Οι αυτοπροσωπογραφίες και τα πορτραίτα είναι μια σχεδόν επιβεβλημένη άσκηση για τους εικαστικούς καλλιτέχνες. Πώς όμως «σκιτσάρουν» οι μουσικοί πορτραίτα φίλων αλλά και διάσημων καλλιτεχνών; Τη δική του απάντηση δίνει ο Peter Ablinger με τα πορτραίτα Voices and Piano. Σε πρώτη εκτέλεση στην Ελλάδα, ακούμε μια επιλογή αυτών, όπου το πιάνο συνοδεύει τις ηχογραφημένες και τροποποιημένες ηλεκτρονικά φωνές διάσημων εικαστικών: Marcel Duchamp, Antoni Tàpies και Marina Abramovic ξεκινούν την «έκθεση» των πορτραίτων.
Σαν μια προέκταση αυτού του έργου, και ως ένα αφιέρωμα στην Όπυ Ζούνη, ταυτόχρονα με τη μεγάλη έκθεση των έργων της στο Ίδρυμα Θεοχαράκη, η συνθέτρια Φωτεινή Τρυφεροπούλου παρουσιάζει ένα νέο έργο για πιάνο και ηλεκτρονικά, ανάθεση του Ιδρύματος, που βασίζεται σε ένα απόσπασμα της ηχογραφημένης φωνής της ζωγράφου, δίνοντάς της μια θέση σε αυτό το πάνθεον μουσικών πορταίτων.
Η «έκθεση» συνεχίζεται με τον κύκλο μελωδιών για βαρύτονο και πιάνο του Francis Poulenc Le travail du peintre [H δουλειά του ζωγράφου], που περιλαμβάνει τα πορτραίτα των Picasso, Chagall, Braque, Gris, Klee, Villon, Miró και τον κύκλο Α Question of Light του Αμερικανού συνθέτη Jake Heggie που βασίζεται πάνω σε εκθέματα του Μουσείου Τέχνης του Ντάλας.
Τέλος, μια συναυλία που γίνεται λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, δεν θα μπορούσε να μην περιλαμβάνει και μουσικά πορτραίτα για τη Γέννηση, όπως τα απέδωσε ο George Crumb στο έργο του για σόλο πιάνο Α Little Suite for Christmas, Α. D. 1979, που βασίζεται στη σειρά των fresco του Giotto στο παρεκκλήσι Arena στην Πάδοβα.
Marcin Habela, βαρύτονος
Δημήτρης Παγανός Κουκάκης, πιάνο
Φωτεινή Τρυφεροπούλου, πιάνο
16 Δεκεμβρίου 2025
Τρίτη, 20:30
Είσοδος δωρεάν (Απαραίτητη η προκράτηση θέσης)
Βιογραφικά
Ο δρ. Δημήτρης Παγανός Κουκάκης είναι πιανίστας με σπουδές στο τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου και στο University of Alaska Fairbanks, στην Αλάσκα των ΗΠΑ, όπου ολοκλήρωσε πτυχίο και μεταπτυχιακό στην εκτέλεση πιάνου, ενώ συνέχισε με διδακτορικό στο UC San Diego, στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, με ειδίκευση στην εκτέλεση σύγχρονης μουσικής υπό την καθοδήγηση του Aleck Karis. Στο επίκεντρο της καλλιτεχνικής του δραστηριότητας βρίσκεται το ρεπερτόριο του 20ού και 21ού αιώνα, με έμφαση σε έργα για σόλο πιάνο και μουσικής δωματίου, σε συνθέσεις που συνδυάζουν όργανα με ηλεκτρονικά μέσα, αλλά και σε συνεργασίες με άλλες τέχνες. Στο πλαίσιο αυτό, έχει δημιουργήσει παραστάσεις για πιάνο και χορό, όπως το Feeling σε συνεργασία με τους Eric Geiger και Jess Humphrey, καθώς και το Ithaca για πιανίστα και χορεύτρια μαζί με τη σύζυγό του, Μαρία Τσιγγίστρα. Έχει συνεργαστεί με συνθέτες όπως οι Θεοχάρης Παπατρέχας, Alex Stephenson, Wilfrido Terrazas, Elainie Lilios, Roger Reynolds και Rand Steiger, μεταξύ άλλων, καθώς και με αρχιμουσικούς όπως οι Edward Zilberkant, Steven Schick και Μιχάλης Οικονόμου, παρουσιάζοντας τόσο πρώτες εκτελέσεις όσο και επανεκτελέσεις έργων του σύγχρονου αλλά και του κλασικού ρεπερτορίου.
