Σε πέντε Μητροπολιτικές καμπάνες ο ήχος ήταν έντονος. Για να πανηγυρίσουν την επάνοδο σε ρόλους εξουσίας της Κεντροαριστεράς στην Ιταλία. Και παράλληλα να “αφυπνίσουν” την εγωκεντρική και υπεροπτική Κεντροδεξιά που έπεσε από το θρόνο της εκκωφαντικά με βαριές ήττες στις πρόσφατες περιφερειακές και δημοτικές εκλογές στην Ιταλία.
Με το Δημοκρατικό Κόμμα σε νέα μορφή. Αντί του σοσιαλδημοκρατικού σύμβολου και του Πάολο Τζεντιλόνι στην προεδρεία, η επιστροφή της ενωμένης αριστεράς έφερε στο προσκήνιο και την επιστροφή του πρώην Πρωθυπουργού Ενρίκο Λέττα στην εσωτερική πολιτική σκηνή της Ιταλίας.
Σε προσωπική επιλογή η απομόνωση του σοβαρού πολίτικου. Μετανάστευσε στο Παρίσι. Έγινε καθηγητής στη Σορβόννη για έξι χρονιά όταν στην πατρίδα και το κόμμα του ζήτησαν να επιστρέψει για να αναλάβει την προεδρεία του κόμματος που είχε χαθεί από το προσκήνιο. Πρώτα ο γραμματέας Μπερσαννι. Μετά ο Ματτέο Ρέντσι. Κατόπιν ο Πάολο Τζεντιλόνι. Ο τελευταίος δέχθηκε την θέση του Επίτροπου στην Ευρωπαϊκή Ένωση με το χαρτοφυλάκιο που έμελε να αναδειχθεί ως ένας από τους σοβαρότερους μοχλούς της νέας εποχής. Μαζί με τον Βαλντις Ντομπροφσκυ οδηγούν σήμερα το Ταμείο ανάκαμψης των 750 δισ. συν άλλο 1,2 τρισ. του Ευρωπαϊκού προϋπολογισμού για την επταετία 2020-2026 που ψήφισε το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.
Ο Ενρίκο Λέττα ανέλαβε με την προϋπόθεση ότι “θα έχει τον πρώτο και κύριο λόγο στις αποφάσεις. Από το νέο σύμβολο των πρώην σοσιαλδημοκρατών που έγινε ευρύτερης έννοιας και προθέσεων για μια επιστροφή της παράταξης στις ρίζες της. Δημοκρατικό Κόμμα! Η νέα ονομασία.
Με τον τρόπο αυτό ο Λέττα συγκέντρωσε πιστούς και άλλων κομμάτων που επέστρεψαν στο κάτι πιο ελεύθερων αντιλήψεων και ενός καινούργιου πιστεύω! Στο πλέον ευρωπαϊκό. Το πιο δυτικό φιλελεύθερο και απεγκλωβισμένο των παλαιών αριστερών ταμπού.
“Με Παριζιάνικο αέρα. Με αέρα Σορβόννης. Με προϋποθέσεις μιας νέας κουλτούρας. Με στόχους ξεκάθαρους. Το Δημοκρατικό Κόμμα-είπε- πρέπει να είναι αληθινά δημοκρατικό και χωρίς ταμπέλλες”.
Ο φίλος της Ελλάδας και πρώην πρωθυπουργών
Θα σταθούμε για λίγο στον Ενρίκο Λέττα γιατί τις δυο τελευταίες εβδομάδες ήταν ο πρωταγωνιστής των εκλογών. Χωρίς συμμαχίες έκτος μιας ελαχίστης συμμετοχής σε μικρούς δήμους υποψήφιων των 5αστεριων. Ο Λέττα σχεδίασε και ενέπνευσε την παλιά φρουρά με τους συντρόφους που τον πίστεψαν για να είναι στην πρώτη γραμμή του καλέσματος.
Το περίεργο ήταν ότι ο Λέττα δεν είχε το χρίσμα του βουλευτή ώστε να μπορεί να έχει έδρα και λόγο σε μια κυβέρνηση που ο Μάριο Ντράγκι του ζήτησε να γίνει ενεργό μέλος.
