Ιστορική απόφαση που θα αλλάξει τη ζωή των κατοίκων της γειτονικής χώρας και όχι μόνο, αφού θα προσελκύσει πλήθος επισκεπτών, ελήφθη από την κυβέρνηση της Μελόνι.
Συγκεκριμένα εγκρίθηκε διάταγμα, βάσει του οποίου αποφασίζεται η οικοδόμηση γέφυρας που θα ενώνει την Καλαβρία, με το νησί της Σικελίας.
Αν τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα, τα έργα θα αρχίσουν τον Ιούλιο του 2024 και αναμένεται να ολοκληρωθούν μέσα σε μια πενταετία.
Το συνολικό κόστος, υπολογίζεται στα 7 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία θα καλυφθούν εξ ολοκλήρου από το ιταλικό κράτος.
Πρόκειται για σχέδιο που στο παρελθόν συζητήθηκε πολλές φορές προκαλώντας κομματικές, αλλά και ενδοκυβερνητικές αντιπαραθέσεις.
Την εποπτεία για την αποπεράτωση του έργου θα αναλάβει το υπουργείου υποδομών της Ιταλίας, επικεφαλής του οποίου είναι ο γραμματέας της Λέγκα, Ματέο Σαλβίνι.
«Θα κάνουμε πραγματικότητα το μεγάλο αυτό έργο, θα εντυπωσιάσουμε τον κόσμο ολόκληρο», υπογραμμίζεται σε ανακοινωθέν του αρμόδιου υπουργείου.
Η καλωδιωτή αυτή γέφυρα θα είναι μήκους 3,3 χιλιομέτρων (για την μετακίνηση ΙΧ αυτοκινήτων αλλά και τρένων) και, όπως τονίζεται «θα είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο».
Κύριος στόχος, είναι να αντικατασταθεί η σημερινή σύνδεση η οποία πραγματοποιείται με φέρυ – μποτ και να ευνοηθεί η οικονομική ανάπτυξη της Κάτω Ιταλίας.
Το σχετικό διάταγμα της κυβέρνησης της Ρώμης προβλέπει ότι ειδική εταιρία του δημοσίου (η Società Stretto di Messina) θα αναλάβει τον συντονισμό των αναγκαίων δράσεων, για την οικοδόμηση της γέφυρας.
Ενστάσεις
Η ιταλική εφημερίδα La Repubblica γράφει ότι στο παρελθόν για μελέτες και σύσταση ειδικών εταιριών με τον συγκεκριμένο στόχο, ξοδεύθηκαν πάνω από 300 εκατομμύρια ευρώ, χωρίς να παραδοθεί στους πολίτες ούτε ένα μέτρο της καλωδιωτής γέφυρας.
Σύμφωνα με πολλούς ειδικούς, θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη ότι πρόκειται για σεισμογενή περιοχή, όπως και ότι υπό κακές καιρικές συνθήκες (ιδίως με σφοδρό άνεμο) η πρόσβαση στην «γέφυρα του στενού της Μεσσίνα» θα μπορούσε να μην είναι εφικτή.
Για να μπορέσει να περιοριστεί το μήκος της στα 3,3 χιλιόμετρα, θα πρέπει αναγκαστικά να επιλεγεί περιοχή η οποία απέχει αρκετά από τις πόλεις του Ρήγιου της Καλαβρίας και της Μεσσίνα της Σικελίας, διαφορετικά θα συνεχίσουν να λειτουργούν και οι σημερινές συνδέσεις, μέσω φέρυ μποτ.
