Αρχίζουν οι εργασίες της Νέας Βουλής που προήλθε από τις εκλογές της 7 Ιουλίου 2019 με μια αυτοδύναμη Κυβέρνηση της Ν.Δ. και με Πρωθυπουργό το νικητή αυτών των εκλογών Κυριάκο Μητσοτάκη.
Μια νέα εποχή, ή τουλάχιστον μια νέα περίοδος για το πολιτικό σύστημα της χώρας και τους πολίτες, την κοινωνία, εγκαινιάζεται.
Γράφει ο πρ. Υφυπουργός Εξωτερικών
Γιάννης Γ. Ζαφειρόπουλος
Η νέα Κυβέρνηση πιθανολογείται ότι θα διεξάγει επιτυχώς το έργο που της ανέθεσε η πλειοψηφική λαϊκή ψήφος αν αποφύγει να επαναλάβει τα ολέθρια λάθη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και διαμορφώσει τη «νέα διακυβέρνηση», χωρίς αλαζονεία και χωρίς υποκρισία – και βέβαια χωρίς υποκριτική ειλικρίνεια κάτω από την οποία συνήθως υποκρύπτεται η αμετροέπεια.
Ως εκ τούτων η Νέα Βουλή του 2019 είναι σε μεγάλο βαθμό διαφορετική από την προηγούμενη, όχι μόνο γιατί η λαϊκή ψήφος εξοβέλισε από το Κοινοβούλιο το ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής και επέτρεψε την πανηγυρική είσοδο σε αυτό των περιθωριακών κομμάτων του Κ. Βελόπουλου και του Γ. Βαρουφάκη. Είναι η Νέα Βουλή διαφορετική και φτωχότερη και γιατί δεν συμμετέχει σε αυτήν ο τ. Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Καθηγητής Ευάγγελος Βενιζέλος.
Βέβαια δεν συμμετέχουν, γιατί δεν εξελέγησαν, και πολλά και εκλεκτά μέλη της προηγούμενης Βουλής, που ανήκουν σε όλα τα Κόμματα, όπως και μικρά κόμματα που συμμετείχαν στο Κοινοβούλιο μετά το 2015.
Η «απουσία» όμως του Καθ. Ευάγγελου Βενιζέλου έχει την ιδιαίτερα βαρύνουσα σημασία της, γιατί οφείλεται στην άθλια μεθόδευση σε βάρος του από την Πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ [: ΠΑΣΟΚ, ΚΙΔΗΣΟ κλπ.]. Η Πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, που διαδέχτηκε τον Ευάγγελο Βενιζέλο στην ηγεσία της Παράταξης, επέτυχε να αναδιαμορφώσει το Κίνημα της Αλλαγής «στο μπόι των ονείρων της» [Π. Ελυάρ] και να το θέσει υπό την απόλυτη κυριαρχία της με τη βοήθεια της γνωστής διευθυντικής ομάδας που συγκρότησε [: είτε με την «αναστολή» των δημοκρατικών διαδικασιών, είτε με την υπονόμευσή τους].
Οι αλλεπάλληλες πολιτικές παλινωδίες της Προέδρου του ΚΙΝΑΛ δεν ήταν δυνατό να υλοποιούνται παρόντος στην δομολειτουργία της παράταξης και κυρίως και πρωτευόντως στην Νέα Βουλή του Ευάγγελου Βενιζέλου. Ήταν προφανώς για την ίδια, τους συνεργάτες και τους «εξωτικούς» προστάτες της ένα μεγάλο εμπόδιο, ο πολιτικός ηγέτης που σήκωσε στους ώμους του την τιμή της Παράταξης και συνέβαλε – ίσως όσον ουδείς άλλος – για την αποφυγή ενός επώδυνου – καταστροφικού για την Ελλάδα GREXIT [: «αποπομπής» της από την Ε.Ε.] – με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Αυτός ο πολιτικός ηγέτης θα παραμείνει εκτός της Νέας Βουλής – σε μία κρίσιμη περίοδο για το μέλλον της χώρας – γιατί έτσι θέλησε -με άθλιο αντιδημοκρατικό τρόπο – η Πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ. Θα στερηθεί η Νέα Βουλή, καθώς και ο ευρύς πολιτικός χώρος του Προοδευτικού Κέντρου, της Φιλελεύθερης Σοσιαλδημοκρατίας αλλά κι η χώρα τις υπηρεσίες ενός πολιτικού ηγέτη που συνέχισε με επιτυχία την ιστορική συμβολή στην εθνική ζωή, των μεγάλων προσωπικοτήτων της Δημοκρατικής Παράταξης, που μετά το 1950 άφησαν ανεξίτηλο αποτύπωμα στη σύγχρονη πολιτική ιστορία, χωρίς να καταλάβουν πρωθυπουργικό θώκο.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ίσταται ισάξια δίπλα στον Γεώργιο Καρτάλη, τον Παναγή Παπαληγούρα, τον Αθανάσιο Κανελλόπουλο και το Γιάγκο Πεσμαζόγλου και δεν τον αγγίζει καμία αθλιότητα των ευεργετηθέντων αγνωμόνων. Γιατί δεν υπήρξε στον ακαδημαϊκό και πολιτικό βίο του ούτε Πρωτέας, ούτε Ιανός.
