«Και τώρα πρωθυπουργός», είχε πει ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στον Κυριάκο αμέσως με την ανάληψη των καθηκόντων του στην προεδρία του κόμματος. Και να που έφθασε η στιγμή, η πιο σημαντική στιγμή για την Ελλάδα και για τον Κυριάκο Μητσοτάκη να αλλάξει τη χώρα και να δώσει ελπίδα στις στιγμές που έρχονται για φέρουν ένα καλύτερο μέλλον στους νέους και αξιοπρέπεια σε όλους τους Έλληνες.
Του Χάρη Παυλίδη
Πριν από μια δεκαετία συνάντησα τον Κυριάκο Μητοστάκη στο γραφείο του στην οδό Κάνιγγος στην Αθήνα. Είχε προηγηθεί μια συνέντευξη στο ραδιόφωνο, στο Κανάλι 1 του Πειραιά, όταν έκανε τα πρώτα του βήματα στην πολιτική ως υποψήφιος βουλευτής στη Β’ εκλογική περιφέρεια της Αθήνας.
Ξαναβρεθήκαμε πολλά χρόνια μετά σε μια άλλη ραδιοφωνική συχνότητα, στο Sport 247, όταν μαζί με τον φίλο μου Θανάση Λάλα σκεφθήκαμε να δοκιμάσουμε να «μπερδέψουμε» το ποδόσφαιρο με την πολιτική. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν υποψήφιος για την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας και στη συνέντευξη εκείνη, θυμάμαι, δεν είμαι σίγουρος ότι είχε πιστέψει στην ανατροπή των δεδομένων. Μόνο εγώ στοιχημάτιζα με φίλους ότι θα έμπαινε στο δεύτερο γύρο.
Μετά από μερικές εβδομάδες ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε ανατρέψει τα δεδομένα και γινόταν με 52,43% ο 10ος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Το ημερολόγιο έγραφε 10 Ιανουαρίου του 2016. Φαίνεται ότι ο αριθμός «10» του πάει του Κυριάκου τόσο ώστε ελάχιστοι πλέον να θεωρούν εκπληξη μια διαφορά της τάξης των 10 ποσοστιαίων μονάδων με τον αντίπαλό του Αλέξη Τσίπρα. Αλλά δεν νομίζω ότι αυτό που απασχολεί τη κοινή γνώμη, τους δημοσιογράφους και τους δημοσκόπους, εν προκειμένω η διαφορά, απασχολεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Προφανώς γι αυτόν προέχει μια ισχυρή εντολή που θα του λύσει τα χέρια να προχωρήσει απρόσκοπτα στην πολιτική αλλαγή.
Θα κλείσω αυτό το σύντομα σημείωμα από το σημείο όπου το ξεκίνησα. Από τη συνάντηση που είχα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο γραφείο του στην οδό Κάνιγγος. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι από τότε είχε βάλει στόχο να έχει διακριτό ρόλο στη μετεξέλιξη της Νέας Δημοκρατίας βασιζόμενος στις ιδέες του και όχι στο όνομά του. Ακούγοντας τον να αναπτύσσει το σκεπτικό του, θα θυμάται ίσως ότι του είχα πει πως έχει όλες τις προϋποθέσεις να ηγηθεί της προσπάθειας για την ανανέωση της κεντροδεξιάς σε πρόσωπα και ιδέες. Δεν μου απάντησε, αλλά μου εξήγησε ότι δεν τον εκφράζει ούτε ο άκρατος φιλελευθερισμός ούτε και ο κρατισμός. Του είπα αυτό που πίστευα και πιστεύω για τη Νέα Δημοκρατία, ότι οι εκάστοτε ηγεσίες οφείλουν να σέβονται τις ιδεολογικές αρχές της, παράλληλα όμως να δημιουργούν τις συνθήκες εκείνες που θα επιτρέπουν τη διαρκή διεύρυνσή της προς το κέντρο. Συμφώνησε και στη συνέχεια μου ανέλυσε διεξοδικά το όραμά του.
Αυτό που θα κληθεί να υλοποιήσει από αύριο μετά από μια διαδρομή 3,5 χρόνων στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, καταφέρνοντας σ’ αυτό το διάστημα να αποδομήσει το αφήγημα του Αλέξη Τσίπρα, κυρίως όμως να επαναφέρει στο προσκήνιο βάζοντας στο τραπέζη θέσεις και προτάσεις που η Αριστερά τα προηγούμενα χρόνια είχε καταστήσει «επικίνδυνες» και κατά κάποιο τρόπο είχε «ποινικοποιήσει». Αυτό που θα συμβεί το βράδυ της Κυριακής είναι μια μεγάλη νίκη της Δημοκρατίας και αποτελεί το πρώτο βήμα της επανάστασης του κανονικού που ξεκινάει για να επαναφέρει αρχές και αξίες που σχεδόν είχαν ξεχαστεί στην Ελλάδα.
«Και τώρα πρωθυπουργός», είχε πει ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στον Κυριάκο αμέσως με την ανάληψη των καθηκόντων του στην προεδρία του κόμματος. Και να που έφθασε η στιγμή, η πιο σημαντική στιγμή για την Ελλάδα και για τον Κυριάκο Μητσοτάκη να αλλάξει τη χώρα και να δώσει ελπίδα στις στιγμές που έρχονται για φέρουν ένα καλύτερο μέλλον στους νέους και αξιοπρέπεια σε όλους τους Έλληνες. Και τώρα πρωθυπουργός και αύριο ένας καλός πρωθυπουργός για όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες.