Έχει διδάξει και εμφανιστεί σε Ελλάδα και Ηνωμένες Πολιτείες, παρουσιάζοντας προγράμματα αφιερωμένα κυρίως στη σύγχρονη μουσική δημιουργία. Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως καθηγητής πιάνου, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην καλλιέργεια της επαφής των μαθητών του με το σύγχρονο ρεπερτόριο και τον αυτοσχεδιασμό, παράλληλα με τη μελέτη του κλασικού ρεπερτορίου.
Ο Δρ. Marcin Habela, βαρύτονος, καθηγητής φωνητικής και ερευνητής, είναι ιδιαίτερα γνωστός για την ευελιξία του στο ρεπερτόριο, την καινοτόμο παιδαγωγική του προσέγγιση που ευθυγραμμίζεται με τις τελευταίες εξελίξεις στην επιστήμη της φωνητικής και τα εκτεταμένα διεθνή επαγγελματικά του δίκτυα.
Σπούδασε στο Ωδείο του Παρισιού και κέρδισε πολλά διεθνή βραβεία, τα οποία του άνοιξαν τον δρόμο για μια καριέρα με κύρος. Έχει ερμηνεύσει πάνω από 80 ρόλους που καλύπτουν ένα ευρύ ρεπερτόριο (συμπεριλαμβανομένων των Ford, Figaro, Sharpless, Oneguine…) σε μεγάλες σκηνές όπως το Παρίσι, το Βερολίνο, οι Βρυξέλλες, η Γενεύη, η Βαρσοβία, η Αθήνα, η Λυών, η Μασσαλία, το Μονπελιέ, η Βρέμη, η Φρανκφούρτη, η Λωζάνη, το Αλμάτι και η Κρακοβία.
Έχει τραγουδήσει δίπλα σε αξιόλογους καλλιτέχνες όπως οι R. Alagna, J. van Dam, T. Hampson, K. Mattila, L. Oropesa, P. Petibon, K. Deshayes σε παραγωγές υπό τη διεύθυνση των S. Rattle, Ch. von Dohnanyi, J. Tate, E. Krivine, A. Pappano, και σε σκηνοθεσία των A. Arias, S. Braunschweig, M. Hampe, A. Serban, Ph. Himmelman και S. Poda.
Παθιασμένος με τη σύγχρονη μουσική, έχει παρουσιάσει σε πρεμιέρες πολυάριθμα έργα συνθετών του 20ού και 21ου αιώνα σε αναγνωρισμένου κύρους φεστιβάλ όπως το Φθινόπωρο της Βαρσοβίας, το Sacrum Profanum και το Φεστιβάλ της Μάλτας με σύνολα όπως τα 2E2M και Contrechamps. Το ρεπερτόριο συναυλιών του κυμαίνεται από Monteverdi έως Britten, με ηχογραφήσεις για το Radio France, το TSR, το SBB, το EMI, το RAI, το Espace 2, το Virgin, το RTS και το SevenStarsSystems.
Έχοντας λάβει επαίνους από τους κριτικούς για τη δημιουργία του Ραούλ Βάλενμπεργκ στο έργο Kingsley και την όπερα «Ραούλ» του Kunze, έλαβε το Grand Prix du Public για τον καλύτερο ερμηνευτή στον Διεθνή Διαγωνισμό Όπερας Mezzo TV τον Νοέμβριο του 2008.
Εκτός από την οπερατική του καριέρα, από το 2014, έχει αποκτήσει σημαντική εμπειρία στο μουσικό και πειραματικό θέατρο και πραγματοποιεί συναυλίες με ρεπερτόρια τζαζ, μουσικής κωμωδίας και συμφωνικών καμπαρέ.
Καθηγητής φωνητικής στην Ανώτατη Σχολή Μουσικής της Γενεύης (HEM) από το 2005, και επικεφαλής του τμήματος φωνητικής από το 2011 έως το 2022. Ίδρυσε την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Όπερας (EOA) και δημιούργησε πολυάριθμες θεσμικές συνεργασίες σε καντονιακό, εθνικό και διεθνές επίπεδο. Ενεργός σε επαγγελματικούς κύκλους, συμμετέχει σε κριτικές επιτροπές διεθνών διαγωνισμών τραγουδιού (Ada Sari, Διαγωνισμός Szymanowski, Διαγωνισμός Mahler, ARMEL, Διαγωνισμός Γενεύης…) και είναι μέλος διαφόρων καλλιτεχνικών επιτροπών (Ακαδημία Tibor Varga, Διεθνής Διαγωνισμός Γενεύης, Ευρωπαϊκή Ακαδημία Όπερας, MAAKSS).
