Δύο εβδομάδες μετά τις ιταλικές γενικές εκλογές της 25ης Σεπτεμβρίου, οι Ιταλοί -και όχι μόνον αυτοί- προσπαθούν να καταλάβουν ποιές θα είναι οι προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης και ποιές είναι οι αλλαγές που θα επιβληθούν άμεσα. Τα επόμενα, θεσμικά επιβεβλημένα βήματα είναι η σύσταση του κοινοβουλίου σε σώμα, στις 13 Οκτωβρίου, με την εκλογή των νέων προέδρων της Βουλής και της Γερουσίας.
Στην συνέχεια, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα θα ξεκινήσει τις διαβουλεύσεις με τα κόμματα και, εκτός θεαματικών εκπλήξεων, θα αναθέσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στην Τζόρτζια Μελόνι, επικεφαλής των Αδελφών της Ιταλίας και νικήτρια της πρόσφατης εκλογικής αναμέτρησης.
Η ορκωμοσία της κυβέρνησης αναμένεται να πραγματοποιηθεί μέσα στο τελευταίο δεκαήμερο του μηνός, αν και δεν μπορούν να γίνουν ακριβείς προβλέψεις. Πολλά θα εξαρτηθούν και από την λίστα υπουργών που η Μελόνι θα παρουσιάσει στον Ματαρέλα. Διότι ο Ιταλός πρόεδρος έχει δικαίωμα, σε περίπτωση που κρίνει ότι ορισμένα πρόσωπα μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα στην απρόσκοπτη και αποτελεσματική διακυβέρνηση της χώρας, να ασκήσει «βέτο» και να ζητήσει την επιλογή άλλων υπουργών.
Πέρα απ’ όλα αυτά όμως, υπάρχει και ένα θέμα γενικότερου πολιτικού ενδιαφέροντος. Το ερώτημα που τίθεται όλο και συχνότερα εδώ στην Ιταλία, από πολιτικούς σχολιαστές αλλά και πολίτες που δεν ασχολούνται μονίμως με τις κομματικές εξελίξεις, είναι : «η Τζόρτζια Μελόνι θα επιχειρήσει να κάνει και να επιβάλει στα υπόλοιπα στελέχη των Αδελφών της Ιταλίας μια -κατά το δυνατόν- μετριοπαθή στροφή;
Βρισκόμαστε φυσικά σε πρώιμη φάση και δεν μπορεί να προχωρήσει κανείς σε οριστικά συμπεράσματα. Ωστόσο υπάρχουν κάποιες ενδείξεις, οι οποίες έχουν σημασία.
Η Μελόνι, μιλώντας στην διεύθυνση του κόμματός της, ξεκαθάρισε ότι το θέμα δεν είναι αν θα ενταχθούν στην κυβέρνηση τεχνοκράτες, αλλά το ότι η υπουργική ομάδα θα πρέπει να είναι η καλύτερη δυνατή, διότι «η ίδια εκτίθεται σε πρώτο πρόσωπο». Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα διαρροές, σε σύνολο δεκαοκτώ υπουργών, τα Αδέλφια της Ιταλίας αναμένεται να εξααφαλίσουν δέκα υπουργεία, η Λέγκα τέσσερα και η Φόρτσα Ιτάλια του Μπερλουσκόνι άλλα τέσσερα.
Σύμφωνα με τον Τύπο, για έξι με επτά υπουργεία βασικής σημασίας μπορεί να επιλεγούν «τεχνοκράτες συντηρητικής κατεύθυνσης», αρχίζοντας από εκείνο των Οικονομικών. Για την βασικής σημασίας αυτή θέση ακούγονται τα ονόματα των Φάμπιο Πανέτα (μέλους του διεθυντηρίου της ΕΚΤ), του πρώην στελέχους της Τράπεζας της Ιταλίας Λουίτζι Μπουτιλιόνε και του Ντάριο Σκαναπιέκο, διευθύνοντα συμβούλου του Ιταλικού Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων.
Κατά την άποψη πολλών αναλυτών, με τον τρόπο αυτό η πρόεδρος των Αδελφών της Ιταλίας θέλει να στείλει ένα μήνυμα στις Βρυξέλλες και να προσπαθήσει να καθησυχάσει την Κομισιόν και τις αγορές ότι δεν πρόκειται να αυξήσει το δημόσιο χρέος της χώρας.
