Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, και το «απρόοπτο» αφορά στο 10% των πιθανοτήτων που έχει η Μαρίν Λεπέν να κάνει την έκπληξη και να εκλεγεί πρόεδρος, ο Εμανουέλ Μακρόν αναμένεται να επανεκλεγεί και από Δευτέρα να αρχίσει να σκέφτεται τον Ιούνιο. Σε μόλις ένα μήνα διεξάγονται οι βουλευτικές εκλογές, και τότε θα πρέπει να αντιμετωπίσει την απειλή που ακούει στο όνομα: Ζαν Λικ Μελανσόν.
Του Χάρη Παυλίδη
Ο τρίτος άνθρωπος του πρώτου γύρου, φιλοδοξεί να κερδίσει αυτές τις εκλογές και να γίνει πρωθυπουργός. Η συγκατοίκηση θα ήταν εφιαλτική και θα αμφισβητούσε ό,τι απομένει από τη μεταρρυθμιστική ατζέντα του προέδρου. Γιατί ο βετεράνος ηγέτης της άκρας αριστεράς, δημαγωγός των και ριζοσπάστης, θεωρεί ότι θα μπορέσει να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά το αίσθημα της απόρριψης των παραδοσιακών κεντροδεξιών και κεντροαριστερών κομμάτων.
Ο Μελανσόν, σε αντίθεση με τον Μακρόν, παρουσιάζει τις ιδέες του παραβλέποντας την πραγματικότητα. σε αριθμούς και γεγονότα. Ενσαρκώνει τέλεια τη φιγούρα του λαϊκιστή ηγέτη που προσφέρει απλές, μαγικές και συναισθηματικές λύσεις σε πολύ περίπλοκα προβλήματα. Σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, έναν από τους αγαπημένους του εξωτερικούς εχθρούς, δεν επιδιώκει το «Frexit» αλλά θα επιχειρήσει (ως «εισοδιστής») να την τινάξει στον αέρα από μέσα.
Το είχε δοκιμάσει και ο Τσίπρας, μόνο που τελικά… ανατίναξε την Ελλάδα. Ο Μελανσόν, ως ιδεολόγος τροτσκιστής, έχει στρατηγική και πρόγραμμα μπολιβαριανής προέλευσης με στόχο μια 6η Δημοκρατία, τόσο… δημοκρατική και συμμετοχική που μόνο ένας έμπειρος τροτσκιστής θα μπορούσε να φανταστεί. Με δεδομένο ότι η Γαλλία δεν είναι Ελλάδα, λόγω του πρωταγωνιστικού ρόλου που έχει στην Ευρώπη, δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τι θα προκύψει από τη σύγκρουση του Ελιζέ και του ντε Ματινιόν.
Συνεπώς τα δύσκολα για τη Γαλλία και την Ευρώπη δεν σταματούν την Κυριακή (24 Απριλίου), αλλά συνεχίζονται μέχρι και τον Ιούνιο με την ευχή να σταματήσουν εκεί. Κι αυτό αφορά πρωτίστως την Ευρώπη, αφού ο Μακρόν έχει σημαίνοντα ρόλο σε δύο επείγουσες προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει η ΕΕ: Την πολιτική ασφάλειας και άμυνας που δεν υπάρχει σήμερα και τον επανασχεδιασμό της ενεργειακής πολιτικής.
Στην περίπτωση, λοιπόν, που το κόμμα του Προέδρου Μακρόν δεν βγεί ισχυρό από την κάλπη, αυξηθούν τα ποσοστά της άκρας αριστεράς του Μελανσόν και της άκρας δεξιάς της Λεπέν, η ομηρία του Ελιζέ από το ντε Ματινιόν θα είναι καταστροφική για τη Γαλλία και την Ευρώπη, αφού χωρίς την αποφασιστική γαλλική υποστήριξη, η Γερμανία δεν θα ολοκληρώσει τις επείγουσες ανάγκες που έχουν προκύψει.
Εν κατακλείδι, ο Μακρόν έχει να αντιμετωπίσει δύο περίπλοκα διακυβεύματα μετά από την επανεκλογή του. Το πιο δύσκολο είναι να αποτρέψει τον κίνδυνο να μετατραπούν οι βουλευτικές εκλογές πριν από το καλοκαίρι σ’ έναν τρίτο γύρο από τον οποίον χαμένη θα βγει η Ευρώπη και κερδισμένοι οι λαϊκιστές και οι ακραίες πολιτικές δυνάμεις.