Ως καταξιωμένος καθηγητής φωνητικής, προσκαλείται τακτικά να δίνει σεμινάρια σε όλη την Ευρώπη (Ακαδημία Tibor Varga στη Σιόν, Λουγκάνο, Στοκχόλμη, Βαρσοβία, Πόρτο, Γκντανσκ, Φρανκφούρτη, Όσλο, Αμβέρσα, Βουκουρέστι, Κρακοβία, Παρίσι, Αμβούργο, Αθήνα…) και διεθνώς (Ιαπωνία, Βραζιλία, Καζακστάν, Αυστραλία, Ρωσία, Κίνα…).
Με διδακτορικό στις τέχνες, με εξειδίκευση στη σύγχρονη φωνητική, ηγείται πολυάριθμων ερευνητικών έργων, συμπεριλαμβανομένης της φωνητικής παιδαγωγικής (αυτοσχεδιασμός, εθνικές σχολές τραγουδιού). Προωθεί διεθνείς συνεργασίες κύρους με ιδρύματα όπως το Πανεπιστήμιο Τεχνών του Όσλο, το Καποδίστριας Πανεπιστήμιο Αθηνών, το CNSMDP, το Εθνικό Ωδείο του Καζακστάν στο Αλμάτι, το Πανεπιστήμιο Τεχνών της Αστάνα, το UFCM Βαρσοβίας, τη σχολή νευροεπιστημών του UNIGE, την ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Λυών 2 και το Ωδείο του Μάαστριχτ.
Ιδιαίτερα προσεκτικός στην επαγγελματική ένταξη των μαθητών του, διατηρεί ένα τεράστιο διεθνές δίκτυο (στούντιο όπερας, διευθυντές κάστινγκ, καλλιτεχνικά πρακτορεία…), με πρώην μαθητές όπως οι Julien Behr, Marion Grange, Mélody Louledjian και Diana Lamar που εμφανίζονται σε έγκριτες σκηνές όπως το MET στη Νέα Υόρκη, η Όπερα του Παρισιού και η Deutsche Oper στο Βερολίνο. Έχει επίσης εκπαιδεύσει μια γενιά παιδαγωγών (Anna Maske, Gabriella Cavasino, Fabrice Farina, Davide Autieri, Magali Pérol-Dumora…) που διδάσκουν επί του παρόντος σε έγκριτα ελβετικά ιδρύματα.
Η Φωτεινή Τρυφεροπούλου είναι συνθέτρια και καλλιτέχνης του ήχου (sound artist) από την Αθήνα, της οποίας η δουλειά κινείται ανάμεσα στη μουσική, την τεχνολογία, τη μνήμη και την αντίληψη. Συνδυάζοντας ηχοτοπία, μη-τυπικά μουσικά αντικείμενα (found sounds), ηλεκτρονικούς ήχους και μουσικά όργανα, δημιουργεί ηχητικούς κόσμους που θολώνουν τα όρια ανάμεσα στο οικείο και το ανοίκειο. Η πρακτική της εστιάζει στην έννοια (concept) και το πείραμα (experiment), διερευνώντας τη σχέση του ήχου με τον χώρο, την αφήγηση, την ακρόαση και την μεταξύ τους αλληλεπίδραση, καθώς και την καλλιέργεια διαλόγων ανάμεσα στη ανθρώπινη και μη-ανθρώπινη αλληλεπίδραση και συνδιαμόρφωση. Έχει σπουδάσει στο τμήμα Μουσικών Σπουδών του ΕΚΠΑ και έχει ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό πρόγραμμα MPhil Music and Media Technologies στο πανεπιστήμιο Τρίνιτι στο Δουβλίνο. Είναι μέλος του Κέντρου Σύγχρονης Μουσικής Έρευνας (ΚΣΥΜΕ) καθώς και του Ελληνικού Συνδέσμου Συνθετών Ηλεκτροακουστικής Μουσικής (ΕΣΣΗΜ). Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε φεστιβάλ και χώρους όπως η Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, το ΕΜΣΤ, το Studio Loos (Ολλανδία), το Goethe-Institut στο Βουκουρέστι, το Technopolis 20 (Κύπρος), το National Sawdust και το Rockefeller Center στη Νέα Υόρκη (Onassis Foundation USA – Archive of Desire). Έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως οι Jeff Zeigler, Lucy DheGrae, Miranda Cuckson, Brandon Patrick George, Jess Faber, Pythia Trio, Duo Vocialo κ.ά. Μεταξύ άλλων έχει ασχοληθεί με με το sound design και την μουσική σύνθεση για τον κινηματογράφο και το θέατρο.