Παράλληλα, σε ό,τι αφορά το κρίσιμης σημασίας υπουργείο Εσωτερικών, όλα δείχνουν πως το αίτημα του γραμματέα της Λέγκας Ματέο Σαλβίνι δεν πρόκειται να ικανοποιηθεί. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες, η Ιταλίδα πολιτικός δεν θέλει να του επιτρέψει να διαχειριστεί και πάλι το μεταναστευτικό και το προσφυγικό ως υπουργός Εσωτερικών για να μην υπάρξει άμεσα επανάληψη των εντάσεων που είχαν σημειωθεί πριν από δυο χρόνια, όταν ο γραμματέας της Λέγκας έκλεινε τα λιμάνια της χώρας και άφηνε επί μια εβδομάδα τα πλοιάρια με τους μετανάστες σε ανοικτή θάλασσα, σε ακραίες συνθήκες. Ο Σαλβίνι προορίζεται πιθανότατα για το υπουργείο Υποδομών, ενώ το χαρτοφυλάκιο των Εσωτερικών μπορεί να αναλάβει τελικά ένα πρόσωπο με πιο χαμηλό προφίλ.
Έτσι για το υπουργείο Εσωτερικών ακούγεται με έμφαση το όνομα του Αντόνιο Ταγιάνι, πρώην προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και νυν συντονιστή της Φόρτσα Ιτάλια. Είναι φανατικός ευρωπαϊστής και έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση η χώρα του να αλλάξει συμμαχίες και τον ρόλο της στην διεθνή σκακιέρα.
Και ένα ακόμη σημείο. Στο ευαίσθητο θέμα της εφαρμογής του Ιταλικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, αρχικά, σύμφωνα με τον Τύπο, η Τζόρτζια Μελόνι φέρεται να άσκησε κριτική στην κυβέρνηση Ντράγκι, υποστηρίζοντας ότι υπάρχουν καθυστερήσεις στην εφαρμογή του για τις οποίες θα κληθεί να λογοδοτήσει η νέα κυβέρνηση. Αλλά αμέσως μετά το διέψευσε και τόνισε ότι «δεν βρίσκεται σε εξέλιξη κανενός είδους σύγκρουση με την κυβέρνηση, απλά οι συνολικές επιδόσεις στην εφαρμογή του όλου Σχεδίου μπορούν να βελτιωθούν ακόμη περισσότερο».
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Φυσικά, ο ιδεολογικός χαρακτήρας της μελλοντικής πρωθυπουργού της Ιταλίας δεν μπορεί να άλλαξε μέσα σε δεκαπέντε ημέρες. Αυτό που μπορεί να υποθέσει κάποιος είναι ότι ίσως στην φάση αυτή μπορεί να επικρατήσει μια «ρεαλιστικότερη» αντιμετώπιση των διαφόρων ισορροπιών, με κύριο στόχο να εξασφαλιστεί η κατά το δυνατόν μεγαλύτερη διάρκεια στο νέο κυβερνητικό σχήμα.
Διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχει και ο «παράγοντας Μπερλουσκόνι». Η Φόρτσα Ιτάλια ανήκει στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και τυχόν ακραίες κινήσεις θα έβαζαν σίγουρα σε δύσκολη θέση τον «Καβαλιέρε», ο οποίος επιμένει ότι είναι εκφραστής του κεντρώου, μετριοπαθούς χώρου. Για να γίνουμε ακόμη σαφέστεροι, οι 18 γερουσιαστές του «Καβαλιέρε» είναι απόλυτα αναγκαίοι στην συντηρητική συμμαχία για να διατηρήσει την πλειοψηφία στο νέο κοινοβούλιο.
Δεν λύθηκαν βέβαια όλα δια μαγείας. Όλοι γνωρίζουν ότι υπάρχει μια σειρά ευαίσθητων και κεντρικής σημασίας θεμάτων. Αρχίζοντας από τον σεβασμό των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, με κύρια αναφορά σε εκείνα των γυναικών, των ΛΟΑΤΚΙ+ πολιτών και των μεταναστών και προσφύγων. Η Ευρώπη, όπως και ο ιταλικός και ο διεθνής Τύπος, συνεχίζουν να παρακολουθούν προσεκτικά τις εξελίξεις.
