Όλα του τα χαρτιά στη μάχη της… διαδοχής φαίνεται πως ρίχνει ο Μητροπολίτης Πειραιώς ο οποίος δεν δίστασε να επικαλεστεί και δήθεν στατιστική για να υποστηρίξει πως ο κορωνοϊός δεν μεταδίδεται με την θεία κοινωνία.

Ο Σεραφείμ που εμφανίζεται ως ένας από εκείνους που θα διεκδικήσουν την εκλογή τους ως αρχιεπισκόπου όταν φτάσει η ώρα, υποστήριξε στο κήρυγμά του πως έγινε θαύμα και οι πιστοί δεν κόλλησαν. Την ώρα δηλαδή που η χώρα δίνει αγώνα για να σταθεί όρθια με την οικονομική ζωή να έχει παγώσει ενώ μετράμε χιλιάδες νεκρούς από το ξέσπασμα της πανδημίας, εκείνος απειλεί πως «η στέρηση της Θείας Κοινωνίας δεν είναι κάτι που μπορούμε να αποδεχτούμε οι Χριστιανοί».

«Τους τελευταίους 10 μήνες, συνεχίζεται κανονικά η τέλεση της Θείας Λειτουργίας κάθε Κυριακή στους περίπου 100.000 ναούς της ελληνικής επικράτειας. Μιλάμε περίπου για 25 Κυριακές. Άρα 25 x 100.000 = 250.000 Θείες Λειτουργίες έχουν τελεστεί μόνο κατά τις Κυριακές το τελευταίο 10μηνο, μη συνυπολογίζοντας τις ενδιάμεσες μεγάλες εορτές που έπεφταν τις καθημερινές. Έστω ότι κάθε Κυριακή κοινωνούσαν μόλις 10 πιστοί σε κάθε Θεία Λειτουργία, άρα 250.000 Λειτουργίες x 10 πιστούς = 2.500.000 φορές συνολικά έχουν κοινωνήσει πιστοί τους τελευταίους 10 μήνες. Και δεν ισχυρίζομαι ότι και οι 2.500.000 πιστοί είναι μοναδικοί! Αλλά από τα 130.000 καταγεγραμμένα κρούσματα στην Ελλάδα έως τις 2.500.000 φορές που κοινώνησαν πιστοί στις εκκλησίες, υπάρχει τεράστια απόκλιση… με δεδομένο ότι κάποιοι ισχυρίζονται ότι αυτός ο τόσο μεταδοτικός ιός, μεταδίδεται και μέσω της Θείας Κοινωνίας! Αυτό είναι το θαύμα των ημερών μας, στο οποίο έχουμε τη χάρη και την ευλογία να συμμετέχουμε ενεργά ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι της Ελλαδικής Εκκλησίας» υποστήριξε μεταξύ άλλων.

Στη δε ποιμαντορική εγκύκλιο των Χριστουγέννων αφιερώνει μεγάλο τμήμα στη θεία κοινωνία υποστηρίζοντας ότι η στέρησή της «μὲ τρόπο βίαιο καὶ στανικό δὲν διασφαλίζει οὔτε τὴν ὑγεία τῶν πολιτῶν, μὰ οὔτε καὶ τὴ συνοχὴ τῆς κοινωνίας. Γιατὶ ἀκόμα κι ἄν δὲν τὸ κατανοοῦμε οἱ Ἕλληνες οἱ σημερινοί, στὸ κέντρο τῆς συλλογικῆς μας συνοχῆς παραμένει νὰ ὑπάρχει τὸ ἅγιο Ποτήριο. Τοῦτο τὸ αἰσθανόμασταν πάντα κατὰ τὴν ἡμέρα αὐτὴ τῶν Χριστουγέννων, ὅταν οἱ ναοὶ μας κατακλύζονταν ἀπὸ πρόσωπα, ποὺ παρότι κατὰ τὸν ὑπόλοιπο χρόνο δὲν προσέρχονταν στὴ μυστηριακὴ ζωή, τὴ μέρα αὐτὴ δειλᾶ καὶ ἀμήχανα ἴσως, ὁδηγοῦσαν τὰ βήματά τους πρὸς τὴν θεία Κοινωνία. Αὐτοὶ μαρτυροῦν πὼς ὁ κοινὸς μας βίος συγκροτεῖται ἀκόμα ἐπὶ τῇ βάσῃ τοῦ ἱεροῦ καὶ τοῦ ἁγίου. Τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Θεανθρώπου παραμένουν νὰ μᾶς ἑνώνουν. Καὶ μόνο ἑνωμένοι μὲ τὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ καὶ μεταξύ μας θὰ μπορέσουμε νὰ περάσουμε καὶ τούτη τὴν κρίση».

«Γι’ αὐτὸ ἀγαπητά μου παιδιά, ἂς ἀκούσομε καὶ σήμερα τὴν λειτουργικὴ προτροπή: «Μετὰ φόβου Θεοῦ, πίστεως καὶ ἀγάπης προσέλθετε». Ἂς ἀπολαύσουμε: «Ξενίας Δεσποτικῆς, καὶ ἀθανάτου τραπέζης, ἐν πενιχρῷ Σπηλαίῳ» (ἄς ἀπολαύσουμε δηλαδή, δεσποτικὴ φιλοξενία καὶ τράπεζα ἀθανασίας, ποὺ προσφέρεται σὲ ταπεινὸ σπήλαιο) ὅπως ὁ προεόρτιος ὕμνος ἀναγγέλλει. Ἂς μεταλάβουμε τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ γιὰ νὰ γιορτάσουμε Χριστούγεννα, γιὰ νὰ ζήσουμε καὶ νὰ κατανικήσουμε κι ἐμεῖς τὸ φόβο, τὴν ἀσθένεια καὶ τὸ θάνατο. Γιὰ νὰ ἀνοιχτοῦμε στὴν ἀλήθεια, στὴν ἐλευθερία καὶ τὴ ζωή» συμπλήρωσε καλώντας τους πιστούς να μεταλάβουν.