Ηχοχρωμίες: Νέα σειρά συναυλιών σε επιμέλεια Λορέντας Ράμου, Σταύρου Γασπαράτου και Μιχάλη Παρασκάκη.
Όπως υποστηρίζει ο Alex Ross, ο πολιτιστικός κριτικός και ιστορικός της μουσικής, στο έργο του The Rest is Noise: Listening to the 20th Century, η ιστορία της σύγχρονης μουσικής είναι άρρηκτα δεμένη με τις ποικίλες και σύνθετες αφηγήσεις της σύγχρονης ζωής – τις δυσαρμονίες και τις συγκρούσεις της, τις επιθυμίες, τις ρήξεις και τις επαναπροσεγγίσεις της. Οι Ηχοχρωμίες, η νέα μουσική σειρά του Ιδρύματος Θεοχαράκη για το φθινόπωρο του 2025 και την άνοιξη του 2026, προσπαθεί να εκφράσει την ουσία του συλλογισμού του Ross, επιλέγοντας όχι απλώς την επαναφήγηση του μουσικού κανόνα, αλλά την ενεργή εμπλοκή με το παρόν και τις πολλαπλές υφές και εκφάνσεις του σύγχρονου ήχου.
Προσκαλώντας τη Λορέντα Ράμου, τον Σταύρο Γασπαράτο και τον Μιχάλη Παρασκάκη να συν-επιμεληθούν τη συγκεκριμένη μουσική σειρά, επιδιώκουμε μια διαφορετική και πρωτότυπη προσέγγιση, όπου μια ενιαία οπτική συγκροτείται μέσα από τρεις ετερόκλητες, αλλά εν τέλει συμπληρωματικές επιμελητικές προσεγγίσεις. Η συνεργασία με την επιμελητική ομάδα βασίστηκε σε μια απλή αλλά ουσιαστική παραδοχή: ότι η κλίμακα και η φυσική παρουσία του κτιρίου μπορούν να αξιοποιηθούν, ώστε να δημιουργηθεί μια κοινή και οικεία εμπειρία. Ένα πλαίσιο όπου καλλιτέχνες της σύγχρονης μουσικής (ακουστικής, ηλεκτρονικής, αυτοσχεδιαστικής) και της performance μπαίνουν σε διάλογο με τον χώρο και το κοινό.
Καθιστώντας την έννοια της οικειότητας βασικό στοιχείο του νέου σχεδιασμού του Ιδρύματος στο σύνολο των προγραμμάτων του, ενθαρρύνουμε μια πιο «ήσυχη» και ουσιαστική μορφή προσέγγισης, που απαιτεί μια βαθιά και προσεκτική ακρόαση. Η μουσική σειρά Ηχοχρωμίες δεν νοείται μόνο ως μια σειρά συναυλιών, αλλά ως μια ανοιχτή και διαρκώς εξελισσόμενη πρόταση.
Η επιμελητική προσέγγιση του προγράμματος γεννήθηκε από την επιθυμία να εμβαθύνουμε στη σχέση μουσικής και εικαστικών τεχνών – μια σχέση οργανική, ιδιαίτερα για το Ίδρυμα Θεοχαράκη, όπου ο εικαστικός άξονας παραμένει στην καρδιά των δράσεών του. Ειδικά για την περίοδο 2025-2026, αρκετές από τις συναυλίες σχετίζονται με διάφορους τρόπους με την παράλληλη έκθεση για τις γυναίκες εικαστικούς από τον αραβικό κόσμο, μέσα στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και η Όπυ Ζούνη. Ταυτόχρονα,, καθοριστικό ρόλο έπαιξε η ίδια η αρχιτεκτονική φυσιογνωμία του κτιρίου του Ιδρύματος: η πολλαπλότητα των χώρων του, η έντονη παρουσία της υλικότητας και της μορφής, αλλά και η οικειότητα που εκπέμπει. Το πρόγραμμα αντλεί έμπνευση από αυτήν τη δυναμική — από τη δυνατότητα του ήχου να συνομιλήσει όχι μόνο με την εικόνα, αλλά και με τον ίδιο τον χώρο. Στο επίκεντρο βρίσκεται και η ζωντανή, επιτελεστική διάσταση της μουσικής: ο τρόπος που το σώμα, η πράξη και η ακρόαση συνυπάρχουν σε ένα καλλιτεχνικό γεγονός όπου η μουσική δεν παρουσιάζεται απλώς, αλλά βιώνεται.
