Σ’ ένα προηγούμενο άρθρο είχαμε επισημάνει ότι η σωτηρία του ΚΙΝΑΛ εναπόκειται στο θάρρος της ηγεσίας του, σε μεγάλο βαθμό και στο ρεαλισμό του, να αναθεωρήσει τις σχέσεις του με το παρελθόν ώστε να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του μέλλοντος στο συγκεκριμένο πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί μετά από μια πολύχρονη οικονομική κρίση. Εν ολίγοις το ΚΙΝΑΛ για να υπάρχει στο μέλλον, για να έχει μέλλον, η στρατηγική συμμαχία του με την κεντρώα κεντροδεξιά είναι μονόδρομος.
του Χάρη Παυλίδη
Είχαμε μάλιστα εξηγήσει τους λόγους που η «παλιά φρουρά» του ΠΑΣΟΚ δεν επιθυμεί και εν πολλοίς υπονομεύει τη συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Όπως επίσης είχαμε αναφερθεί και στις επαφές που γίνονται στο παρασκήνιο ώστε το ΚΙΝΑΛ να αποτελέσει δεκανίκι του ΣΥΡΙΖΑ στη βάση ενός αντί- δεξιού μετώπου. Κι αυτό φάνηκε όχι μόνο στη συζήτηση που έγινε στη Βουλή για τον Κουφοντίνα, αλλά και στην αμηχανία της ηγεσίας του να πάρει θέση έναντι του εκβιασμού.
Η στάση του ΚΙΝΑΛ, τα μισόλογα και η έμμεση απόδοση ευθύνης στην κυβέρνηση την οποία ουσιαστικά ψέγει γιατί… δεν απέτρεψε τον εκβιασμό του Κουφοντίνα, δείχνει ότι η ηγεσία του δεν έχει αντιληφθεί το κοινό προς το οποίο απευθύνεται. Δεν έχει επίγνωση της κατάστασης αφού αγνοεί επιδεικτικά τη βούληση της συντριπτικής πλειονότητας των ψηφοφόρων του επί του θέματος. Η υπόθεση Κουφοντίνα στάθηκε η αφορμή ώστε να αποκαλυφθεί η επιλεκτική σχέση της ηγεσίας του με το ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως το ΠΑΣΟΚ του ’74, του ’77 και του ’81, το ΠΑΣΟΚ του «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» δεν ήθελε να το συνδέουν με το Κέντρο, έτσι και η «αναπαλαιωμένη» ηγεσία του προτιμά να εμφανίζεται ως η σοσιαλδημοκρατική συνείδηση του ΣΥΡΙΖΑ, παρά ως ένα κεντρώο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα με σαφείς αποστάσεις από τον αριστερό ριζοσπαστισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΙΝΑΛ έτσι δεν έχει λόγο ύπαρξης. Αυτό το ΠΑΣΟΚ που θέλει να… γίνει το ΚΙΝΑΛ έχει ήδη απορροφήσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Τι μέλλει γενέσθαι; Εφόσον το ΚΙΝΑΛ παραμείνει στην ίδια γραμμή και επιμείνει να αναδεικνύει τις αντιφάσεις του, εφόσον συνεχίσει να πιστεύει αφελώς ότι θα… διδάξει γράμματα και τρόπους στο ΣΥΡΙΖΑ, είναι βέβαιο ότι το πολιτικό κενό που θα αφήσει θα καλυφθεί. Άλλωστε το μεγαλύτερο μέρος του έχει ήδη καλύψει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Για το υπόλοιπο, που είναι μεγαλύτερο από αυτό που σήμερα εκφράζει το ΚΙΝΑΛ, υπάρχουν εφεδρείες έτοιμες να ανασυγκροτήσουν τον κεντρώο χώρο.
