζε σκίσιμο μνημονίων και το καλοκαίρι του 2015 υπέγραφε το τρίτο.
Τα δεδομένα είναι εκείνα που υποδεικνύουν ότι στην αρχή της θητείας του υποσχόταν προστασία της πρώτης κατοικίας και στο τέλος της την έβγαλε στο σφυρί. Βάσει δεδομένων αποδεικνύεται ότι η «ελπίδα» που υποσχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ, έγινε «απελπισία» ύστερα από τα Capital Controls, τους φόρους και την ταπείνωση.
Τα ίδια δεδομένα φανερώνουν πως η Νέα Δημοκρατία εφάρμοσε με συνέπεια, ό,τι συμπεριέλαβε το 2019 στο προεκλογικό της πρόγραμμα. Κατόρθωσε να προσελκύσει επενδύσεις από τεχνολογικούς κολοσσούς, μείωσε τη φορολογία, επέκτεινε την προστασία των συνόρων -χερσαίων και θαλάσσιων-, ενίσχυσε τις ένοπλες δυνάμεις, έθεσε το νομικό πλαίσιο για την προστασία των εργαζομένων, έσωσε εταιρίες που βρισκόντουσαν στο χείλος του γκρεμού.
Με απλά λόγια, εφάρμοσε σχέδιο στρατηγικής, έθεσε δηλαδή στόχους ορισμένου χρόνου και τους έφερε εις πέρας. Και όλα αυτά, αντιμετωπίζοντας την μεγαλύτερη υγειονομική κρίση από την Ισπανική Γρίπη του 1918, την απόπειρα εισβολής στον Έβρο και σήμερα τις οικονομικές και ενεργειακές επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία.
Λάθη και παραλείψεις έγιναν, ο μόνος τρόπος άλλωστε να μην κάνεις λάθη είναι να μην κάνεις τίποτα. Εκείνο όμως που αποδεικνύει τη διαφορά της Νέας Δημοκρατίας από τα υπόλοιπα κόμματα είναι ότι τις στιγμές εκείνες ο Πρωθυπουργός ανέλαβε την ευθύνη, αναγνωρίζοντας τα λάθη.
Τη διαφορά της Νέας Δημοκρατίας την καθιστά ακόμη πιο εμφανή, η νεολαία του κόμματος αυτού και η συνεχής δράση της σε αντίθεση με τις υπόλοιπες πολιτικές νεολαίες.
Η ΟΝΝΕΔ βρίσκεται καθημερινά στην πρώτη γραμμή και διαμορφώνει τις εξελίξεις μέσα από τις προτάσεις και τις τοποθετήσεις της στο δημόσιο διάλογο, εστιάζοντας σε κάθε σύγχρονο ζήτημα που αφορά τη γενιά μας.
Μιλώντας για όλα εκείνα που οι δήθεν προοδευτικοί και νέοι φοβούνται να θίξουν και ρίχνοντας φως σε κάθε διάσταση της κοινωνίας που χρήζει βελτίωσης, δίνει τη μάχη για την Ελλάδα που οραματιζόμαστε.
Δεν χρειάζεται να πεις ότι είναι όλοι ίδιοι για να δικαιολογήσεις την αποχή σου από τις εκλογές. Μπορείς πολύ απλά να παραδεχτείς ότι δεν σε ενδιαφέρει. Είναι πολύ πιο ειλικρινές, αλλά και πολύ πιο ανησυχητικό.
Χρειάζεται να ψηφίσεις, όχι μόνο γιατί είναι δικαίωμά ή υποχρέωση, αλλά γιατί δεν πρέπει να αφήνεις κανέναν άλλον να αποφασίζει για εσένα. Θα άφηνες έναν άγνωστο να διαχειριστεί τα χρήματα σου και κατ’ επέκταση να ρυθμίζει τη ζωή σου;
Η ψήφος είναι ζήτημα ζωής, της δικής μας ζωής και δεν την αφήνουμε στα χέρια άλλων. Οφείλουμε να σταθούμε απέναντι σε εκείνους που επενδύουν στην διχόνοια και την αποχή και να διασφαλίσουμε το μέλλον μας, αναγνωρίζοντας πως όχι, δεν είναι όλοι ίδιοι.
*Ο Κωνσταντίνος Γιαρέντης, Υπεύθυνος Τομέα Εργασίας & Κοινωνικών Υποθέσεων του Πολιτικού Συμβουλίου ΟΝΝΕΔ