Βιογραφικά επιμελητών
Η Λορέντα Ράμου είναι πιανίστρια, μουσικολόγος και επιμελήτρια συναυλιών. Έχει εμφανιστεί σε πολλές σημαντικές αίθουσες στην Ευρώπη, τις Η.Π.Α. και τη Χιλή. Η δισκογραφία της περιλαμβάνει περισσότερα από 10 CD με έργα Eλλήνων συνθετών και έχει βραβευτεί για το CD της «Βerlin – Athens Nikos Skalkottas Piano Works» από την Ελληνική Ένωση Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών.
Σπούδασε στην Αθήνα, το Παρίσι, το Λονδίνο και τη Βοστώνη. Έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα summa cum laude από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης και το Ωδείο του Παρισιού με θέμα «Τα έργα για σόλο πιάνο του Νίκου Σκαλκώτα» και εκπόνησε τη μεταδιδακτορική της έρευνα στο ΕΚΠΑ. Είναι Αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, όπου διδάσκει Πιάνο και Μουσικές Πρωτοπορίες του 20ού αιώνα. Επιμελήθηκε για 10 χρόνια το πρόγραμμα για τη σύγχρονη μουσική «Μια Γέφυρα Μουσικής πάνω από τη Συγγρού», σε συνεργασία με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και το Πάντειο Πανεπιστήμιο. Συνεργάζεται επίσης με το Ωδείο Αθηνών και το ΚΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ του Ιονίου Πανεπιστημίου. Έχει λάβει μέρος σε σεμινάρια με τους P. Boulez, P-L Aimard και C. Helffer, ερμήνευσε έργα των Μ. Οhana, G. Crumb, F. Rzewski και Μ. Κagel υπό την επίβλεψή τους και συνεργάστηκε με την εικαστικό και περφόρμερ Λήδα Παπακωνσταντίνου και τον Γάλλο συγγραφέα Pascal Quignard. Οι καλλιτεχνικές και ερευνητικές της δραστηριότητες έχουν λάβει υποστήριξη από το Ίδρυμα Fulbright, το British Council, το Γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού, το ΙΚΥ και το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Harvard.
Ο Σταύρος Γασπαράτος είναι συνθέτης, καλλιτέχνης ήχου και επιμελητής, γνωστός για τη μινιμαλιστική, ορχηστρική και πειραματική μουσική του, καθώς και για τις in situ ηχητικές εγκαταστάσεις του.
Πέρα από τα προσωπικά του πρότζεκτ, συνθέτει μουσική για χορό, θέατρο και κινηματογράφο. Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε σημαντικούς ελληνικούς χώρους, όπως το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Ωνάση και το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, αλλά και διεθνώς σε πόλεις όπως το Λονδίνο, το Παρίσι, η Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, η Ρώμη, το Βερολίνο και το Τορόντο.
Από το 2017 εώς το 2020 ήταν καλλιτεχνικός συντονιστής του Transmedia Lab της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Το 2019 εντάχθηκε στο Διοικητικό Συμβούλιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και το 2022 απέκτησε επιμελητικό ρόλο στο Φεστιβάλ δημιουργώντας το Subset Festival, ένα νέο φεστιβάλ μουσικής στην Αθήνα.
Η μουσική του έχει παρουσιαστεί σε όλα τα μεγάλα ελληνικά θέατρα και αίθουσες συναυλιών (συμπεριλαμβανομένου του αρχαίου θεάτρου της Επιδαύρου, του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Ωνάση, του Μεγάρου Μουσικής κ.ά.) καθώς και σε Λονδίνο, Παρίσι, Νέα Υόρκη, Λος Άντζελες, Σεντ Λούις, Χονγκ Κονγκ, Μακάο, Ρώμη, Νάπολη, Βερολίνο, Ντίσελντορφ, Μόναχο, Τορόντο, Σόφια, Άμστερνταμ και αλλού. Έχει συνθέσει μουσική για περισσότερες από 200 παραγωγές και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους και πιο παραγωγικούς συνθέτες της νέας ελληνικής γενιάς.