Μια παραίτηση του κόμματος του στην Τοσκάνη άφησε κενή την θέση στην βουλή. Στις εκλογές και αφού προηγήθηκε δημοψήφισμα στην περιοχή ο πρώην πρωθυπουργός ξεκίνησε από το μηδέν την πολιτική του καριέρα.
Υποψήφιος στην Σιένα. Μαζί με τον θρίαμβο των περιφερειακών ήλθε και η εκλογή του Λέττα στην βουλή όπου πήρε τη θέση του την Τρίτη δίπλα στους συναδέλφους του του Δημοκρατικού Κόμματος. Ένας φίλος της Ελλάδας και των πρώην που δεν παρέλειψαν να τον συγχαρούν!
Η επιστροφή της αριστεράς
Οι επαναληπτικες εκλογές της Κυριακής σε Ρώμη, Τορίνο, Τεργέστη έγειραν στο μέρος της ενωμένης αριστεράς στις δυο πρώτες πόλεις ενώ η Τεργέστη ψήφισε για πέμπτη φορά τον ίδιο κεντροδεξιό κυβερνήτη.
Η αριστερά κατέκτησε πέντε Μητροπόλεις στις έξι! Μιλάνο, Νάπολι, Μπολόνια, Ρώμη και Τορίνο.
Από την απέναντι πλευρά του λόφου η ενωμένη κεντροδεξιά με Φόρτσα Ιτάλια του Μπερλουσκόνι της Λέγκα του Ματτέο Σαλβίνι και Τζιόρτζια Μελόνι του κόμματος Φρατέλλι ντ Ιτάλια, δέχτηκαν την ήττα τους αλλά ο καθένας με δικές του δηλώσεις.
Ο Σαλβίνι είπε ότι “οι πολίτες ψηφίζουν. Σε αυτούς ανήκει το αποτέλεσμα” Η Μελόνι ” πολλές οι αιτίες. Επικράτησε ο πόλεμος από όλες τις πλευρές”. Ο Μπερλουσκονι ” η κεντροδεξιά χρειάζεται έναν αρχηγό όχι τρεις συμμάχους σε εκλογές”.
Η κεντροδεξιά όμως είχε απώλειες σε πόλεις έως 15.000 κατοίκους. Εκεί που άλλοτε έκανε…περίπατο.
Η άλλη ημέρα όπως ήταν φυσικό ήταν απολογισμού, στοχασμού και έρευνας με ανάλυση των συγκεντρωμένων συμπερασμάτων. Όπως επίσης και κυρίως οι λεπτομέρειες που χαρακτήρισαν το εκλογικό αποτέλεσμα.
Ο Μπερλουσκόνι επέστρεψε εσπευσμένα στη Ρώμη. Συγκάλεσε σύσκεψη όπως ζήτησαν οι σύμμαχοι του της κεντροδεξιάς.
Τοmanifesto.gr. είχε την δυνατότητα να γίνει κάτοχος ορισμένων από τα στοιχειά που ήταν στο τραπέζι, τα οποία μαζί με τα δικά μας ρεπορτάζ καταλήγουν σε εικοσιτρία (23) σημεία που οδήγησαν στην ήττα.
Ποια είναι αυτά;
1) Μηδενική προετοιμασία και αρνητική προεκλογική εκστρατεία.
2) Σπανία παρουσία των αρχηγών δίπλα στους υποψηφίους.
3) Επιλογή εσφαλμένη. Το όχι στους πολιτικούς και πολιτευτές στις περισσότερες περιοχές με αντικαταστατές απείρους έστω και αν προερχόντουσαν από χώρους των τεχνών και της επιχειρηματικότητας.
4) Στην μεγάλη πλειοψηφία τα Μέσα επικοινωνίας. Ραδιόφωνο. Τηλεόραση. Γραπτός τύπος υπέρ της κεντροαριστεράς. Σχεδόν όλα ιδιοκτησίας γνωστών επιχειρηματιών και βιομηχάνων. Όπως ο Ανιέλλι με δυο εφημερίδες όπως η αριστερή Ρεπούμπλικα αλλά και η άλλοτε συντηρητική Λα Στάμπα με κυκλοφορίες 600- 700.000 φύλλων.
