Ο Αλέξης Τσίπρας το «παιδί θαύμα» της Αριστεράς, της πρώτης και τελευταίας φοράς Αριστεράς, περιμένει πως και πως τον καινούριο πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ ώστε μετά να ξεκινήσει το πρέσινγκ για τη δημιουργία «αντιδεξιού» μετώπου. Κατά μια έννοια αυτό αποτελεί και την τελευταία ελπίδα του προέδρου Αλέξη μπας και ο ΣΥΡΙΖΑ πάρει τα πάνω του.
Το πρόβλημα, όμως, του Αλέξη Τσίπρα και εν γένει της Αριστεράς είναι διτό. Αφενός ο «μπαμπούλας» της Δεξιάς που χρησιμοποιούσε η Αριστερά για να τρώνε το σανό τους οι ψηφοφόροι της ανήκει στο παρελθόν, όπως άλλωστε και ο ίδιος ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ. Αφετέρου γιατί δεν υπάρχει η Δεξιά που έχει στο μυαλό του και την περιγράφει.
«Αναρωτιέμαι», είπε στα Ιωάννινα, «αν σήμερα μπορεί να ομνύει κανείς στη Δημοκρατική Παράταξη, στην ιστορία και στους αγώνες της, αν δεν ξεκαθαρίζει ταυτόχρονα το αταλάντευτο μέτωπο με τη Δεξιά, το αταλάντευτο μέτωπό του με τη Νέα Δημοκρατία και ιδιαίτερα με τη Νέα Δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη».
Είναι προφανές ότι μετά τη συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τη Δεξιά του Πάνου Καμμένου και των εξαπτέρυγων στο χώρο του Τύπου και της Δικαιοσύνης, τώρα ο Αλέξης Τσίπρας αναζητά συνεταίρο από την Κεντροαριστερά που θα του δώσει το φιλί της ζωής. Γι αυτό διαβάζοντας πίσω απ’ τη δήλωση φαίνεται η αγωνία του να πιέσει τη νέα ηγεσία του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ να μη ξεχάσει τι «σημαίνει Δεξιά». Και καλεί τις δυνάμεις της «Δημοκρατικής Παράταξης» να συμπορευθούν.
Το αστείο στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι αφού διέλυσε το ΠΑΣΟΚ, διότι κάποιοι ξεχνούν τα «Ολανδρέου» και τα γιαρτούματα, έρχεται να ζητήσει από το ΠΑΣΟΚ να τον στηρίξει για να φύγει η… Δεξιά. Την ίδια… Δεξιά που οι φίλοι του, που συνεχίζουν να τον στηρίζουν, κατηγορούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι την έχει βάλει στη γωνία! Σουρεάλ απόγνωση…
Easy Writer