Ο Μιχάλης Παρασκάκης είναι συνθέτης, performer και γραφίστας, με έδρα την Αθήνα και τη Χάγη. Το έργο του χαρακτηρίζεται συχνά από έντονα θεατρικά στοιχεία και από αυτό που ο ίδιος ονομάζει «αισθητική του ψεγαδιού», όπου οι ηχητικές ατέλειες μετατρέπονται σε εργαλεία σύνθεσης. Ξεκίνησε σπουδάζοντας γραφικές τέχνες στην Αθήνα, ενώ αργότερα αφιερώθηκε στη σύνθεση και το τραγούδι στο Βασιλικό Ωδείο της Χάγης.
Η μουσική του εκτείνεται από την εξερευνητική μουσική για σύνολα και την όπερα έως την ηλεκτρονική, το μουσικό θέατρο και τα πολυμεσικά έργα, συχνά θολώνοντας τα όρια μεταξύ των ειδών. Στην Ελλάδα έχει συνεργαστεί επανειλημμένα με την Εθνική Λυρική Σκηνή (Στρέλλα, A Greek Songbook, Η Πρώτη Αγάπη, Orpheus, Ημέρες Λατρευτικής Μουσικής), τη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση (Soundscapes, Ambient Pressure, Dépaysement, Tectonics Athens) και το Subset Festival του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου (Field Guide, Chevron Fold), το Kournos Music Festival, ενώ έργα του έχουν παρουσιαστεί διεθνώς με φεστιβάλ και αίθουσες όπως το Impuls Festival (Γκρατς), Reaktor (Βιέννη), MATA Festival (Νέα Υόρκη), Muziekgebouw, Splendor (Άμστερνταμ), Korzo Theater, Spring Festival, DNR Festival (Χάγη), Week for Contemporary Music (Γάνδη), International Electronic Music Festival (Τεχεράνη) και άλλες χώρες όπως Κύπρος, Ρουμανία, Ελβετία, Καζακστάν, Κροατία, Γαλλία, ΗΠΑ, Αγγλία κ.α.
Έχει συνεργαστεί με μουσικούς και σύνολα όπως τον Enno Poppe και το Klangforum Wien, τον Bas Wiegers και το ASKO|Schönberg Ensemble, τον Ilan Volkov και την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, τον Βλαδίμηρο Συμεωνίδη και το DissonArt Ensemble, τον Γιώργο Ζιάβρα, τον Κωνσταντίνο Τερζάκη, το Slagwerk Den Haag.
Είναι ιδρυτής του συνόλου νέας μουσικής ΤΕΤΤΤΙΞ, ενώ από τον Απρίλιο του 2025 είναι πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών.
Επόμενες συναυλίες
• 20 Ιανουαρίου 2026 στις 20:30
«A» Trio
Mazen Kerbaj - τρομπέτα
Sharif Sehnaoui - ακουστική κιθάρα
Raed Yassin – κοντραμπάσο
• 17 Φεβρουαρίου 2026 στις 20:30
Among Echoes
Κρίστια Μιχαήλ - φωνή
Αλέξης Μαστιχιάδης - κλάβικορντ, ηλεκτρονικά
• 17 Μαρτίου 2026 στις 20:30
Paul Klee: από τον Bach στο Bauhaus
Φαίδων Μηλιάδης - βιολί
Θοδωρής Ιωσηφίδης - πιάνο
• 21 Απριλίου 2026 στις 20:30
Fury
Aktapha Ensemble
• 19 Μαΐου 2026 στις 20:30
Παιχνίδια και Αστερισμοί
Μυρτώ Ακρίβου και Θάλεια Παπαδοπούλου - πιάνο 4 χέρια
• 12 Ιουνίου 2026 στις 20:30
Ίχνη στο Νερό – Ένας μουσικός διάλογος με την τέχνη του Ebru
Χάρης Λαμπράκης - νέυ
Σοφία Λαμπροπούλου - κανονάκι
Γιώργος Σταυρίδης - κρουστά, electronics & αντικείμενα