Ακόμα και η πρώην Δεξιά Κορριέρε ντε λα Σέρα άλλοτε του Μπερλουσκονι είχε αλλαγή χρώματος.
Κυρίως όμως, τα ΜΜΕ της επαρχίας έπαιξαν καθοριστικό ρολό στην νίκη της κεντροαριστεράς στους δήμους.
5) Από τα τέσσερα δημόσια κανάλια μόνο ένα κράτησε ουδέτερη θέση. Αντίθετα ένα απ’ αυτά το 24ore με εκπομπή τα μεσάνυχτα εμφάνιζε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων με την δεξιά σε τρίτο πλάνο.
6) Η επιλογή των υποψήφιων δεν ήταν κοινής συμφωνίας αλλά σε κάθε πόλη ο κάθε αρχηγός τοποθέτησε τους δικούς του.
7) Από τα τρία κόμματα της συμμαχίας κεντροδεξιάς τα δυο στηρίζουν την κυβέρνηση Ντράγκι. Αρά χωρίς λόγο αντιπολίτευσης υπέρ των θέσεων των πολιτών της τοπικής αυτοδιοίκησης όπως έκανε η κεντροαριστερά.
8) Η αποχή του 56% ευνόησε την κεντροαριστερά. Όπως έδειξαν τα ποσοστά στην ανάλυση τους στον δεύτερο γύρο σε ποσοστό 20-30% που δεν πήγαν να ψηφίσουν ανήκαν στην δεξιά.
9) Σε ποσοστό του υπόλοιπου 60-70% ψήφισαν αριστερά.
10) Όπως σημείωσαν οι πρόεδροι της δεξιάς συμμαχίας υπήρξε ένας εσωτερικός πόλεμος που αφορούσε τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων. Για τα πρωτεία. Σαλβίνι ή Μελόνι; Ούτε η μια ούτε ο άλλος.
11) Η επιλογή στην ιταλική πρωτεύουσα έκλεινε προς τον Γκουαλτιερι του Δημοκρατικού κόμματος με ποσοστό 60%!
Ο Γκουαλτιερι ήταν ευρωβουλευτής. Πρόεδρος της επιτροπής προϋπολογισμών του ΕΚ. Υπουργός οικονομικών της κυβέρνησης Τζεντιλόνι αντί του Παντοαν. Εισηγητής του φακέλου στο ταμείο ανάκαμψης για την Ιταλία. Με πρωθυπουργό τον Κόντε. Και τώρα Δήμαρχος Ρώμης!
Εμβόλια- μάσκες, απεργίες, συνδικάτα, ναρκωτικά, δικαιοσύνη
Η επικαιρότητα της παγκόσμιας επιδημίας με τον Covid19 ήταν το σημείο της μεγάλης αποδοκιμασίας που έπαιξε τον καταλυτικότερο ρολό στο αποτέλεσμα των εκλογών. Όπως ευρύτατα συζητήθηκε στην σύσκεψη υπό τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι στη Ρώμη ήταν αναμφισβήτητα το σοβαρότερο πλήγμα για την κεντροδεξιά.
Στο σημείο 12) λοιπόν τοποθετήθηκε ο εμβολιασμός, οι μάσκες και τα σοβαρά επεισόδια στο Τορίνο, το Μιλάνο, την Μπολόνια και την Ρώμη.
Οι θέσεις Σαλβίνι και Μελόνι στα δυο πρώτα στάδια της πανδημίας ήταν NON VAX. Ήτοι όχι στους εμβολιασμούς!
13) Μετέπειτα και αφού τα θύματα στην Ιταλία δεν είχαν τελειωμό και δυο ανακάλεσαν αλλά με τρόπο συντηρητικό. Χωρίς πειθώ και χωρίς ισχυρή φωνή!
14) Για ν ακολουθούσουν την καμπανιά εναντίον της μάσκας. Σε κλειστούς ή ανοιχτούς χώρους.
15) Στο λοκνταουν ο Σαλβίνι έδωσε σφοδρή μάχη σε όλα τα ΜΜΕ για ανοιχτά κλαμπ και εστίαση κυρίως στην Λομβαρδία. Με το Μιλάνο στο φουλ!
