Γράφει ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΔΕΛΗΓΙΩΡΓΗΣ
Εντονες συζητήσεις προκαλεί στο εσωτερικό της Χαριλάου Τρικούπη το θέμα των υποψηφιοτήτων στα ψηφοδέλτια. Πρόσφατα την αντίδραση του Ανδρέα Τσούνη, χήρου της Φώφης Γεννηματά, είχε προκαλέσει η δήλωση του γραμματέα του κόμματος για το θέμα των «αποχωρήσεων» υποψηφίων βουλευτών από τα ψηφοδέλτια, καθώς είπε «εμείς δεν θέλουμε νέους Πάτσηδες».
Η απάντηση του κ. Τσούνη, ήταν η εξής: «Εντελώς άστοχη η τοποθέτηση του γραμματέα. Δεν μπορεί να αφήνει υπονοούμενα ηθικής τάξης για όσους κατέθεσαν αιτήσεις υποψηφιότητας. Επειδή γνωρίζω τους ανθρώπους που αποχώρησαν από τα ψηφοδέλτια, δεν τιμά ούτε τους ίδιους ούτε το κόμμα αυτό που λέει. Κάποιοι ήταν και στις προηγούμενες εκλογές υποψήφιοι. Ποιοι είναι οι εν δυνάμει Πάτσηδες; Ο Γάκης, ο Πετρουλάκης, ο Χρυσοφάκης; Αν ξέρει κάτι παραπάνω ο γραμματέας πρέπει να κινήσει τις διαδικασίες για διαγραφή τους κι από απλά μέλη του κόμματος».
Από εκείνη την ημέρα έτρεξε πολύ νερό στον μύλο του ΠΑΣΟΚ. Στο επίκεντρο της κριτικής παλιών και νέων στελεχών του κόμματος είναι ο στενός πυρήνας των συνεργατών του Νίκου Ανδρουλάκη και η πολιτική γραμμή που ακολουθεί το κόμμα.
Στο ακριτικό Κιλκίς, κατά την παρουσίαση του βιβλίου του πρώην Γραμματέα Οργανωτικού Στέφανου Παραστατίδη, η νευρικότητα ήταν εμφανής. Αν και επισήμως για το βιβλίο μίλησαν η Αννα Διαμαντοπούλου, ο Μανώλης Οθωνας, μέλος του Π.Σ. του ΠΑΣΟΚ και στενός συνεργάτης της Φ. Γεννηματά, ο Γιώργος Καμίνης και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ανεπισήμως στα πηγαδάκια οι ζυμώσεις οδηγούσαν σε πολιτική πρωτοβουλία μεσαίων στελεχών που θα εκφραστεί με κείμενο το οποίο θα αναφέρεται στις αρχές της σοσιαλδημοκρατίας που πρέπει να πρεσβεύει το κόμμα.
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, το κείμενο θα αναφέρει τους λόγους που η σοσιαλδημοκρατία μπορεί να είναι η λύση στις όποιες πολιτικές εξελίξεις στο μέλλον και θα κάνει λόγο, μεταξύ άλλων, «για την αναγκαία σύζευξη της Αλλαγής και του Εκσυγχρονισμού». Δύο εμβληματικών όχι μόνο λέξεων αλλά και κυβερνητικών περιόδων της σοσιαλδημοκρατικής παράταξης στην Ελλάδα που ήταν και παραμένει το ΠΑΣΟΚ.
Στον κοινό τόπο συνάντησης θα αναζητηθεί το περιεχόμενο μιας πολιτικής και προγραμματικής πρότασης που:
- Θωρακίζει και ενισχύει τη δημοκρατία, τους θεσμούς του κράτους δικαίου, τα ατομικά δικαιώματα χωρίς εκπτώσεις, χωρίς συμψηφισμούς, χωρίς συμβιβασμούς.
- Προωθεί τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις ακόμα και αυτές που ξεβολεύουν παραδοσιακά κοινωνικά και εκλογικά μας ακροατήρια. Από τη μεταρρυθμιστική όμως αυτή ατζέντα όχι μόνο δεν μπορούν να εξαιρούνται, αλλά πρέπει να προτάσσονται αυτές που αφορούν το ίδιο το πολιτικό σύστημα, την οικονομική ελίτ, το τραπεζικό σύστημα, τα καρτέλ και τα media.
- Δεν συγχέει τον φιλελευθερισμό με τον νεοφιλελευθερισμό, αλλά ούτε τον σοσιαλισμό με τον κρατισμό.
- Στηρίζει την επιχειρηματικότητα με πολιτικές που σπάνε τις μονοπωλιακές δομές στην παραγωγή, την αγορά και τη διανομή και δεν μετατρέπει τη χώρα σε εργασιακό μεσαίωνα ή φορολογικό παράδεισο για επιτήδειους.
- Δεν βαπτίζει ως λαϊκό κάθε συντεχνιακό και λαϊκίστικο αίτημα, ούτε θεωρεί λαϊκίστικο κάθε λαϊκό αίτημα.
- Εχει ως αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα σύγχρονα δημόσια συστήματα Υγείας και Παιδείας με καθολικά προσβάσιμες ποιοτικές υπηρεσίες για τους πολίτες.
Μακριά από τον λαϊκισμό και την τοξικότητα του ΣΥΡΙΖΑ
Η ιχνογράφηση, έστω με αδρές γραμμές, του περιγράμματος για το ποια σοσιαλδημοκρατία είναι επείγουσα ανάγκη να έλθει ξανά στο προσκήνιο στη χώρα, δεν μπορεί να αφήνει σε εκκρεμότητα το ερώτημα με ποιους, δηλαδή ποιοι θα υπηρετήσουν και θα εφαρμόσουν μια τέτοια πολιτική πρόταση.
Η απάντηση είναι προφανής. Πράγματι, οι κυβερνητικές συνεργασίες με σαφείς και εκ των προτέρων γνωστούς προγραμματικούς όρους θα μπορούσε να είναι η απάντηση για πολιτική και κυβερνητική σταθερότητα. Και κανείς δεν θα συμβιβαστεί με ένα ΠΑΣΟΚ «ΚΚΕ του Κέντρου» αλλά ούτε με ένα ΠΑΣΟΚ «Τσόντα ή Εταίρα του Κέντρου»!
Από τα παραπάνω είναι εμφανές ότι η πολιτική Ανδρουλάκη να προσδέσει –με πονηρό τρόπο– το ΠΑΣΟΚ στο άρμα του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκει κάθετα απέναντι σειρά στελεχών, ακόμα και της νεότερης γενιάς. Παρότι ο βασικός συγγραφέας του κειμένου είναι πρόσωπο του χώρου που προέρχεται από κόμμα της Αριστεράς στο παρελθόν, τόσο αυτός όσο και πλειάδα άλλων στελεχών θέλουν μέσα από την αναδιατύπωση βασικών πολιτικών θέσεων να στείλουν έμμεσο μήνυμα στην ηγεσία του κόμματος για πορεία μακριά από τον λαϊκισμό και την τοξικότητα του ΣΥΡΙΖΑ.
Παραφράζοντας φράση του κειμένου, τα ίδια στελέχη λένε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να γίνει ποτέ, «τσόντα ή εταίρα του… Τσίπρα» – και ο νοών νοείτω…
