Με μία συγκινητική ανάρτηση η Ντόρα Μπακογιάννη τιμά τη μνήμη του Παύλου Μπακογιάννη, ο οποίος  σαν σήμερα πριν από 30 χρόνια έπεφτε νεκρός από τις σφαίρες της “17 Νοέμβρη”.

Ήταν 26 Σεπτεμβρίου 1989. Σαν σήμερα πριν από 30 χρόνια, ο Παύλος Μπακογιάννης δολοφονείται από τρία μέλη της «17 Νοέμβρη», υπό την καθοδήγηση του Κουφοντίνα, στην είσοδο της πολυκατοικίας της οδού Ομήρου στην Αθήνα, όπου στεγαζόταν το γραφείο του.

Το προηγούμενο βράδυ ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας είχε ξενυχτήσει σε συζητήσεις με τον Συνασπισμό και επέμενε ο άνδρας της συνοδείας του να ξεκουραστεί, καθώς είχε ταλαιπωρηθεί δίπλα του. Φτάνοντας στο γραφείο του, στα σκαλιά της εισόδου, τρεις άνδρες με δύο 45άρια πιστόλια τού έριξαν τέσσερις σφαίρες.
Ο Παύλος Μπακογιάννης άφησε την τελευταία του πνοή στον «Ευαγγελισμό», με την άνανδρη δολοφονία του από την 17Ν να συγκλονίζει.

Η Ντόρα Μπακογιάννη, θυμάται και βάζει τις σκέψεις της στο χαρτί.

Απευθύνεται στον Παύλο Μπακογιάννη και όπως συμπεραίνει στο τέλος, αυτό που έχει σημασία είναι ότι: “Τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου μεγάλωσαν να αγαπούν και όχι να μισούν. Αυτό από μόνο του αξίζει πολλά”.

Δείτε την ανάρτηση:

“Πέρασαν 30 χρόνια! Δεν πιστεύω ότι πέρασαν 30 χρόνια από τη στιγμή που χτυπούσαν 3 τηλέφωνα και το κουδούνι της πόρτας μαζί…
Σ΄αυτά τα 30 χρόνια είδα πολλά! Ανθρώπους που σε πίστεψαν, να κλαίνε και να σε θυμούνται.
Συναγωνιστές στη μάχη κατά της δικτατορίας, να καταθέτουν τις δικές τους μαρτυρίες.
Ευρυτάνες συμφιλιωμένους μετά τον εμφύλιο και τα χρόνια του διχασμού.

Είδα να χάνονται μάχες κατά της τρομοκρατίας, αλλά και να κερδίζονται.

Είδα το δολοφόνο σου να βγαίνει από τη φυλακή,
τον είδα να περπατάει στα πεζοδρόμια υπερήφανος, εκεί όπου σας σκότωσε.

Δεν είδα πολλές διαδηλώσεις ενάντια στην τρομοκρατία.

Ακόμα και μετά τη δολοφονία των παιδιών στην Marfin βρεθήκαμε πολύ λίγοι άνθρωποι.

Σ’ αυτά τα 30 χρόνια έκανα ό,τι μπορούσα για να τιμήσω τη μνήμη σου, πάνω απ΄όλα, τις αρχές και τις αξίες σου. Κάποιες φορές με επιτυχία, κάποιες άλλες όχι.

Ένα πράγμα όμως είναι σίγουρο! Τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου μεγάλωσαν να αγαπούν και όχι να μισούν. Αυτό από μόνο του αξίζει πολλά.
Μερικές φορές είναι πολύ δύσκολο, όμως θα συνεχίσουμε Παύλο μου”.