16) Η Μελόνι πιο συντηρητική δεν είχε φωνή ούτε για το πρώτο είτε το άλλο. Αντίθετα πολεμούσε με κάθε τρόπο τις δηλώσεις και τις θέσεις του συμμάχου Σαλβινι!
17) Όταν ο Σαλβίνι διαπίστωσε ότι οι πολίτες έκαναν από φόβο αντίθετα όμως το σωστό, η Μελόνι έστριψε δεξιά…
18) Ο Ενρίκο Λέττα και όλοι οι υποψήφιοι της κεντροαριστεράς εκμεταλλεύτηκε το περιστατικό και εστίασε την προπαγάνδα του υπέρ του εμβολιασμού και της μάσκας! Και δικαιώθηκε.
19) Εκείνο που χάρισε ψήφους στην κεντροαριστερά ήταν η κόντρα με τους NON VAX. Oxi στους εμβολιασμούς. Αλλά στις συγκεντρώσεις που έτυχε να απέχουν οι οπαδοί τους. Να αφήσουν τις διαμαρτυρίες στους οπαδούς της κεντροδεξιάς οι οποίες όμως κατέληγαν πάντα στις συγκρούσεις με την αστυνομία. Αφορμή τα ΜΜΕ να επιρρίπτουν τις ευθύνες μεταξύ των άλλων στους οπαδούς της δεξιάς του Σαλβίνι, της Μελόνι και του Μπερλουσκόνι. Ένα ντόμινο που ακολούθησε και ένα ακόμα σοβαρότερο.
20) Στις κινητοποιήσεις στην Ρώμη και το Μιλάνο ένα τμήμα των οπαδών αντιεμβολιασμού και μάσκας ξέφυγε και πήγε στα κεντρικά γραφεία της CGIL του ισχυρότερου συνδικαλιστικού κινήματος (1945) της αριστεράς! Ακολούθησαν καταστροφές παντού.
Η ομάδα των ταραξιών ήταν του φασιστικού κόμματος FORZA NUOVA. Συνελήφθηκαν οι δυο επικεφαλής. Το κόμμα αυτό υπήρχε από μια δεκαετία. Οι εφημερίδες έγραψαν ότι ήταν και οπαδοί της Μελάνι της ακροδεξιάς της συμμαχίας..
21) Σε ένα άλλο περιστατικό νωρίτερα. Η αστυνομία έκανε έφοδο σε διαμέρισμα του πρώην επικεφαλής επικοινωνίας της LEGA. Επάνω του βρεθήκαν δυο γραμμάρια ναρκωτικών… Η αντιπολίτευση εκμεταλλεύτηκε το γεγονός. Στόχος ο Σαλβίνι…
22) Παρασκευή και Σάββατο. Παραμονή εκλογών. Τα συνδικάτα κηρύττουν απεργίες παντού. Κινητοποιήσεις στις πλατείες από Μιλάνο, Τεργέστη, Ρώμη.
23) Με σύνθημα Όχι άλλο Φασισμός στην μεγαλύτερη πλατεία της Ρώμης στο San Giovanni 200.000 Ρωμανοι διαδηλώνουν. Ίδιο σκηνικό σε Μιλάνο και μικρότερης συμμετοχής στο Τορίνο και την Τεργέστη.
Αντιεμβολιαστές. Όχι στις μάσκες. Και όχι στην πληρωμή των υποχρεωτικών τεστ από τους εργαζόμενους όπως έχει αποφασίσει η κυβέρνηση Ντράγκι.
Δικαιοσύνη και αστυνομία στο επίκεντρο των πολιτικών κομμάτων.
Ο Ντράγκι καλεί το προεδρείο των συνδικαλιστών. Κυριακή και Δευτέρα οι κάλπες δίνουν θρίαμβο στην κεντροαριστερά και την τρικομματική κεντροδεξιά να απολογείται και να λέει ότι ” άλλο εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης και άλλο εθνικές”.
Το μέλλον θα δείξει..
Ο Μανώλης Μαυρομμάτης είναι πρώην ευρωβουλευτής της Ν. Δ και ειδικός Σύμβουλος στην Κομισιόν.
