«Θα σας πω το εξής: όταν πριν από μισή ώρα έχεις κάνει μια ανάρτηση που έχει αποσπάσει μέσα σε λίγα λεπτά δέκα χιλιάδες likes (...) κάνεις ασυναίσθητα μια αναγωγή στην πραγματικότητα που όπως έδειξε η πολύ πρόσφατη εμπειρία υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να αποδειχθεί εσφαλμένη».
Τάδε έφη Έλενα Ακρίτα μετά τις εκλογές του 2023 (Καθημερινή της Κυριακής, 28.5.2023), παραδεχόμενη ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δρουν ως παραμορφωτικός καθρέπτης και η πραγματικότητα τείνει να διαφέρει.
Πάνω – κάτω τα ίδια δήλωσε και ο Αλέξης Τσίπρας λίγο πριν παραιτηθεί από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ (Καθημερινή της Κυριακής, 11.6.2023): «Δεν είχαμε πραγματική εικόνα για τις κοινωνικές μετατοπίσεις. Τα social media σε ξεγελούν».
Αλλά και μετά τις εκλογές, το «φαινόμενο Κασσελάκης» μονοπώλησε σε τέτοιο βαθμό τα social media που οι διαδικτυακοί οπαδοί του είχαν πιστέψει ότι το κόμμα που έστησε θα «κατάπινε ζωντανό τον ΣΥΡΙΖΑ διότι η βάση θα τον ακολουθούσε». Τελικά δεν τον ακολούθησαν παρά μόνο όσοι αναπολούν το lifestyle των αλήστου μνήμης εποχών Πέτρου Κωστόπουλου.
Γιατί να θυμίζω αυτά; Διότι όλη την Μεγάλη Εβδομάδα ευρισκόμενος σε αρκετές κοινωνικές συνεστιάσεις πολλαπλής διαστρωμάτωσης, δεν άκουσα πουθενά τα όσα «τρεντάρουν» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Αντιθέτως, τα κύρια θέματα που απασχολούν την κοινωνία κατά σειρά συζητήσεως είναι: η ακρίβεια και το κόστος διαβίωσης, η εμμονή των ανηλίκων με τα κινητά, η παντελής έλλειψη αντιπολίτευσης και η φούσκα της Κωνσταντοπούλου, η εδραία πεποίθηση ότι η κυβέρνηση οφείλει να κάνει πολύ περισσότερα απ’ όσα ήδη πράττει και πού το πάει ο Τραμπ με τους δασμούς.
Απολύτως τίποτα από αυτά που μονοπωλούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν απασχολούν την κοινωνία.
Η καθημερινότητα είναι πιο πεζή. Γιατί συμβαίνει αυτό; Διότι τα social media δεν είναι απλώς ο παραμορφωτικός καθρέφτης της πραγματικότητας, αλλά μια «μηχανή του χάους», όπως την περιγράφει ο δημοσιογράφος Μαξ Φίσερ (The Chaos Machine: The Inside Story of How Social Media Rewired Our Minds and Our World, 2022).
